ខគម្ពីរពេញនិយមពី مرقس انجیل 11

ចែក​រំលែក

پَس شمره گونَم، هر چی دوعا میئن بخوائین، ایمؤن بَدارین که اونه هیتین، اون شیمه شی بنه.

راست راستِ، شمره گونَم، اگه یه نفر ایی کوه بوگوی بَکنَده ببو و دریا میئن باگده بَبو،“ و خوشِ دیل میئن شک نکونی بَلکه ایمؤن بَداری اوچی که گونه هوطو بنه، اونه به انجوم بنه.

«پَس هر وخت که دوعا کأدرین، اگه یه نفر جی یه چی شیمه دیل میئن دَئنین، اونه بَبَخشین تا شیمه پئر هم که آسمؤن میئن ایسَه، شیمه تقصیرات بَبَخشی.

عیسی جواب بَدَه: «خُدا ایمؤن بدارین.

بازین اوشونه تعلیم بدا و بوته: «مگه مقدس کیتابون میئن بنویشته نوبؤبو که، «”می خونه همته قومؤن به دوعا خونه، دوخونده بنه“؟ امّا شمه اونه ’دوزؤن لونه‘ چاگودین.

اوشونی که عیسی پیش دکته شوئدبون و اوشونی که عیسی دومبالتر آمائدبون، فریاد زِئن و گوتَن: «نجات بدی!» «مبارک ایسّه، او که خداوند ایسم أمره هنه!»

«مبارک ایسّه امه پئر داوود پادشاهی که اَمَئدره!» «نجات آسمون گوف میئن!»