Salmau 2

2
SALM II.
9.8.
1Pa ham y terfysga’r cenhedloedd,
Llywiawdwyr a barnwyr y byd?
Pa ham y myfyria y bobloedd
Oferedd a gwagedd o hyd?
2Ymgasglant ynghyd yn dyrfaoedd,
I lunio gwrthryfel a brâd,
A chydymosodant ar gyhoedd
Yn erbyn Eneiniog y Tad.
3Gan ddyweyd, ‘Ni a ddrylliwn eu rhwymau,
Ni fynwn na’u deddfau na’u dawn;
A thaflwn i ffwrdd eu rheffynau,
Ein hamcan ein hunain a wnawn.’
4Yr hwn sy’n preswylio’n y nefoedd
A’u gwatwar — fe chwardd am eu pen:
Ei enw yw Arglwydd y lluoedd,
Fe’u disgyn i’r llwch dan y llen.
5Llefara ef wrthynt mewn soriant,
Cânt deimlo’i awdurdod a’i rym,
A chan ei lidiowgrwydd dychrynant,
Fel cŵyr yr ymdoddant i’r dim:
6Fy Mrenin osodais ar Seion,
Fy Mynydd sancteiddiol, medd Duw,
Teyrnasa, gorchfyga’i gaseion,
Darfyddant — ni byddant hwy byw.
7Mynegaf y ddeddf, medd Messiah,
Iehofah a dd’wedodd fel hyn,
Cenhedlais di heddyw — teyrnasa
Ar orsedd dragwyddol ddigryn:
8Gofyn i mi, ac mi roddaf
I’th feddiant genhedloedd y byd,
Terfynau y ddaear gyflwynaf
I ti’n etifeddiaeth i gyd.
9A gwialen haiarnaidd y drylli
D’elynion yn lluoedd i’r llawr,
Ac fel llestr pridd y maluri
Hwy’n gandryll, yn fach ac yn fawr;
10Gan hyny, yr awrhon, frenhinoedd,
O! byddwch synwyrol mewn pryd,
Benaethiaid, a barnwyr y bobloedd,
Cyd‐ddysgwch ddoethineb i gyd.
11Mewn ofn gwasanaethwch Dduw Iago,
Mewn dychryn o’i flaen llawenhewch,
Cusenwch y Mab, rhag ei ddigio,
Ac ar ei leferydd, gwrandewch;
12Os cynneu ei lid ond ychydig,
O’r ffordd fe’ch dyfetha i gyd,
Ond hwnw fydd byth wynfydedig
A rydd arno’i hyder o hyd.
Nodiadau.
Cyfansoddwyd y salm hon, dybygid, ar yr achlysur pan gymmerwyd amddiffynfa Seion oddi ar yr Iebusiaid, ac y sefydlodd Dafydd lys ei frenhiniaeth yno. Salm Fessïanaidd drwyddi ydyw. Lleferir ynddi am y Messiah yn ei osodiad yn ei swydd fel Brenin ar Seion (yr eglwys) ei fynydd sanctaidd gan y Tad — y gwrthwynebiadau cryfion a wna brenhinoedd ac awdurdodau y byd hwn i sefydliad ei deyrnas ysbrydol ef ar y ddaear, a’r aflwydd a’r dinystr a dynent arnynt eu hunain drwy hyny. Sicrheir y byddai i’w deyrnas ef ffynu a llwyddo yn gyffredinol yn mysg yr holl genhedloedd, er gwaethaf pob gwrthwynebiad. Cynghora Iehofah, yr hwn a osododd y Brenin ar Seion, y brenhinoedd a’r awdurdodau gwrthwynebus i ddysgu y ddoethineb o ymostwng i awdurdod Brenin Seion, a thrwy hyny ragflaenu y dinystr bygythiedig arnynt.
Y mae y salm mewn rhan yn gymmhwysiadol i Dafydd, a’i frenhiniaeth dymmhorol ef, yr hon oedd yn gysgod o frenhiniaeth ysbrydol y Messiah, o’i hâd ef. Ond y mae ynddi fwy o lawer o’r gwrthgysgod nag sydd o’r cysgod — ymadroddion nad ydynt yn briodol i Dafydd a’i deyrnas ef, ond yn arbenig felly i Grist a’i deyrnas.
Cymmhwysa yr eglwys yn ei gweddi yn Act. ii. 23, ymadroddion y salm hon at amgylchiadau marwolaeth Crist, a sefydliad ei deyrnas efengylaidd yn y byd, drwy bregethiad yr apostolion, a gweinidogaeth yr Ysbryd ar ddydd y Pentecost. O hyny hyd yn awr, y mae yr ail salm wedi bod yn gordial cysur, ac yn atteg i ffydd yr eglwys, yn sicrwydd o fuddugoliaeth a llwyddiant cyffredinol teyrnas Crist yn y diwedd, er pob gwrthwynebiad.

اکنون انتخاب شده:

Salmau 2: SC1875

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید