راهنمای مطالعۀ فیلیپیاننمونه

مخالفت با «طرز فکر مسیح» (فیلیپیان 1:3-1:4)

«زیراهمان‌گونهکهبارهابهشماگفته‌امواکنوننیزاشکریزانتکرارمی‌کنم،بسیاریچوندشمنانصلیبمسیحرفتارمی‌کنند. عاقبتِچنینکسانهلاکتاست. خدایآنانشکمشاناستوبهچیزهایننگ‌آورمباهاتمی‌کنند،وافکارشانمعطوفبهامورزمینیاست. حالآنکهماتَبَعۀآسمانیموبااشتیاقِتمامانتظارمی‌کشیمکهنجات‌دهنده،یعنیخداوندمانعیسیمسیح،ازآنجاظهورکند.» فیلیپیان 18:3-20

زمینه:

وضعیت شهر فیلیپی به‌عنوان مستعمره‌ای رومی، همراه با امتیازات شناخته‌شدهٔ شهروندی رومی در امپراطوری، از زمینه‌های بیشتری هستند که برای مطالعۀ امروز مفید خواهند بود. (اگر نیاز به یادآوری دارید که اینها شامل چه چیزهایی بودند، می‌توانید ویدیوی پیشینۀ تاریخی از روز اول را دوباره تماشا کنید.)

در آیات امروز، پولُس به فیلیپیان دربارهٔ معلمین دروغین هشدار می‌دهد، افرادی که قصد داشتند از تمایل ایشان به برتر دانستن خود نسبت به دیگران سوءاستفاده کنند. پولُس این معلمین را در فیلیپیان 2:3، «آن سگ‌ها، آن شرارت‌پیشگان، آن مُثله‌کنندگان جسم» و در فیلیپیان 18:3، «دشمنان صلیب» می‌نامد. این افراد، یهودی‌گرایان بودند، گروهی که در بیشتر دوران خدمت پولُس با او در تضاد بودند (نگاه کنید به اعمال 1:15-2؛ غلاطیان 2:5-12؛ تیتوس 10:1-16). آنها به فیلیپی، (شهری عمدتاً غیریهودی)، آمده بودند و موعظه می‌کردند که غیریهودیان باید ختنه شوند و شریعت موسی را نگاه دارند تا مسیحیان واقعی شمرده شوند. آنان به نژاد یهودی و پارسایی مبتنی بر اعمال شریعت افتخار می‌کردند.

مشاهده:

پولُس این بخش را با تشویق شخصی برای فیلیپیان، به‌عنوان برادران و خواهرانش، آغاز کرده (1:3) و پایان می‌دهد (1:4): که همچنان در خداوند شاد باشند و در او استوار بمانند!

این تشویق، هشدار او دربارهٔ معلمین دروغینی که طرز فکرشان در تضاد با مسیح است، را در بر می‌گیرد:

(1) آنان اطمینان خود را بر جسم می‌گذارند (3:3-6)؛ و
‏(2) آنان به‌عنوان دشمنان صلیب زندگی می‌کنند (18:3).

در واکنش به این طرز فکرهای جسمانی، پولُس از فیلیپیان می‌خواهد که از نمونۀ او سرمشق بگیرند (17:3). او هر نگرش زمینی را رد کرده و هر چیزی جز شناخت مسیح و پارسایی‌ای که در او یافت می‌شود را «فضله» می‌داند (7:3-11). او فیلیپیان را دعوت می‌کند تا با او در پایداری در «طرز فکر مسیح» هم‌قدم شوند تا آنگاه که در بازگشت مسیح، همه در رستاخیز مردگان سهیم شوند و از مزایای کامل شهروندی آسمانی خود بهره‌مند گردند (12:3-14؛ 20-21).

تفسیر:

آیات امروز چالشی را که فیلیپیان با آن روبرو بودند، نشان می‌دهد: رد طرز فکرهایی که در تضاد با «طرز فکر مسیح» هستند، حتی اگر از نظر انسانی، باعث بزرگ‌نمایی مقام و اعتبار شخص شوند.

اهمیت شهروندی رومی و جایگاه مستعمرهٔ رومی را برای یک خوانندهٔ اولیه در نظر بگیرید؟ به نظر شما چرا پیغام یهودی‌گرایان ممکن بود برای آنها جذاب باشد؟ پولُس چگونه نگاه فیلیپیان را نسبت به نوع شهروندی و جایگاهی که در پادشاهی خدا واقعاً اهمیت دارد، از نو تنظیم می‌کند؟

چرا پولُس این بخش هشدارآمیز را با دعوتی شخصی از فیلیپیان به‌عنوان برادران و خواهران خود آغاز کرده و پایان می‌دهد؟ گفته‌های او در 1:3 و 1:4 چگونه می‌تواند برای این ایمانداران غیریهودی، در مواجهه با تعلیم نادرست یهودی‌گرایان، دلگرم‌کننده باشد؟

کاربرد:

برخی از دستاوردهای شخصی‌تان وجنبه‌هایی از هویت‌تان که در زمینه‌تان به شما اعتبار و جایگاه می‌دهند، را فهرست کنید. آیا اینها هرگز در مرکز زندگی‌تان قرار گرفته‌اند و نسبت به رابطه‌تان با مسیح اولویت و برتری پیدا کرده‌اند؟ اگر تمام اینها از شما گرفته شود، آیا همچنان به‌خاطر رابطه‌تان با مسیح اطمینان خواهید داشت؟ متن امروز چگونه شما را به بازنگری در دیدگاهتان نسبت به آنچه بیشترین اهمیت را دارد، دعوت می‌کند؟

یا شاید فکر می‌کنید هیچ دستاورد یا جایگاهی ندارید. متن امروز دربارهٔ آنچه به زندگی شما ارزش و اهمیت می‌بخشد، چه پیغامی برایتان دارد؟