Matäus 26

Jesus saul dootjemoakt

(Mrk 14,1-2; Luk 22,1-2; Joh 11,45-53)

1Aus Jesus met siene Räden derch wia, säd hee to siene Jinja: 2Jie weeten, daut en twee Doag daut Passafast aunfangt, un daut de Menschensän dan woat hanjejäft woaren, daut see am kjriezjen.

3Dan kjeemen de Huagepriestasch un de Eltestasch vom Volkj bie Kaifas en sienen Paulaust toop, #Mat 26,15 4om doaräwa to beroden, woo see Jesus derch Lest jriepen un doot moaken kunnen. 5Oba see säden: Bloos nich oppem Fast, daut et nich een Opprua mank de Menschen jeft! #Apost 1,18-19

De Saulwunk en Betanien

(Mrk 14,3-9; Joh 12,1-8)

6Aus Jesus en Betanien en Simon, dän Lepra, sien Hus wia, #5Mo 23,19 7kjeem eene Fru no am, dee haud een Aulabausta Glauskje met sea diere Saulweelj un goot am dee oppem Kopp, aus hee aum Desch saut. 8Oba aus de Jinja daut sagen, wieren see vedrislich doaräwa un säden: Wuarom soo en de Grunt brinjen? 9De Eelj haud kunt dia vekoft woaren un dan daut fa de oame jejäft woaren. 10Jesus oba wist, waut see dochten, un säd: Towaut moak jie de Fru daut schwoa? See haft waut sea scheenet fa mie jedonen. 11De oame hab jie emma bie junt, oba mie woa jie nich emma haben. 12Doamet, daut see mie dise Eelj äwajeeten deed, muak see mie reed toom begrowen. #Jes 53,7; Mat 26,63 13Ekj saj junt de Woarheit: Wua dit Evangelium en de gaunze Welt woat jeprädicht woaren, woat dit von ar vetalt woaren, om aun ar to denkjen.

Judas eenicht sikj Jesus to veroden

(Mrk 14,10-11; Luk 22,3-6)

14Dan jinkj eena von dee 12, Judas Iskariot, nom Huagenpriesta un säd: #Joh 19,9 15Waut wudd jie mie jäwen, wan ekj am junt veroden doo? See tolden am 30 Selwastekja. 16Von dan aun socht hee no eene Jeläajenheit, am to veroden.

Jesus lat reed moaken fa de Passamol.

(Mrk 14,12-16; Luk 22,7-13)

17Dän ieeschten Fastdach, aun dän see daut onjesuadet Broot eeten, kjeemen siene Jinja no Jesus un säden: Wua sell wie fa die daut Passamol tooreeden? 18Hee säd to an: Got no de Staut no soon un soon Maun un sajcht to am: De Meista lat die sajen: Miene Tiet es nu hia, daut ekj en dien Hus met miene Jinja toop daut Passamol äten well. #Joh 12,19 19Un de Jinja deeden, waut Jesus an befool, un muaken doa daut Passamol reed.

Jesus fieet met de 12 daut Aufscheetsmol

(Mrk 14,17-26; Luk 22,14-23)

20Aus daut Owent wort, sad hee sikj met siene Twalw #26,20 Eenje oole Schreften sajen twalw Apostel. aum Desch. 21Un aus see eeten, säd hee: Ekj saj junt de Woarheit: Eena von junt woat mie veroden. 22Dit stemd an sea truarich, un see fungen aun, eena nom aundren, am to froagen: Har, sie ekj daut? 23Hee oba auntwuad un säd: Dee, dee sien Broot met mie toop em Schatel dukt, woat mie veroden. 24Met dän Menschensän woat daut krakjt soo romkomen, aus daut von am jeschräwen steit; oba wee däm Menschen, dee dän Menschensän verot! Fa däm wudd daut bäta sennen, wan dee nie wia jebuaren worden. #5Mo 21,6 25Dan säd Judas, dee am veroden wudd: Sie ekj daut, Liera? #26,25 ooda Rabi Hee säd to am: Soo hast du jesajcht.

