اِشعیا 13:29-24

خداوندگار می‌گوید: «این قوم به دهان خود به من نزدیک می‌آیند و به لبهای خویش مرا حرمت می‌نهند، اما دلشان از من دور است؛ ترس آنان از من حُکم آموختۀ بشر است و بس. بنابراین، هان بار دیگر با اعمال عجیب و شگفت‌انگیز این قوم را شگفت‌زده خواهم ساخت. حکمت حکیمانشان نابود خواهد شد، و فهم فهیمانشان محو خواهد گشت.» وای بر آنان که تدبیرهای خود را زیرکانه از خداوند پنهان می‌سازند، که اعمالشان در تاریکی است و با خود می‌گویند: «کیست که ما را ببیند؟ کیست که ما را بشناسد؟» شما همه چیز را وارونه می‌سازید. آیا کوزه‌گر همچون گِل انگاشته شود؟ آیا مصنوع دربارۀ صانع خود بگوید که: «او مرا نساخته است»؟ یا کوزه دربارۀ کوزه‌گر بگوید که: «او را فهمی نیست»؟ آیا در اندک زمانی لبنان به بوستان بدل نخواهد شد، و بوستان، جنگل به شمار نخواهد آمد؟ در آن روز، ناشنوایان کلام طومار را خواهند شنید، و چشمان نابینایان از میان ظلمت و تاریکی خواهد دید. مسکینان بار دیگر در خداوند شادی خواهند کرد، و آدمیانِ نیازمند در قدوس اسرائیل وجد خواهند نمود. زیرا که ستمکیشان هلاک خواهند شد، تمسخرگران نابود خواهند گردید، و شرارت‌پیشگان منقطع خواهند گشت، آنان که انسانی را به سخنی مجرم می‌سازند، برای آن که در محکمه حکم می‌کند دام می‌گسترند، و به ادعای باطلْ حق بی‌گناه را پایمال می‌کنند. از این رو خداوند که ابراهیم را فدیه داده است به خاندان یعقوب چنین می‌گوید: «یعقوب دیگر شرمسار نخواهد شد و دیگر رنگ از رخسار نخواهد باخت. زیرا چون ایشان فرزندان خویش را در میان خود ببینند، فرزندانی را که ثمرۀ دستان منند، نام مرا تقدیس خواهند کرد، و قدوس یعقوب را تقدیس خواهند نمود، و ترس و هیبت خدای اسرائیل را به دل خواهند داشت. آنان که در روح گمراهند فهیم خواهند شد، و گله‌مندان تعلیم خواهند گرفت.»