ខគម្ពីរពេញនិយមពី ອົບພະຍົບ 9

ចែក​រំលែក

ແຕ່​ທີ່​ເຮົາ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​ຍັງ​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່​ນີ້ ກໍ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​ໄດ້​ເຫັນ​ຣິດອຳນາດ​ຂອງເຮົາ ແລະ​ໃຫ້​ນາມຊື່​ຂອງເຮົາ​ແຜ່​ຂະຫຍາຍ​ໄປ​ທົ່ວ​ເທິງ​ແຜ່ນດິນ​ໂລກ.

ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ບອກ​ໂມເຊ​ວ່າ, “ຈົ່ງ​ໄປ​ຫາ​ກະສັດ​ຟາໂຣ ແລະ​ບອກ​ລາວ​ອີກ​ວ່າ ພຣະເຈົ້າຢາເວ ພຣະເຈົ້າ​ຂອງ​ຊາວ​ເຮັບເຣີ ກ່າວ​ດັ່ງນີ້: ‘ຈົ່ງ​ປ່ອຍ​ປະຊາຊົນ​ຂອງເຮົາ​ໄປ ເພື່ອ​ພວກເຂົາ​ຈະ​ໄດ້​ນະມັດສະການ​ເຮົາ.

ຖ້າ​ເຮົາ​ຍົກ​ມື​ຂຶ້ນ​ທຳຮ້າຍ​ເຈົ້າ ແລະ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ດ້ວຍ​ພະຍາດ​ອັນ​ຮ້າຍແຮງ ພວກເຈົ້າ​ກໍ​ຈະ​ດັບສູນ​ກັນ​ໝົດ.

ມື​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຈະ​ລົງໂທດ​ເຈົ້າ​ໂດຍ​ຈະ​ໃຫ້​ເກີດ​ໂຣກ​ລະບາດ​ຢ່າງ​ຮ້າຍແຮງ ແກ່​ຝູງສັດ​ທັງຫລາຍ​ຄື: ມ້າ, ລໍ, ອູດ, ງົວ, ແກະ ແລະ​ແບ້. ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເຫັນ​ຄວາມ​ແຕກຕ່າງ​ກັນ​ລະຫວ່າງ​ສັດ​ຂອງ​ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ ແລະ​ສັດ​ຂອງ​ຊາວ​ເອຢິບ ແລະ​ຝູງສັດ​ຂອງ​ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ​ຈະ​ບໍ່​ຕາຍ​ຈັກໂຕ.

ສະນັ້ນ ມື້ອື່ນ​ໃນ​ເວລາ​ດຽວກັນ​ນີ້ ເຮົາ​ຈະ​ໃຫ້​ໝາກເຫັບ​ລູກ​ໃຫຍ່​ຕົກລົງ​ຢ່າງ​ໜັກ ຢ່າງ​ບໍ່ເຄີຍ​ມີ​ມາ​ຈັກເທື່ອ​ໃນ​ປະຫວັດສາດ​ຂອງ​ປະເທດ​ເອຢິບ. ບັດນີ້ ຈົ່ງ​ຕ້ອນ​ຝູງສັດ ແລະ​ສິ່ງຂອງ​ຕ່າງໆ​ໃນ​ກາງ​ແຈ້ງ​ເຂົ້າ​ສູ່​ບ່ອນ​ກຳບັງ. ຄົນ​ທຸກຄົນ​ແລະ​ສັດ​ທຸກ​ໂຕ​ທີ່​ຢູ່​ນອກ ຈະ​ຖືກ​ໝາກເຫັບ​ລູກ​ໃຫຍ່​ຕົກ​ໃສ່​ຕາຍ​ໝົດ.”’

ແລ້ວ​ຂີ້ເຖົ່າ​ນັ້ນ​ກໍ​ຈະ​ປິວ​ໄປ​ດັ່ງ​ຂີ້ຝຸ່ນ​ດິນ​ເມັດ​ນ້ອຍໆ​ທົ່ວ​ປະເທດ​ເອຢິບ ແລະ​ທຸກ​ບ່ອນ​ທີ່​ຂີ້ຝຸ່ນ​ດິນ​ນີ້​ຕົກ​ຖືກ​ຈະ​ເກີດ​ຕຸ່ມຝີ​ຕາມ​ຕົນຕົວ ຊຶ່ງ​ແຕກ​ເປັນ​ບາດ​ລາມ​ໄປ​ຕາມ​ຮ່າງກາຍ​ຂອງ​ຄົນ​ແລະ​ສັດ.” ສະນັ້ນ ໂມເຊ​ກັບ​ອາໂຣນ​ຈຶ່ງ​ກຳ​ເອົາ​ຂີ້ເຖົ່າ​ໄຟ​ໄປ​ຢືນ​ຢູ່​ຕໍ່ໜ້າ​ກະສັດ​ຟາໂຣ; ໂມເຊ​ຫວ່ານ​ຂີ້ເຖົ່າ​ໄຟ​ນັ້ນ​ຂຶ້ນ​ສູ່​ອາກາດ ແລະ​ມັນ​ກໍ​ປິວ​ໄປ​ຕົກ​ໃສ່​ຄົນ ແລະ​ສັດ​ອັນ​ເປັນ​ເຫດ​ໃຫ້​ເກີດ​ຕຸ່ມຝີ ແລະ​ແຕກ​ເປັນ​ບາດແຜ​ຕາມ​ຕົນຕົວ.