مزامیر 36

36
مزمور ۳۶
شرارت انسان و نیکی خداوند
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند.
1گناه در عمق دل انسان شرور لانه کرده است و هیچ ترسی از خدا ندارند.
2او چنان از خود راضی است که نمی‌تواند گناهش را ببیند و از آن رویگردان شود. 3سخنانش شرارت‌آمیز و مملو از دروغ است؛ حکمت و نیکی در وجودش نیست. 4به راههای کج می‌رود و از کارهای خلاف دست نمی‌کشد.
5محبت تو، ای خداوند، تا به آسمانها می‌رسد و وفاداری تو به بالاتر از ابرها! 6عدالت تو همچون کوههای بزرگ پابرجاست؛ احکام تو مانند دریا عمیق است. ای خداوند، تو حافظ انسانها و حیوانات هستی.
7خدایا، محبت تو چه عظیم است! آدمیان زیر سایهٔ بالهای تو پناه می‌گیرند. 8آنها از برکت خانهٔ تو سیر می‌شوند و تو از چشمهٔ نیکویی خود به آنها می‌نوشانی. 9تو سرچشمهٔ حیات هستی؛ از نور تو است که ما نور حیات را می‌بینیم!
10خداوندا، محبت تو همیشه بر کسانی که تو را می‌شناسند باقی بماند و نیکویی تو پیوسته همراه راست‌دلان باشد. 11نگذار متکبران به من حمله کنند و شروران مرا متواری سازند.
12ببینید چگونه بدکاران افتاده‌اند! آنها نقش زمین شده‌اند و دیگر نمی‌توانند برخیزند!

اکنون انتخاب شده:

مزامیر 36: PCB

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید