1خداوندا، تو مرا آزموده و شناخته‌ای.

2تو از نشستن و برخاستنم آگاهی،

و اندیشه‌هایم را از دور می‌دانی.

3تو راه رفتن و آرمیدنم را سنجیده‌ای،

و با همۀ راههایم آشنایی.

4حتی پیش از آنکه سخنی بر زبانم آید

تو، ای خداوند، به تمامی از آن آگاهی.

5از پیش و از پس احاطه‌ام کرده‌ای،

و دست خویش را بر من نهاده‌ای.

6چنین دانشی برایم بس شگفت‌انگیز است،

و چنان والا که بدان نتوانم رسید.

7از روح تو کجا بروم؟

از حضور تو کجا بگریزم؟

8اگر به آسمان فرا روم، تو آنجایی،

و اگر در هاویه بستر بگسترم، تو آنجا نیز هستی!

9اگر بر بالهای سحر پرواز کنم،

و در دوردست‌ترین کرانهای دریا قرار گزینم،

10حتی آنجا نیز دست تو مرا راهنما خواهد بود،

و دست راستت مرا خواهد گرفت.

11اگر گویم: «بی‌گمان تاریکی مرا پنهان خواهد کرد،

و نورِ گرداگردم به شب بدل خواهد شد»،

12اما حتی تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست،

بلکه شب همچون روزْ روشن است؛

چراکه تاریکی و روشنایی نزد تو یکسان است.

13زیرا باطن مرا تو آفریدی؛

تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی.

14تو را سپاس می‌گویم، زیرا عجیب و مَهیب ساخته شده‌ام؛

اعمال تو شگفت‌انگیزند،

جان من این را نیک می‌داند.

15استخوانبندی‌ام از تو پنهان نبود،

چون در نهان ساخته می‌شدم.

آنگاه که در ژرفای زمین تنیده می‌شدم،

16دیدگانت کالبد شکل ناگرفتۀ مرا می‌دید.

همۀ روزهایی که برایم رقم زده شد

در کتاب تو ثبت گردید،

پیش از آنکه هیچ‌یک هنوز پدید آمده باشد.

Are You Under Spiritual Attack?نمونه

کلام