ខគម្ពីរពេញនិយមពី انجیل مَتّی 27

ចែក​រំលែក

نَزیک ساعت سه پِشین عیسی وَ صدای بلند کال اُشکِه: «ایلی، ایلی، لَمّا سَبَقْتَنی؟» یعنی «خدای ما، خدای ما، اَسِی چه وِل اُتکِردِستام؟»

مِ موکَوا، پردَهِ معبد از بَرا تا زیر دو تِکَه بو. زِمی لَرزِئِست و سنگیا شیف شُخَه. کَبریا هم واز آبُدِت. بُری از آدامِی مکدّس که مُردِستادِت، زندَه آبُدِت

عیسی دَفَیدو وَ صدای بلند کال اُشکِه و جو اُشدَ.

وَختی مِ افسر رومِنا و کسِی که مأمور نگهبونی از عیسی هادِت، زلزلَه و اتفاکِی که اُفتَه‌ئا شُدی، تِرس شُن جو اُفتَه و شُگُت: «واکعاً که آنا پُسِ خدا هاد.»

از ساعت دوازده پِشین تا سه پِشین، کُل مِ سرزمینا تاریک بو.

پیلاتُس شُ آنایا گُت: «پَ خاد عیسایی که مسیح شَگائِت، چه بِکنام؟» آنایا هَمَه شُگُت: «لِی صلیب اُشبِکُش!» پیلاتُس اُشگُت: «اَسِی چه؟ مَ چه بَدِنی اُشکِردِ؟» ولی آنایا بلندتَه کال شُکِه که: «لِی صلیب اُشبِکُش!»