โยเอล 1
1
1ถ้อยคำของพระยาห์เวห์ซึ่งมีมาถึงโยเอลบุตรเปธูเอล ความว่า
ตั๊กแตนบุก
2ท่านผู้อาวุโสทั้งหลาย จงฟังเถิด
ประชาชนทั้งหมด จงฟังเถิด
เคยเกิดเหตุการณ์อย่างนี้บ้างไหม
ทั้งในสมัยของท่านหรือสมัยบรรพบุรุษของท่าน
3จงเล่าให้ลูกๆ ของท่านฟัง
และให้ลูกบอกหลาน
ให้หลานบอกเหลนต่อๆ กันไป
4ตั๊กแตนวัยเดินกินอะไรเหลือ
ตั๊กแตนใหญ่ก็มากิน
ตั๊กแตนใหญ่กินอะไรเหลือ
ตั๊กแตนอ่อนก็มากิน
ตั๊กแตนอ่อนกินอะไรเหลือ
ตั๊กแตนอื่นๆ#1:4 ความหมายที่เฉพาะเจาะจงของสี่คำที่ใช้สำหรับตั๊กแตนในที่นี้ในภาษาฮีบรูไม่สามารถระบุได้แน่ชัดก็มากิน
5พวกขี้เมา จงตื่นขึ้นและร้องไห้!
พวกนักดื่มเหล้าองุ่น จงคร่ำครวญเถิด
จงครวญเพราะเหล้าใหม่
เพราะมันถูกฉวยไปจากปากของเจ้าแล้ว
6กองทัพชาติหนึ่งบุกรุกดินแดนของข้าพเจ้า
กองทัพเกรียงไกรนับไม่ถ้วน
ฟันของมันคมดั่งฟันของราชสีห์
เขี้ยวดั่งเขี้ยวของนางสิงห์
7มันทำลายเถาองุ่น
และทำลายต้นมะเดื่อของข้าพเจ้า
มันลอกเปลือกออก
แล้วทิ้งไป
เหลือแต่กิ่งก้านสีขาว
8จงร่ำไห้เหมือนหญิงพรหมจารีในชุดกระสอบ
คร่ำครวญถึงคู่หมั้นในวัยสาวของเธอ
9ธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา
ถูกตัดขาดจากบ้านของพระยาห์เวห์
ปุโรหิตผู้รับใช้ต่อหน้าพระยาห์เวห์
ล้วนไว้ทุกข์
10ทุ่งนาถูกทำลาย
ดินแตกระแหง
เมล็ดข้าวก็ถูกทำลาย
เหล้าองุ่นใหม่เหือดแห้ง
และไม่มีน้ำมันมะกอก
11ชาวนาทั้งหลาย จงสิ้นหวัง
ชาวไร่องุ่น จงร่ำไห้
จงโศกเศร้าเรื่องข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์
เพราะพืชผลในทุ่งถูกทำลายไปแล้ว
12เถาองุ่นแห้งเฉา
ต้นมะเดื่อเหี่ยวไป
ทั้งต้นทับทิม ต้นอินทผลัม และต้นแอปเปิ้ล#1:12 หรืออาจเป็น แอพริคอต
คือต้นไม้ทั้งหมดในทุ่งเหี่ยวแห้ง
ความยินดีของผู้คน
ร่วงโรยไปแล้ว
เรียกร้องให้คร่ำครวญ
13ปุโรหิตทั้งหลาย จงสวมผ้ากระสอบและไว้ทุกข์
ท่านผู้รับใช้หน้าแท่นบูชา จงร่ำไห้
มาเถิดท่านผู้ปรนนิบัติพระเจ้า
จงสวมผ้ากระสอบทั้งคืน
เพราะธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา
ขาดไปจากบ้านของพระเจ้าของท่าน
14จงประกาศให้มีการถืออดอาหารอันบริสุทธิ์
จงเรียกประชุมอันศักดิ์สิทธิ์
จงเรียกเหล่าผู้อาวุโส
และทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น
ให้มายังบ้านของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
และร้องอ้อนวอนพระยาห์เวห์
15ช่างเป็นวันที่น่ากลัวนัก!
เพราะวันของพระยาห์เวห์ใกล้เข้ามาแล้ว
จะมาเหมือนหายนะจากองค์ผู้มีฤทธิ์#1:15 ฉบับภาษาฮีบรูว่า ชัดดัย
16อาหารก็ถูกตัดขาดไป
ต่อหน้าต่อตาเราแล้วไม่ใช่หรือ
ความชื่นชมยินดีและความเปรมปรีดิ์
สูญไปจากบ้านของพระเจ้าของเราแล้วไม่ใช่หรือ
17เมล็ดพืช
เหี่ยวเฉาคาดิน#1:17 ความหมายของคำภาษาฮีบรูไม่สามารถระบุได้แน่ชัด
ยุ้งฉางย่อยยับปรักหักพัง
เพราะเมล็ดข้าว
เหี่ยวแห้งไปหมด
18ฝูงวัวร้องครวญครางเพียงไร!
มันเดินงุ่นง่าน
เพราะไม่มีทุ่งหญ้า
แม้แต่ฝูงแกะก็ทุกข์ทรมาน
19พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าร้องเรียกพระองค์
เพราะไฟเผาผลาญทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดาร
เปลวไฟไหม้ต้นไม้ในทุ่งจนหมด
20แม้แต่สัตว์ป่าก็ครวญหาพระองค์
ธารน้ำเหือดแห้งไป
และไฟผลาญทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดาร
Currently Selected:
โยเอล 1: TCV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.