26Aus see eeten, neem Jesus daut Broot, dankt doafäa un bruak daut un jeef siene Jinja daut un säd: Nämt un ät; dit es mien Kjarpa. 27Un hee neem een Kuffel Wien, un aus hee doafäa jedankt haud, jeef hee an daut un säd: Drinkjt aula doavon, 28wiels dit es mien Bloot en dän nieen #26,28 Eenje oole Schreften sajen nich nieen. Bunt, daut fa väle vegoten woat, daut an kjennen de Sinden vejäft woaren. 29Ekj saj junt: Ekj woa von disen Wien nich mea drinkjen, bat aun janen Dach, aun dän ekj wada fresch met junt toop en mienen Voda sien Rikj drinkjen woa. 30Aus see een Dankleet jesungen hauden, jinjen see rut nom Oliewen Boajch. #Jes 50,6

Jesus sajcht em verut daut Petrus am velieejen woat

(Mrk 14,27-31; Luk 22,31-34; Joh 13,36-38)

31Dan säd Jesus to an: Dise Nacht woa jie junt aula oajren äwa mie, wiels daut steit jeschräwen: “Ekj woa dän Schophoad schlonen, un dan woaren de Schop von de Häad uteneen ranen.” #Sach 13,7 32Oba wan ekj ieescht oppjestonen sie, dan woa ekj ver junt no Galiläa gonen. 33Dan säd Petrus to am: Wan de aundre uk aula sikj äwa die oajren, ekj woa nich. 34Jesus säd to am: Ekj saj die de Woarheit: Ea de Hon dise Nacht kjreien woat, woascht du mie aul dree mol veloagen haben. #Psa 69,22 35Petrus säd to am: Un wan ekj met die stoawen mott, ekj woa die nich velieejen. Un soo säden de Jinja aula. #Joh 19,24

Jesus bät en Getsemane

(Mrk 14,32-42; Luk 22,39-46)

36Dan jinkj Jesus met an no een Plauz, Getsemane, un hee säd to siene Jinja: Sat junt hia dol. Ekj go noch wieda om to bäden. 37Dan neem hee Petrus un Zebedäus siene twee Säns met sikj, un am äwakjeem eene Angst, dee am gaunz truarich muak. 38Dan säd hee to an: Miene Seel es truarich un en Doodesangst; blieft hia un woakt met mie! #Jes 53,12 39Hee jinkj noch een bät wieda un foll oppem Jesecht un bäd: Mien Voda, wan daut mäajlich es, dan lot dise lieden aun mie vebie gonen; doch nich soo aus ekj well, oba soo aus du west. #Psa 22,8 40Un hee kjeem trigj no siene Jinja, un dee wieren enjeschlopen. Un hee säd to Petrus: Kunn jie nich eene Stund met mie toop woaken? #Mat 26,61; Joh 2,19 41Woakt un bät, daut jie nich en Vesieekjunk faulen! De Jeist es wellich, oba daut Fleesch es schwak. 42Hee jinkj toom tweeden mol un bäd: Mien Voda, wan daut nich mäajlich es, daut dit Kuffel aun mie vebie jeit, onen daut ekj daut drinkj, dan lot daut no dienen Wellen gonen! 43Un aus hee trigj kjeem, schleepen de Jinja wada, un kunnen schia nich de Uagen opmoaken. #Psa 22,9 44Un hee leet an doa un jinkj daut dredde mol un bäd deeselwje Wieed. 45Dan kjeem hee no siene Jinja un säd to an: Well jie noch emma schlopen un reiwen? Seet, de Stund es hia, daut de Menschensän en de Sinda äare Henj äwajäft woat. 46Stot opp, well wie gonen! Dee es hia, dee mie veroden deit. #Psa 22,2

Jesus woat faustjenomen

(Mrk 14,42-50; Luk 22,47-53; Joh 18,3-12)

47Aus hee noch räd, kjeem Judas, eena von de 12, un met am eene groote Häad met Säbels un Kjneppels, von de Eltestasch un Huagepriestasch utem Volkj jeschekjt. 48Un de Veroda haud an een Tieekjen jejäft un jesajcht: Wäm ekj kussen woa, daut es hee; dän nämt faust. #Psa 69,22 49Un hee kjeem jlikj no Jesus un säd: Mien leewa Meista! #26,49 ooda Rabi un jeef am een Kuss. 50Jesus säd to am: Frint, towaut best du jekomen? Dan kjeemen see opp un neemen Jesus faust. 51Un eena von dee, dee met Jesus wieren, trock sien Schwieet rut, heiwd dän Huagenpriesta sien Kjnajcht eent, un schneet am een Ua auf. #2Mo 26,31-33; 2Chr 3,14 52Dan säd Jesus to däm: Stäakj dien Schwieet trigj wua daut hanjehieet! Wiels wäa daut Schwieet nemt, woat derch daut Schwieet omkomen. 53Jleew jie nich daut ekj mienen Voda doarom bäden kunn, un daut dee mie fuaz mea aus 12.000 Enjel schekjen wudd? 54Oba woo sull dan passieren, waut jeschräwen steit? Dit mott soo komen! 55Dan säd Jesus to de Häad: Sent jie met Säbels un Kjneppels jekomen mie to jriepen, aus wan jie daut met een Reiba to doonen haben? Ekj hab je een Dach nom aundren em Tempel jesäten un jelieet, un jie haben mie nich faustjenomen. #Luk 8,2-3 56Oba dit passieet aula, daut sikj daut soo erfellen sull, aus de Profeeten jeschräwen haben. Dan leeten de Jinja am em Stäakj un sagen daut see doavon kjeemen.

Jesus ver däm judischen Rot

(Mrk 14,53-65; Luk 22,54-55.63-71; Joh 18,12-14.19-24)

57Dee, dee Jesus faustjenomen hauden, leiden am no dän Huagenpriesta Kaifas, wua de Schreftjelieede un Eltestasch toopwieren. #(57 un 58) 5Mo 21,22-23 58Petrus oba jinkj von wiet auf hinjaraun, bat opp däm Huagenpriesta sien Hoff, un jinkj un sad sikj met de Wajchta toop dol, om to seenen, woo sikj daut romnämen wudd. 59Nu sochten de Huagepriesta un de gaunza Rot no faulsche Zeichnisen jäajen Jesus, daut see am doot moaken kunnen. 60Oba see fungen kjeen Grunt doatoo, wan uk väle een faulschet Zeichnis jeewen. Tolatst kjeemen twee väa un säden: 61Dis Maun haft jesajcht hee kaun Gott sien Tempel dolrieten un en dree Doag wada oppbuen. 62Un de Huagapriesta stunt opp un säd: Hast du doaropp kjeene Auntwuat? Waut sajen dise jäajen die? 63Jesus oba wia stell. De Huagapriesta säd to am: Ekj velang nu en dän läwendjen Gott sien Nomen, daut du ons sajchst auf du de Messias, de Gottes Sän best. #Mat 20,19 64Jesus säd to am: Du sajchst soo. Oba ekj saj die: Wan dit ieescht äwa es, dan woascht du dän Menschensän bie dän aulmajchtjen Gott to rajchte Haunt setten seenen, un seenen daut hee opp de Himmelswolkjen wadakomen woat. 65Dan reet de Huagapriesta sikj de Kjleeda twei un säd: Hee haft jelastat! Towaut bruck wie noch mea Zeichnisen? Seet, jie haben sien Lastren nu jehieet. 66Waut denkj jie? See auntwuaden: Hee haft dän Doot vedeent. 67Dan spieejen see am en daut Jesecht un schluagen am met de Fusten. Aundre heiwden am eent 68un säden: Saj woa, du Christus, wäa haft die jeschloagen?

Petrus velicht daut hee Jesus kjand

(Mrk 14,66-72; Luk 22,56-62; Joh 18,15-18.25-27)

69Petrus saut buten oppem Hoff aus eene Deenstmejal kjeem un to am säd: Du wieescht uk met disen Jesus von Galiläa. 70Hee oba veluach daut doa ver an aula un säd: Ekj weet nich, von waut du rätst. 71Un aus hee rut nom Puat jegonen wia, sach am eene aundre Mejal un säd to dee, dee doa wieren: Disa wia uk met dän Jesus von Nazaret. 72Hee veluach daut noch eemol un schwieed doaropp: Ekj kjan dän Maun nich. 73Om een stootje kjeemen dee, waut doa stunden, un säden to Petrus: Du best secha uk eena von dee, wiels diene Sproak verot die. 74Dan funk hee aun to flieekjen un to schwieren: Ekj kjan dän Maun nich. Un fuaz doaropp kjreid de Hon. 75Dan docht Petrus aun de Wieed, dee Jesus to am jesajcht haud: Ea de Hon kjreien woat, woascht du die dree Mol von mie loosjesajcht haben. Dan jinkj hee rut un hield bettalich.

Currently Selected:

Matäus 26: PB

Highlight

Copy