اِشعیا 17:33-22

چشمان تو پادشاه را در زیبایی‌اش نظاره خواهد کرد، و بر سرزمینی بی‌پایان خواهد نگریست. دل تو به خوف پیشین خواهد اندیشید و خواهی گفت: «کجاست آن که ما را می‌شمرد؟ کجاست آن که خَراج می‌گرفت؟ کجاست آن که برجها را می‌شمرد؟» دیگر قوم ستم‌‌کیش نخواهی دید، قوم دشوارسخنی را که زبان اَلکَن و غیرقابل فهم دارند. صَهیون را بنگر، آن شهر جشنهایِ مقدسمان را! چشمانت اورشلیم را خواهد دید، آن منزلگه آسوده و آن خیمه که مُنتقل نتوان کرد؛ که میخهایش کنده نشود، و طنابهایش گسیخته نگردد. بلکه خداوند در آنجا برای ما زورآور خواهد بود، و آنجا مانند مکانی از رودها و نهرهای وسیع خواهد بود که هیچ کشتیِ پارویی از آنها گذر نتواند کرد، و هیچ کشتی نیرومندی از آنها عبور نتواند نمود. زیرا که خداوند داور ماست؛ اوست که شریعت را به ما بخشیده. خداوند پادشاه ماست؛ اوست که ما را نجات خواهد داد.