ខគម្ពីរពេញនិយមពី प्रकटीकरण 2

ចែក​រំលែក

तरी तु मनावरली आपली पहिली प्रिती सोडी यानाबद्दल तुले दोष देणं माले प्राप्त व्हयनं.

तु कोठेन पडेल शे यानी आठवण कर अनं पश्चाताप करीसन आपला पहिला कृत्य कर; नही तर मी तुनाकडे येसु, अनी तु पश्चाताप नही करा तर तुनी समई तिना ठिकाणवरतीन काढी.

तुले सहन करानी ज्या संकट शेतस त्यासनं भय धरू नको; दख, तुम्हीन “मोहमा पडानं” म्हणीन सैतान तुमनापैकी कित्येकसले कैदखानामा टाकणार शे; अनी तुम्हीन “दहा दिन” संकटमा राहशात. तुले मरणं पडणं तरी ईश्वासु रहा, म्हणजे मी तुले बक्षिस म्हणीसन जिवन दिसु.

आत्मा मंडळीले काय म्हणस हाई ज्याले कान शे तो ऐको, जो विजय मिळवस, देवना बागमा जे जिवननं झाड शे, त्यावरनं फळ खावाना अधिकार मी दिसु.

तुना कृत्य, कष्ट अनं तुना धीर ह्या माले माहित शेतस; तुले दुर्जन सहन व्हतस नही, ज्या प्रेषित नव्हतात तरी आम्हीन प्रेषित शेतस अस म्हणतस त्यासनी परिक्षा तु करी; अनी त्या लबाड शेतस अस तुले दखायनं.

तुनामा धीर शे मनामुये तु दुःख सहन करेल शे अनी तु खचना नही.

आत्मा मंडळीले काय म्हणस हाई ज्याले कान शे तो ऐको. जो विजय मिळावस त्याले गुप्त “ठेयल मान्नामातीन मी दिसु.” अनी त्याले मी पांढरा खडा दिसु; त्या खडावर “नवं नाव” लिखेल शे, ते तो खडा लेणाराशिवाय कोणलेच माहित नही.