مزمور 120
120
خداوندا، نجاتم دِه
سرود صعود.#120:0 واژۀ ”صعود“ به نزدیک شدن زائران به اورشلیم و یا به بالا رفتن عبادت‌کنندگان از تپۀ معبد اشاره دارد؛ همچنین در مزامیر ۱۲۱ تا ۱۳۴.
1در تنگی خود خداوند را می‌خوانم،
و مرا اجابت می‌فرماید.
2خداوندا، رهایی‌ام دِه
از لبانِ دروغگو و زبانِ حیله‌گر!
3ای زبانِ حیله‌گر، او با تو چه کند؟
بیش از این تو را چه دهد؟
4تیرهای تیزِ مرد دلاور را،
با اخگرهای سوزانِ درخت رُتَم!#120:4 نوعی درختچه که از چوب آن برای تهیۀ زغال استفاده می‌شد.
5وای بر من که در ماشِک اقامت گزیده‌ام،
و در میان خیمه‌های قیدار#120:5 ”ماشِک و قیدار“ احتمالاً به سرزمین اقوام جنگ‌طلب اشاره دارد. ساکن شده‌ام!
6چه به طول انجامید سکونت من
با مردمانی که صلح را دشمن می‌دارند!
7من مردِ صلح‌ام؛
اما چون دهان به سخن می‌گشایم،
ایشان سرِ جنگ دارند!
اکنون انتخاب شده:
مزمور 120: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop