YouVersion Logo
Search Icon

Hebräa 2

2
De Seelichkjeit nich veachten
1Doawäajen mott wie ons soo väl iernsta aun daut hoolen waut wie jehieet haben, daut wie nich doavon aufkomen. 2Daut Wuat, daut Gott derch Enjel räden deed, wia aul gaunz binjent, un wäa daut nich hilt un onjehuarsom wia, kjrieech de vedeende Strof. #Apost 7,53; Gal 3,19 3Woo kjenn wie dan räakjnen doamet wajch to komen, wan wie soon grootet Radunkswoakj nich achten, daut ons ieeschtens vom Harn selfst jeprädicht wort, un dan von dee bestäticht wort, dee am räden jehieet haben. #Heb 10,29; 12,25 4Un Gott selfst haft daut uk bestäticht derch Tieekjens un Wunda un veschiednet wirkjen von Krauft, un derch daut utdeelen vom Heiljen Jeist, soo aus hee daut wull. #Mrk 16,20; Apost 2,1-13; 10,44-45; 1Kor 12,4-11; 2Kor 12,12
Jesus, ons Rada, must ons jlikj woaren
5De komende Welt, von dee wie räden, haft Gott nich de Enjel unjaordent. 6Doa haft oba wäa enne Schreften soo jesajcht:
“Waut es de Mensch, daut du aun am denkjst,
un de Menschensän, daut du fa am sorchst? #Psa 8,5-7
7Du hast am een stootje loten läaja stonen aus de Enjel,
oba hast am met Iea un Harlichkjeit jekjreent,
un äwa daut jesat, waut diene Henj jemoakt haben. #2,7 Eenje oole Schreften nich un äwa daut jesat, waut diene Henj jemoakt haben.
8Du hast am aules unja de Feet jelajcht.”
Un doarenn, daut hee am aules unja de Feet jelajcht haft, haft Gott nuscht jeloten, daut am nich unjadon es. Oba noch see wie nich, daut am aules unjadon es. 9Wan hee uk “een stootje läaja stonen must aus de Enjel”, see wie Jesus nu “met Iea un Harlichkjeit jekjreent”. Daut es doaderch, daut hee dän Doot jeläden haft. Gott siene Jnod wull daut soo, daut hee fa aule Menschen dän Doot schmakjen must. #Flp 2,8-9 10Gott, fa däm aules es un derch däm aules es, wull daut soo, daut hee däm, dee väl Kjinja to de Harlichkjeit jefieet haft un dän Aunfank doafäa jemoakt haft, derch lieden volkomen muak. #Heb 12,2 11Jesus, dee doa heilicht, un de Menschen, dee jeheilicht woaren, staumen beid vom selwjen Voda. Doawäajen schämt Jesus sikj uk nich, an Breeda to nanen. #Mrk 3,34-35; Joh 17,19; 20,17 12Un hee sajcht:
“Ekj well miene Breeda met dienen Nomen bekaunt moaken,
un medden enne Jemeent die sinjen un lowen.” #Psa 22,23
13Wieda säd hee:
“Ekj woa mien vetruen opp die saten.” #Jes 8,17
Un wieda:
“Hia sie ekj un de Kjinja, dee Gott mie jeschonken haft.” #Jes 8,18
14En jrod soo aus de Kjinja Fleesch en Bloot haben, haft hee daut uk fa sikj aunjenomen. Derch sienen Doot wull hee doaderch dän beesen Fient krauftloos moaken, dee bat don de Jewault äwa dän Doot haud. #2Tim 1,10; 1Joh 3,8 15Un doamet muak hee dee frie, dee äa läwenlank aun Doodesforcht veskloft wieren. 16Hee kjemmat sikj nich om de Enjel, oba om Abraham siene Nokomen. 17Doawäajen must hee en aules soo woaren aus siene Breeda, daut hee fa an en sien Deenst ver Gott een trua un erboarmenda Huagapriesta sennen kunn, un de Sinden von de Menschen wajchnämen. #Flp 2,7 18Wiels hee selfst jeläden haft un vesocht worden es, kaun hee dee halpen, dee vesocht woaren. #Heb 4,15

Currently Selected:

Hebräa 2: PB

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy