ខគម្ពីរពេញនិយមពី Битие 39

ចែក​រំលែក

И Господ беше со Јосиф, та затоа беше среќен, и живееше во куќата од господарот свој, Египќанецот.

И остави во Јосифовите раце сѐ што имаше, и не се грижеше веќе за друго, освен за лебот што го јадеше. А Јосиф беше со стројна става и со убаво лице.

И началникот на затворот му ги довери на Јосиф сите затвореници во затворот; и над сѐ што таму се работе­ше, тој беше наредбодавец.

И го фати господарот Јосиф, па го фрли в затвор, каде што лежеа царските затвореници. И тој остана таму, во затворот. Но Господ беше со Јосиф и ја излеа ми­лоста Своја над него и направи да му омили на управникот на затворот.

И се случи, по некое време, жената на господарот негов да се загледа во Јосиф, и му рече: „Легни со мене!“ А тој одби и ѝ рече на жената од господарот свој: „Ете, господарот мој не се грижи веќе за ништо што има во куќата, туку сѐ што има, ми го предаде мене во рацете. Ни самиот не е поголем од мене во својот дом; и тој ништо не ми забранил, освен тебе, зашто си му жена; па како јас да направам толку големо зло и да згрешам пред Бога?“

Се случи еден ден тој да дојде во куќата по своја работа, а таму дома да нема никој од домашните. Тогаш таа го фати за облеката и му рече: „Легни со мене!“ Но тој, оставајќи ја облеката своја во рацете нејзини, избега и си отиде.