ខគម្ពីរពេញនិយមពី Roma 2

ចែក​រំលែក

Ikaw nga nagahusga sa iban nga nagahuman ng malain, kalaom mo ba parusahan ng Dios ang iban kag ikaw hay indì nga imaw da ang imo ginahuman? Wayà mo ba naisip kung mauno kaayo, kamatiniison kag kamapinasensyahon ang Dios sa imo? Wayà mo ba nakikità nga ginataw-an ka niya ning tsansa nga magtalikod sa imo salà?

Nganì, wayà ka na may maibalibad. Niyan basì kung may maghambay dirà sa indo nga angay parusahan ng Dios adtong malain nga mga tawo. Pero ikaw nga nagahambay inà ginahusgahan mo da ang imo kaugalingon, kay kung ano ang inda ginahuman imaw da ang imo ginahuman.

Kay pare-pareho ang tanan nga tawo sa panirò ng Dios.

Kay ang mga ginakabig nga matarong ng Dios hay adto lang ang nagatuman ng Kasuguan kag bukon ang nagapamatì lang.

Kay magabayos ang Dios sa kada isa sunò sa iya mga hinimuan.

Pero ang mga tawo nga makasarili kag wayà nagasunod sa kamatuuran kundì nagahuman ning kalainan hay makakabaton gid ng parusa kag kaugot ng Dios.

Pero tungod matugas ang imo uyo kag indì ka magtalikod sa salà, ginadugangan mo ang imo parusa sa adlaw nga parusahan ka ng Dios kung ipakità na niya ang iya matarong nga paghusga.