ខគម្ពីរពេញនិយមពី लूक 24

ចែក​រំលែក

जे बक्षीस देवानं वचन मना बापनी माले देयल शे, ते मी तुमना जोडे धाडस; तुम्हीन स्वर्गीय सामर्थ्यमा परीपुर्ण व्हतस नही तोपावत या शहरमाच राहा.”

तो आठे नही शे, तर जिवत व्हईन उठेल शे; तो गालीलमा व्हता तवय तुमले त्यानी काय सांगेल व्हतं ह्यानी आठवण करा

तवय त्यासना डोया उघडनात अनं त्यासनी त्याले वळखं; पण तो त्यासना डोया समोरतीन अदुश्य व्हई गया. तवय त्या एकमेकसले बोलनात, तो वाटमा आपलासंगे बोली राहींता अनं शास्त्रना उलगडा करी राहींता तवय आपला मन मजारना मजार आतुर नही व्हई राहींत काय?

अनी त्यानी त्यासले सांगं, “असं लिखेल शे की; ख्रिस्तले दुःख भोगनं पडी, अनी तिसरा दिन तो मरेलस मातीन ऊठी, अनी यरूशलेमपाईन सुरूवात करीसन सर्व भाषाना लोकसले त्याना नावमा पश्चाताप अनं पापसनी क्षमा देव करी, अस सुवार्ता प्रचार करामा ई.

तवय कबरना दारवरनी धोंड बाजुले लोटेल शे असं त्यासले दखायनं. पण जवय त्या मझार गयात तवय त्यासले प्रभु येशुनं शरीर सापडनं नही