مزمور 1:107-9

به اشتراک گذاشتن

مزمور 1:107-9 Persian Old Version (POV-FAS)

خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. در صحرا آواره شدند و دربادیهای بیطریق و شهری برای سکونت نیافتند. گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.

مزمور 1:107-9 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است. کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است. برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند، گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود. آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند. پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند. او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

مزمور 1:107-9 مژده برای عصر جدید (TPV)

خداوند را سپاس بگویید، زیرا که نیكوست و محبّت او پایدار و ابدی است. آنانی که به وسیلهٔ خداوند نجات یافته‌اند بگویند، که خداوند آنان را از دست دشمنانشان رهایی داده است و آنان را از شرق و غرب، از شمال و جنوب، از سرزمینهای بیگانه بازگردانیده است. بعضی‌ها در بیابان آواره و سرگردان بودند و شهری نداشتند تا در آن سکونت نمایند. گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لبشان رسیده بود. در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند، و او آنها را از پریشانی نجات داد. سپس آنها را از راهی مستقیم به شهری هدایت کرد که بتوانند در آن ساکن گردند. آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند. او تشنگان را سیراب می‌کند و گرسنگان را با خوراکهای نیکو سیر می‌گرداند.

مزمور 1:107-9 هزارۀ نو (NMV)

خداوند را سپاس گویید، زیرا که او نیکو است و محبتش تا ابدالآباد است! چنین گویند فدیه‌شدگان خداوند، که ایشان را از تنگی فدیه داده است، و از سرزمینها گِردشان آورده است، از شرق و غرب، از شمال و جنوب. برخی در بیابانهای بی‌آب و علف سرگردان شدند، و راه به شهری مسکون نیافتند؛ گرسنه و بسیار تشنه، جانشان در اندرونشان کاهیده شد. آنگاه در تنگی خویش نزد خداوند فریاد برآوردند، و ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید. آنان را از راهی راست هدایت کرد، تا به شهری مسکون درآمدند. پس خداوند را به سبب محبتش سپاس گویند، به جهت کارهای شگفت‌انگیزش برای بنی‌آدم. زیرا که جان آرزومند را سیر می‌گرداند و جان گرسنه را به چیزهای نیکو پر می‌سازد.