Жаратылыу 31

Якъуп къачып кетеди

1Лабанны жашлары:

– Якъуп атабызны битеу болгъан мюлкюн къолуна жыйгъанды, битеу бу байлыкъны бизни атабызны мюлкюнден къурагъанды, – деп айта эдиле.

Якъуп бу сёзлени эшитгенди. 2Якъуп, Лабан энди анга алгъынча иги къарамагъанын да эслегенди.

3Раббий Якъупха:

– Аталарынгы жерине эм туугъан журтунга къайт. Мен сени бла боллукъма, – дегенди.

4Сора Якъуп, адам ийип, Рахелни бла Леяны аулакъгъа, кесини къой-эчки сюрюулери тургъан жерге чакъыртханды. 5Алагъа былай айтханды:

– Атагъызны манга алгъынча иги къарамагъанын кёреме. Алай болгъанлыкъгъа, мени атамы Аллахы мени блады. 6Атагъызгъа битеу кючюм бла къуллукъ этгеними, сиз билесиз. 7Атагъыз а мени алдап тургъанды, мени хакъымы он кере тюрлендиргенди. Алай болгъанлыкъгъа, Аллах аны манга аманлыкъ этерге къоймагъанды. 8Атагъыз: «Тамгъалы мал сени хакъынг боллукъду», – деген заманда, битеу мал тамгъалы тёлю тапханды. Ол: «Санга хакъгъа сызлыкълыла боллукъдула», – деген заманда уа, битеу малла сызлыкълыла тапхандыла. 9Алай бла Аллах атагъыздан малны сыйырып, манга бергенди.

10Мал къошулуучу кезиуде, бир жол мен тюшюмде, къошулгъан текеле сызлыкълы, тамгъалы эм къашхалы болгъанларын кёрген эдим. 11Аллахны мёлеги манга тюшюмде: «Якъуп!» – деген эди. Мен да: «Мен мындама», – деген эдим. 12Ол да манга: «Къарап кёр: сюрюуюнгде къошулгъан текеле бары да сызлыкълы, тамгъалы эм къашхаладыла. Нек десенг Лабан санга не этгенин Мен кёреме. 13Мен санга Бейт-Элде кёрюннген Аллахма. Сен анда сын ташха зейтун жау къуйгъанса эм анда Манга нюзюр-ниет этгенсе. Энди тебире, бу жерден чыкъ да, туугъан жеринге къайт», – дегенди.

14Рахел бла Лея анга быллай жууап бергендиле:

– Атабызны юйюнде бизге дагъыда мюлк юлюш бармыды? 15Ол бизни тыш адамлагъа санагъаны баям тюйюлмюдю? Ол бизни сатып, бизни ючюн алгъан ахчасын да жоюп бошагъанды. 16Ишексиз, Аллах атабыздан сыйыргъан битеу байлыкъ бизникиди эм бизни сабийлерибизникиди. Алайды да, Аллах санга не айтхан эсе да, эт.

17Сора Якъуп сабийлерин бла къатынларын тюелеге миндиргенди. 18Битеу малын, битеу жыйгъан байлыгъын, ол Паддан-Арамда жыйгъан энчи малын аллында сюрюп, атасы Исхакъгъа, Кенанны жерине барыучу жолгъа чыкъгъанды.

19Лабан къойларын къыркъыргъа кетгенди да, Рахел атасыны юйюндеги тейрилерин урлагъанды. 20Якъубʼа кетеригин билдирмей, арамлы Лабанны алдагъанды. 21Кесини битеу болгъан заты бла къачып кетгенди. Эфрат суундан ётюп, Гилад атлы тау жерге тебирегенди.

Лабан Якъупну ызындан къууады

22Ючюнчю кюн Лабаннга Якъупну къачханын билдиргендиле. 23Лабан жууукъларын да биргесине алып, Якъупну ызындан къуугъанды. Жети кюн баргъандан сора, Гилад атлы тау жерде аны ызындан жетгенди. 24Аллах а, арамлы Лабанны кече тюшюнде кёрюнюп, анга: «Сакъ бол, Якъупха не ахшы, не аман айтма!» – дегенди.

25Лабан Якъупну къуууп жетгенди. Якъуп чатырын Гилад атлы тау жерде къуруп тура эди да, Лабан да жууукълары бла ол жерде тохтагъанды. 26Лабан Якъупха:

– Сен алай нек этдинг? – дегенди. – Мени алдап, къызларымы, жесирлени сауут бла алып кетгенча, нек алып кетгенсе? 27Манга айтмай, менден бугъуп, жашыртын къачып нек кетгенсе? Мен а сени къууанч бла эм жырла бла, дауурбасла эм къыл къобузла сокъдуруп ашырыр эдим. 28Сен манга туудукъларымы бла къызларымы уппа этерге да къоймагъанса. Оюмсузлукъ этгенсе сен. 29Мени къолумда сизге аманлыкъ этер кюч барды, алай а атагъызны Аллахы тюнене манга: «Сакъ бол, Якъупха не ахшы, не аман айтма!» – дегенди. 30Ахшы. Сен атангы юйюнде болургъа чыдамсыз термилгенинг ючюн кетгенсе. Мени тейрилерими уа нек урлагъанса?

