ខគម្ពីរពេញនិយមពី اِنجیلِ لوقا 22

ចែក​រំលែក

«ای پییِر، اگه تِ خواسه اینِ، این پیاله ره مِ جِم دور هاکان؛ با این وجود مِ خواسه اِنجام نَووه، بلکه تِ خواسه اِنجام بَووه.»

ولی مِن تِ وِسه دِعا هاکاردِمه تا تِ ایمون از بین نَشوئه. پَس وَختی که اَی بَردَگِردِسی، شه بِرارونِ قِوَّت هاده.»

بعد نونِ بَییته، شکر هاکارده و اونِ تیکه هاکارده و وِشونِ هِدا و بااوته: «این مِ تَنِ که شِمه وسه فِدا بونه؛ اینِ مِ یاد به‌جا بیارین.»

بَعدِ از شوم پیاله ره بَییته و بااوته: «این پیاله، خِدائه تازه عَهدِ که مِ خونِ هِمراه مُهر بونه، خونی که شِمه نِجاتِ وِسه دَشِندی بونه.

عیسی اون رَنج و عِذابی که کَشیهِ دِله، صَمیمیتِ ویشترِ هِمراه دِعا کارده، و وه عَرِق، خون چیکهِ واری بِنهِ سَر کَلِسه.

ولی شِما این طی نَبوئین، شِمه میون اونی که گَت تِرینِ جوری رِفتار هاکانه که اِنگاری کِچیکتَرینِ و رَهبر جوری رِفتار هاکانه که انگاری یِتا نوکِرِ.

عیسی بااوته: «ای پِطرُس تِ ره گامبه، بَدون اَمروز قبل از اینکه تِلا ونگ هاکانه، سه کَش حاشا کاندی که مِ ره اِشناسِنی.»