ខគម្ពីរពេញនិយមពី مَرقُس 16

ចែក​រំលែក

اُغایه عیسی بهشُ ایگو: «به همه جای دنیا بِرِی و خبر خاش انجیلُ به همۀ خلایک اعلام بُکنی.

ایی نِشُنه ئُو واکل اُشُویی اِبو که به مه ایمُن شُهَستِن: اُشُ به نُم مه به زارُ اَ آدمُ در اَکُنِن و به زَبُنُوی تازه گَپ اَزَنِن. اُشُ به مارُ وا دَسُ خو اَگِرِن، اگه زهر کُشنده هم بُخارِن، چیزیشُ نابو، دَس رو مریضُن اَنوسِن و اُ مریضُ شفا اَگِرِن.»

هَرکَ ایمُن بیارِه و غسل تعمید بِگِنت، نجات پیدا اَکُنت. ولی هَرکَ ایمُن نیاره، محکوم اِبو.

پَ شاگردُن رفتِنُ، همه جا تعلیم شادا، خداوند واکل اُشُ کار شَکِه و وا نِشُنه ئُویی که شاگردُن اَنجُم شادا، کَلُم خو تأیید شَکِه.

جَوُن به زنُن ایگو: «توو هول و وَلا مَکِی. شما دُمبال عیسای ناصری هَستِین که به صلیبی ایشُکِشی. اُ زنده بودِن؛ ایجا نین. جائی که جسدی شُناهادَه، بیگینین.

ولی وختی کنار مقبره رسیدِن، شُدی که اُ سنگ که خیلی گَپَه، اَ جلو در مقبره پِل داده بودِن. وختی داخل مقبره بودِن، به یه جَوُنی شُدی که طَرَه راست نِشتَه و جِمه سفید گَرِشَه. زنُن وختی به اُ شُدی توو هول و وَلا کَفتِن.