ខគម្ពីរពេញនិយមពី Жаратылыс 49

ចែក​រំលែក

Ҳақыйқый ийеси келгенге дейин, Патшалық ҳасасы алынбас сеннен. Бийлик бәрқулла сеники болып, Халықлар саған бойсынар.

Юсуп – мийўели ағаш, Ол – булақ басындағы жемисли терек. Шақалары дийўалдан асып өтер, Оған садақшылар реҳимсиз ҳүжим етти, Душпанларша үстине оқлар жаўдырды.

Бирақ Израилдың Қорғаўшы жартасы ҳәм Шопаны болған, Яқыптың Күшли Қудайының жәрдеминде, Қоллары оның қарыўлы ҳәм шаққан болды, Сонлықтан ол садағын беккем услады. Әкеңниң Қудайы сени қоллап турар, Жоқарыдағы аспанның берекети менен, Жердеги терең булақлардың берекети менен, Көкирек сүти ҳәм ана қурсағының берекети менен, Қүдирети күшли Қудай сени жарылқар.

Ҳәй Яҳуда, туўысқанларың сени мақтайды. Қолың жаўыңның желкесинен түспейди, Туўысқанларың алдыңда бас ийеди. Яҳуда, сен жас арыслансаң, Улым мениң! Аң аўлап қайттың, Жатасаң арыслан сыяқлы ширенип, Мазаңды алыўға кимниң батылы жетер?

Ҳәй сен, Рубен, мениң туңғышым, Еркеклик күшимниң дәслепки жемиси, Сен ҳүрмет ҳәм күш жағынан ең үстинсең. Бирақ тасқаның ушын суў сыяқлы, Үстем болмайсаң ҳеш қашан енди. Өйткени кирдиң сен әкеңниң төсегине, Төсегиме кирип, ҳарамладың оны.