وختی کی پولُس جٚه خودا کلام گفتن دوبو، اون پولُسٚ گبأنَ خُب گوش دَیی. پولُس کی بیده اونٚ گبأنَ دقتٚ اَمرأ گوش دَئن دره، بفهمسته کی اون ایمأن دأره کی تأنه شفا پیدا بوکونه. پس صدایَ بولندٚ اَمرأ اونَ بوگفته: «ویریز تی پایأنٚ سر به پا بِیس!» اون هو موقع جٚه خو جا سر ویریشته، به رأ دکفته.