ខគម្ពីរពេញនិយមពី Деяния 14

ចែក​រំលែក

«Укуҳси югни, сяңафси таўатын пистык? Хўаңкутуңлъю югӯкуң лъпысистуңўа̄қ! Уңипақияҳтӯгукуң Пинилӷӣның Уңипаның лъпысинун, туналъюси сятңунӷилңуӷның манигуқаҳпысиның қӣвысқылъюси уңувалӷӣмун Кияӷныӷмун. Лъңан улимакақӣ қиляк, нуна, кылъӣ, сяңўа̄лъю тамаҳа̄н та̄кунилңуқ.

Ақумгаӷми таўани нагатка̄ Павел акузилӷӣ. Павелым лӣгикыхка̄ ю̄к ухпылӷӣ Кияӷныӷмун на̄лъҳулъықнилюни. Ынка̄м қӣвлюку таўавык игляхтупихлъюни пика̄: «Ныкывңўа̄ӷи итыгаҳпыгун!» Ага ю̄к ныкыфқаҳлъюни тама̄ни пиюкақ.

Такӯӷақамыгнилъю накмӣқак Пресвитерыкаҳқамың иглыӷутысқылъюки ухпықат. Та̄хкын юӷа̄ма̄гмык постакак. Та̄м киңуңаның Атаныӷмун ухпықыхкамыгнун юӷа̄ткыхкӣк Пресвитерыт афлъыңакысқылъюки.