ខគម្ពីរពេញនិយមពី Гелип чыкыш 32

ចែក​រំលែក

Ол адам Якуба: «Инди сениң адың Якуп дәл-де, Ысрайыл болар, чүнки сен Худай хем адамлар билен гөреш тутушып, олардан үстүн чыкдың» дийди.

Ол Якуба: «Даң шапагы догуп гелйәр, мени гойбер!» дийди. Якуп оңа: «Тә маңа пата берйәнчәң, мен сени гойбермерин» дийди.

Якубың еке өзи галды. Тә даң шапагы догянча, бир киши билен гөреш тутды.

Якуп ол ери «Пениел» дийип атландырды. Якуп: «Чүнки мен Худайы йүзбе-йүз гөрүбем, дири галдым» дийди.

Якубың баш бермейәндигини гөренсоң, ол киши Якубың уйлугының ойҗугына уруп, онуң уйлугыны яздырды.

Ол адам Якупдан: «Адың нәме?» дийип сорады. Ол: «Якуп» дийип җогап берди.

Якуп ондан: «Сениң адың нәме?» дийип сорады. Ол: «Мениң адымы нәме үчин сораярсың?» дийип, шол ерде Якуба пата берди.

Мен Сениң садык сөйгиңе ве вепалылыгыңа мынасып дәлдирин. Иордан дерясындан геченимде, элимдәки хасамдан башга задым ёкды. Инди болса мен ики топарың эеси болдум.

(Ысрайыллар хенизе ченли уйлукдакы сиңри иймейәрлер, чүнки Худай Якубың уйлугындакы сиңре дегипди.)

Соңра Якуп шейле дилег этди: «Эй, маңа: „Өз юрдуңа, өз доган-гарындашларыңың арасына долан, Мен саңа ягшылык эдерин“ диен Реббим, атам Ыбрайым билен какам Ысхагың Худайы!

Ялбарярын, мени өз доганым Ысавың элинден халас эт! Мен онуң гелип, бизиң хеммәмизи, чагалары хем оларың эҗелерини өлдүреринден горкярын.