ខគម្ពីរពេញនិយមពី متّای انجیل 13

ចែក​រំលែក

امّا دنه ای که خوروم زمینِ سر بکاشته بوبُو، کسی​ایسه که، کلامِ أیشتؤنه و اونه فهمنه و تی تی کوئنه، صد، شصت، یا سی برابر بار أبِنه.»

دنه ای که تیفون میئن بکاشته بوبُو، کسی​یه که کلامِ أیشتؤنه، امّا ایی دنیا دیل نیگرؤنیئن و زرق و برق مال دونیا اونه خفه کؤئنه و بار نَئبِئنه.

وختی ینفر خدا پادشاهی‌ کلام أیشتؤنِه اما اونه حَالی نبنه، شیطون هنه و اوچیزی که اونه دیلِ میئن بکاشته بوبُو، دوزی کؤئنه. ایی هو دنه ایسه که راه میئن بکاشته بوبُو.

و اما دنه ای که چؤر زمین سر بَکالسه، کسی​ایسّه که کلامِ أیشتؤنه و اونه درجا ذوق اَمره قبول کؤئنه. امّا چونکه خوشِ میئن بنه ندئنه، فقط ایسکالِی دوؤم أبِئنه. ولی وختی کلام واسه، سختی یا آزار بینی، هو دم کِئنه.

«آسمونِ پادشاهی یکته گنج مورسون ایسه که زمینِ دیلِ میئن جا بوخورده که ینفر اونه پیدا کؤئنه، و هَندِه اونه جا دئنه و ذوقای شنه هرچی که دئنه، فروشنه و او زمینِ هینه.

امّا بقیه دنه أن، خوروم زمینِ سر بکالسه و بار بأرده: بعضی صد برابر، بعضی شصت و بعضی أنم سی.

بدارین هر دوتّه تا بِئنِ وقت پیلّه بوبؤئن. او زمون اوشونی که محصولِ بینَنِ گونم که اوّل هرزه وشؤنِ جومَه کونَن و دسته بکونَن تا بسوجی. بازین گندومؤنِ جومَه کونَن و بأرن مي تیلمار میئن.“»