هیچ چیزی، هرگز نمی تواند تو را از محبت خدا جدا کند!

دوست من امروز یک بچه و پدرش را تصور کن…

پسر بچه ای پر از انرژی در حال دویدن در سراسر خانه است و بعد "صدای شکستن جسمی شنیده می شود"

دست پسر بچه به گلدانی برخورد می کند و گلدان هزار تکه بر روی زمین پخش می شود.

به نظر شما پدر از این لحظه به بعد کمتر فرزندش را دوست دارد؟

هرگز.البته که نه!

در این لحظه پدر به عنوان یک انسان عادی احساس خشم می کند و احتمالاً ناراحت می شود. اما او همچنان عاشق فرزندش خواهد بود.

اگر کسی بخواهد فرزندش را از او جدا کند، برای نگه داشتن او می جنگد، درست است؟

برای ما، به عنوان فرزندان خدا هم همینطور است. نمی شود کاری انجام دهیم که ما را از عشق خدا جدا کند!

به عنوان پدر کامل آسمانی ما، خدا ما را با عشق کامل دوست دارد.

اگر او ما را با این محبت دوست نمی داشت، چگونه می توانست گرانبهاترین در دنیا، یعنی یگانه پسرش را، بفرستد تا به خاطر گناهان ما بمیرد؟

وقتی عیسی را فرستاد، خدا همه گناهان ما را می‌دانست اما ین مانع نشد که او بخاطر ما قربانی نشود.

او ما را بسیار بسیار زیاد، دوست داشت و دارد. آنقدر زیاد که این قربانی را با کمال میل و آزادانه انجام داد تا ما را با خود آشتی دهد.

امروز، به عشق بی‌قید و شرط پدر نسبت به خود اطمینان داشته باش. تو فرزند او هستی، او می‌جنگد تا تو را نزدیک خود نگه دارد.

کتاب رومیان باب 8، آیه های 38 تا 39 این رو به زیبایی به ما یادآوری می کند که: "هیچ چیز، مطلقاً هیچ چیز، هرگز نمی تواند بین تو و عشق او جدایی ایجاد کند!"

ممنونم که هستی

پیمان شبان لاری