ខគម្ពីរពេញនិយមពី اِنجیلِ لوقا 24

ចែក​រំលែក

اِسا مِن اونچی ره که مِ آسِمونی پییِر شِما ره وَعده هِدا بییه ره شِمه وِسه رِسِندمبه؛ ولی این شَهرِ دِله بَمونین تا مووقه ای که خِدائه قِوَّتِ اَعلیِ جِم، شه تَن دَکُنین.»

وه اینجه دَنیه، بلکه زنده بَییه! یاد بیارین مووقه ای که جَلیلِ دِله دَییه، شِما ره چی بااوته.

هَمون لَحظه، وِشونِ چِش واز بَییه و وه ره بِشناسینه، ولی عیسی وِشونِ چِشِ پَلی غِیب بَییه. وِشون هَمدییه ره بااوتِنه: «وَختی راه دِله اَمه هِمراه گَب زوئه و مِقدَّسِ نوِشته ها ره اَمه وِسه توضی دائه، مگه اَمه دِل تَپ تَپ نَزو بییه»

و وِشونِ بااوته: «بَنوِشته بَییه که مَسیحِ موعود رَنج کَشِنه و سِوّمین روز مِرده ها جِم بِلِند بونه و این که وه اسمِ هِمراه تووبه و گِناهونِ آمرزش، تِمومِ قومها ره هِدا بونه، که اونِ شِروع اورشَلیمِ جِم هَسه.

ولی بَدینه سنگی که مَقبره جلو دَییه یِتا گوشه غَلت هِدائه هَسه. وَختی مَقبرهِ دِله بُوردِنه، عیسیِ خِداوندِ جَسِدِ پی دا نکاردِنه.