ខគម្ពីរពេញនិយមពី Шығыў 15

ចែក​រំលែក

Жаратқан Ийе оларға былай деди: – Егер сизлер Қудайыңыз Жаратқан Ийениң, яғный Мениң сөзимди дыққат пенен тыңлап, нәзеримде туўры болған ислерди ислесеңлер, буйрықларыма қулақ асып, ҳәмме қағыйдаларымды орынласаңлар, мысырлыларға берген кеселликтиң ҳеш бирин сизлерге бермеймен. Себеби Мен – сизлерге шыпа бериўши Жаратқан Ийемен.

Жаратқан Ийе күш-қүдиретим мениң, Қутқарыўға келди Ол мени, Ол мениң Қудайым. Алғыслар айтаман Оған, Ол мениң әкемниң Қудайы, Уллылайман Оны мен.

Жаратқан Ийе, қудайлар арасында Саған уқсағаны бар ма? Сен сыяқлы мухаддесликте уллы, айбаты менен алғысқа ылайық болған, Кәраматлар жаратыўшы бар ма?

Өзиң қутқарған халқыңды, Жетеледиң сүйиспеншилигиң менен, Алып бардың қүдиретиң менен мухаддес мәканыңа.

Соңынан олар Мара деген жерге барды. Бирақ Мараның суўы ашшы болғанлықтан, олар ише алмады. Сонлықтан сол жер Мара деп аталды. Сонда халық Муўсаға: «Не ишемиз?» – деп наразы болып, тоңқылдай баслады. Муўса Жаратқан Ийеге жалбарынды. Жаратқан Ийе оған бир ағашты көрсетти. Муўса оны суўға ылақтырып жибергенде, суў душшы болып қалды. Сол жерде Жаратқан Ийе халық ушын қағыйда ҳәм нызам берди ҳәм оларды сынады.