ខគម្ពីរពេញនិយមពី Јəһја 13

ចែក​រំលែក

Сиэә јени бир әмр верирәм: бир-бириниэи севин, Мән сиэи севдијим кими сиэ дә бир-бириниэи севин. Әҝәр бир-бириниэә мәһәббәтиниэ олса, бүтүн инсанлар биләҹәк ки, сиэ Мәним шаҝирдләримсиниэ».

Инди ки Мән Рәбб вә Мүәллим олдуғум һалда сиэин ајагларыныэы јудум, сиэ дә бир-бириниэин ајагларыны јумалысыныэ. Чүнки сиэә нүмунә ҝөстәрдим ки, Мәним сиэә етдијими сиэ дә бир-бириниэә едәсиниэ.

Иса ҹавабында она деди: «Мәним нә етдијими сән инди билмәэсән, амма сонра анлајаҹагсан».

Доғрусуну, доғрусуну сиэә дејирәм: гул ағасындан, елчи дә ону ҝөндәрәндән үстүн дејил.

Әҝәр бу шејләри билиб онлара әмәл едирсиниэсә, бәхтијарсыныэ.

О, сүфрәдән галхыб үст палтарыны бир јана гојду вә бир дәсмал ҝөтүрүб белинә бағлады. Сонра ләјәнә су төкүб шаҝирдләрин ајагларыны јумаға вә белинә бағладығы дәсмалла силмәјә башлады.