31Якъуп Лабаннга жууап берип:

– Мен сенден къоркъгъан эдим, – дегенди. – Къызларынгы менден сыйырып къоймагъа эдинг деп, ойлагъан эдим. 32Тейрилеринги уа кимде тапсанг, ол сау къалмаз. Жууукъларыбыз кёрюп тургъанлай, къара да, сени затларынгдан не тапсанг да, кесинге ал.

Тейрилени Рахел урлагъанындан Якъупну хапары жокъ эди.

33Лабан Якъупну чатырына да, Леяны чатырына да, эки къарауашны чатырларына да кирип излегенди, алай а жукъ тапмагъанды. Сора Леяны чатырындан чыгъып, Рахелни чатырына киргенди. 34Рахел а тейрилени алып, тюе иерни тюбюне салгъанды да, аланы юсюне олтургъанды. Лабан битеу чатырны тинтгенди, аланы тапмагъанды.

35Рахел атасына:

– Аллында ёрге къобалмагъаным ючюн, бийим чамланмасын: мени тиширыулагъа болуучу кезиуюмдю, – дегенди.

Лабан не бек излеген эсе да, тейрилени табалмагъанды.

36Энди Якъуп ачыуланып, Лабан бла даулашханды. Сёз башлап, Лабаннга:

– Мени ызымдан къууарча не аманлыкъ этгенме санга, не гюняхым барды? – дегенди. – 37Битеу хапчукларыма къарадынг, юйюнгю битеу хапчукларындан сен не зат тапдынг? Былайда мени жууукъларымы бла сени жууукъларынгы алларында кёргюзт; ала бизни экибизни арабызны айырсынла. 38Ма, жыйырма жыл мен сени къатынгда турдум. Къойларынг бла эчкилеринг ташламагъандыла, сюрюуюнгю къочхарларындан да мен ашамагъанма. 39Жаныуар талагъанны мен санга келтирмегенме, ол мени къоранчым болгъанды. Кюндюз урланнганны да, кече урланнганны да сен манга тёлете эдинг. 40Кюндюз иссиликден, кече уа сууукъдан азап чегип тургъанма. Кёзлериме жукъу кирмей эди. 41Юйюнгде жыйырма жылым алай озгъанды. Санга эки къызынг ючюн онтёрт жыл, малынг ючюн да алты жыл къуллукъ этгенме. Сен а хакъымы он кере тюрлендиргенсе. 42Атамы Аллахы – Ибрахимни Аллахы эм Исхакъ табыныучу Аллах – мени бла болмаса эди уа, сен энди мени къурулай жиберир эдинг. Аллах мени къыйынлыгъымы эм къолларымы урунууун кёргенди да, тюнене мени жакълагъанды.

Лабан бла Якъуп келишиу этедиле

43Лабан Якъупха жууап берип:

– Къызла эсе мени къызларымдыла, сабийле эсе мени сабийлеримдиле, мал эсе мени малымды эмда битеу бу сен кёрген меникиди, – дегенди. – Алай болгъанлыкъгъа, мен энди къызларыма бла аладан туугъан сабийлерине аманлыкъ этермеми? 44Энди кел, кесамат этейик да, ол арабызда шагъатлыкъ болсун.

45Якъуп бир таш алып, аны сын этип сюегенди. 46Сора Якъуп кесини жууукъларына:

– Ташла жыйыгъыз, – дегенди.

Ала ташла жыйып, тёбе этгендиле да, анда ашап ичгендиле. 47Лабан анга Егар-Сахадута атагъанды, Якъубʼа Галед#31:47 Арам тилде Егар-Сахадута атны, чюйют тилде Галед атны да магъанасы – «шагъат тёбе». атагъанды. 48Лабан:

– Бюгюн бу тёбе сени бла мени арабызда шагъатды, – дегенди.

Галед деген ат да анга ол себепден аталгъанды. 49Мицпа#31:49 Мицпа атны магъанасы – «Къараучуну къаласы». деп да аталгъанды, нек дегенде, Лабан:

– Бир-бирибизден ташада болгъан заманыбызда, манга да, санга да Раббий къарасын, – деп айтханды. – 50Сен къызларымы инжилтсенг неда къызларымы юсюне башха къатынла алсанг, бизни арабызда адам болмагъанлыкъгъа, мени бла сени арабызда Аллах шагъатды.

51Дагъыда Лабан Якъупха былай айтханды:

– Ма бу тёбе да, мени бла сени арабызда мен салгъан, ма эсгертме да. 52Аманлыкъ этер ючюн не мен санга бу тёбеден ётмезлигиме, не сен манга бу тёбеден эм бу эсгертмеден ётмезлигинге бу тёбе шагъат болсун эм бу эсгертме шагъат болсун. 53Ибрахимни Аллахы, Нахорну Аллахы, аланы аталарыны Аллахы бизни арабызда хукъму этсин.

Якъуп атасы Исхакъ табыныучу Аллах бла ант этгенди. 54Сора Якъуп ол тау жерде къурман кесгенди, жууукъларын аш ашаргъа чакъыргъанды. Ала ашагъандыла, ол тауда кече къалгъандыла. 55Лабан эрттенликде эртте тургъанды да, туудукъларын бла къызларын уппа этип, алагъа алгъыш бергенди. Сора кетип, кеси жерине къайтханды.

Currently Selected:

Жаратылыу 31: МалкъСК

Highlight

Copy