Defosiynau ar gyfer y Grawys o 'Holy Bible: Mosaic'Sampl

Karl Barth (Switzerland, 1886-1968)

Pan fyddwn yn siarad am ras, meddyliwn am y ffaith nad yw gogwydd ffafriol [Duw] tuag at y creadur yn caniatáu iddo gael ei gofio a'i rwystro gan wrthwynebiad yr olaf. Pan soniwn am sancteiddrwydd, meddyliwn, ar y llaw arall, am y ffaith bod ei ogwydd ffafriol yn goresgyn ac yn dinistrio'r gwrthwynebiad hwn.

Mae sôn am ras yn golygu bod yna faddeuant pechodau; a sancteiddrwydd wedyn yn golygu sancteiddrwydd, barn ar bechodau. Ond gan fod y ddau yn adlewyrchu cariad Duw, sut y gall fod y naill heb y llall, maddeuant heb farn na barn heb faddeuant?

Dim ond pan na fydd cariad Duw’n cael ei ddatguddio, sydd eto i’w gredu neu ddim yn cael ei gredu mwyach y gall fod yna wahaniad yn lle gwahaniaeth Yn yr achos hwn byddai maddeuant yn cael ei gasglu mewn crynodeb o bechod, a barn rhag condemniad. Nid barn Duw yn yr un achos na maddeuant Duw yn yr achos arall fyddai hynny.

Os ydym yn siarad mewn ffydd, ac felly yng ngoleuni Duw a'i gariad, ac felly am faddeuant a barn Duw, wrth i'n mewnwelediad dyfu byddwn yn gwahaniaethu, ond yn sicr ni fyddwn yn gwahaniaethu rhwng gras Duw a sancteiddrwydd Duw.

Crynhoir y cysylltiad rhwng y ddau yn bendant yn y ffaith ei fod yn nodweddu ac yn gwahaniaethu ei gariad ac felly ei hunan yn ei weithred yn y cyfamod, fel Arglwydd y cyfamod rhyngddo'i hun a'i greadur.