ខគម្ពីរពេញនិយមពី Гелип чыкыш 28

ចែក​រំលែក

Мен хемише сениң билен биледирин. Сен ниреде болсаң-да, Мен сени горарын ве сени ене-де шу юрда гайтарып гетирерин. Мен сени терк этмерин ве саңа берен вадамы ерине етирерин».

Басганчакларың чүр башында дуран Реб шейле диййәр: «Атаң Ыбрайымың ве Ысхагың Худайы Реб Мендирин. Шу ятан топрагыңы Мен саңа ве сениң неслиңе берерин.

Якуп оянып: «Хакыкатдан-да, Реб шу ерде. Мен муны билмәндирин!» дийди.

Ол соңра ант ичип, шейле дийди: «Эгер Худай мениң ене-де саг-аман атамың өйүне доланып гелерим ялы, мениң билен биле болуп, мени ёлда горап, маңа иймәге нан, геймәге эшик берсе, онда Реб мениң Худайым болар. Ядыгәрлик дикен бу дикме дашымы Худайың өйи дийип хасапларын. Эй, Худай, Сениң маңа берен хер бир задың ондан бирини мен Саңа берерин».

Сениң неслиң ер йүзүниң чәгелери кимин сан-саҗаксыз болар. Олар гүндогара, гүнбатара, демиргазыга хем-де гүнорта яйрарлар. Ер йүзүниң әхли халклары сен аркалы хем-де неслиң аркалы пата аларлар.

Якуп бу ере «Бейтел» дийип ат дакды. Бу гала озал Луз дийип атландырылярды.