ខគម្ពីរពេញនិយមពី उत्पती 39

ចែក​រំលែក

परमेश्वर योसेफनासंगे व्हता म्हणीन तो यशस्वी माणुस व्हयना; तो आपला मिसरी मालकना घरमा राहे.

त्यानी आपलं सर्वाकाही योसेफना हातमा दियेल व्हता, म्हणीसनं तो जे जेवण करे त्यानापलीकडे आपलं काही शे यानं त्याले काहीच माहीत नव्हतं, योसेफ तर दखावाले देखणा व्हता.

बंदीगृहना अधिकारीनी त्या बंदीगृहमाधला सर्वा कैदी योसेफना हातमा दिधा; अनी तठे जे काही त्या करेत, ते करी लेनारा तो राहे.

योसेफना मालकनी त्याले धरं, अनी राजाना कैदी व्हतात त्या बंदीगृहमा टाकात; तो त्या बंदीगृहमा राहिना. पण परमेश्वर योसेफनासंगे व्हता, त्यानी त्यानावर दया करी, अनी त्या बंदीगृहना अधिकारीनी त्यानावर कृपादृष्टी व्हई अस करं.

मंग आशे व्हयनं की, योसेफनी मालकनी बाई त्यानावर डोया ठेईन त्याले बोलनी, मनाजोडे झोप. पण तो राजी व्हयना नही, तो आपला मालकनी बाईले बोलना, हाई दख, घरमा मना ताबामा काय शे, यानं मना मालकले भान सुध्दा नही शे; आपला सर्व काही त्यानी मना हातमा देयल शे. हाई घरमा मनापेक्षा त्या मोठा नहीत; अनी त्यासनी तुमले सोडीन जी त्यानी बायको शे, बाकीना सर्वा गोष्टी मनापाईन दूर ठेयल नहीत, तवय मी अश मोठी वाईट गोष्ट करीसन देवना विरूध्द पाप कश करू.

एक दिनले अश व्हयनं की, तो आपला काही कामकाज कराले घरमा गया, त्या येळले घरमाधला माणसंमाईन कोणी बी माणुस तठे घरमा नही व्हतात. तवय तिनी त्याना कपडा धरीसन बोलनी, मनाजोडे झोप; पण तो आपला कपडा तिना हातमा सोडीसन पळी गया.