Мисирден чыгъыу 32

Алтын тана сурат

(Эсг. 9:7-21, 25-29)

1Халкъ, Муссаны таудан тюшмей кёп къалгъанын кёргенинде, Харунну къатына жыйылып, анга:

– Хайда, бизге жол кёргюзтюр тейри ишле. Бу Муссагъа, бизни Мисирни жеринден чыгъаргъан адамгъа, не болгъан эсе да, билмейбиз, – дегендиле.

2Харун алагъа:

– Къатынларыгъызны, уланларыгъызны, къызларыгъызны къулакъларындагъы сыргъаланы тешип, манга келтиригиз, – дегенди.

3Сора битеу халкъ къулакъларындан алтын сыргъаларын алып, Харуннга келтирди. 4Ол да аланы къолларындан келтирген алтынларын алып эритди да, андан тана сыфатлы сурат ишледи, тёгерегин да кесгич бла сыйдам этди. Сора ала:

– Эй Исраил! Сени Мисирни жеринден чыгъаргъан аллахынг ма буду! – дедиле.

5Муну кёргенинде, Харун тана суратны аллына къурман этилиучю жер салды, сора:

– Тамбла Раббийге байрам этербиз, – деп билдирди.

6Экинчи кюн ала эртте тургъандыла да, толусунлай кюйдюрюлген къурманла этгендиле эмда саламатлыкъ къурманла келтиргендиле. Халкъ ашаргъа-ичерге олтургъанды, сора туруп, ойнап-кюлюп башлагъанды.

7Раббий Муссагъа:

– Терк энишге тюш! – деди. – Сен Мисирни жеринден чыгъаргъан халкъынг терсине айланнганды. 8Мен алагъа фарыз этген жолдан ала терк тайдыла. Кеслерине къуюлуп этилген тана сурат ишлегендиле, анга табынып, къурманла этгендиле эмда: «Эй Исраил! Сени Мисирни жеринден чыгъаргъан аллахынг ма буду!» – дегендиле.

9– Мен бу халкъны кёреме, – деди Раббий Муссагъа. – Бу халкъ – терсбоюн халкъды. 10Энди Мени къой, алагъа къажау ачыуум чыкъсын да, аланы къырып къояйым, сенден а уллу миллет жаратайым.

Муссаны тилеги

11Мусса уа Раббий Аллахына жалбарып башлады:

– Я Раббий! Сен Мисирни жеринден уллу къудуретинг бла эм кючлю къолунг бла чыгъаргъан халкъынга ачыуунг чыкъмасын. 12Мисирлиле: «Ол аланы жояргъа, таулада ёлтюрюрге эмда аланы жер башындан жокъ этерге аман ниет бла чыгъаргъанды», – демесинле, жаннган чамланыуунгу тый, ёз халкъынгы жоймай къой. 13Ёз къулларынг Ибрахимни, Исхакъны, Исраилни эсинге тюшюр. Сен алагъа Кесинг бла ант этип: «Мен туудукъларыгъызны жайып, кёкдеги жулдузлача кёп этерикме. Сизге айтхан битеу бу жерни туудукъларыгъызгъа берликме, ала анга ёмюрге да ие боллукъдула», – дегенсе.

14Сора Раббий, жумушап, халкъына жетдирлик палахны этмей къойгъанды.

Мусса гыйыланы ууатады

15Сора Мусса, айланып, таудан тюшюп башлагъанды. Эки Шагъатлыкъ таш да аны къолунда эдиле. Ол гыйы ташланы эки жанына да, аргъы эм берги жанына, жазылып эди. 16Гыйыла – Аллахны иши эдиле, аланы жазыулары да – Аллах салгъан жазыула эдиле.

17Ешуа, халкъны къычыргъан ауазын эшитип, Муссагъа:

– Къонушдан уруш къычырыкъ эшитиледи, – деди.

18Мусса уа:

– Бу не хорлагъанланы, не хорланнганланы къычырыкълары тюйюлдю. Мен жырлагъан ауазла эшитеме, – деди.

19Сора, къонушха жууукълашып, тана суратны да, тепсеулени да кёргенинде, Муссаны ачыуу къайнады. Ол гыйыланы къолундан атып ийип, тауну этегинде ууатып къойду. 20Ала этген тана суратны алып, от ичинде эритди. Сора эзип букъу этди да, суугъа чачып, аны Исраил улулагъа ичирди.

21Харуннга уа Мусса:

– Бу халкъ, сен аны быллай уллу гюняхха тюшюрюрча, санга не этгенди? – деди.

22Харун а:

– Манга ачыуланма, жюйюсханым. Бу халкъ аман ниетли халкъ болгъанын, сен кесинг билесе. 23Ала манга: «Бизге жол кёргюзтюр тейри ишле. Бу Муссагъа, бизни Мисирни жеринден чыгъаргъан адамгъа, не болгъан эсе да, билмейбиз», – дегендиле. 24Мен да алагъа: «Кимде алтын бар эсе да, чыгъарыгъыз», – дегенме. Ала манга алтын бергендиле. Аны отха атханма, сора бу тана сурат чыкъгъанды, – деди.

Мусса халкъгъа азап салады

25Мусса халкъны тыйгъысыз болгъанын, Харун да аны тыйгъысызлыкъгъа бошлап, душманларыны аллында аны бедишлик этгенин кёрдю. 26Сора Мусса къонушха кирген жерде сюелип:

– Раббий жанлы болгъан адам манга келсин! – деди.

Сора битеу Лебий улулары аны къатына жыйылгъандыла.

27Мусса алагъа:

– Раббий, Исраилни Аллахы, былай айтады: «Хар биригиз къылычыгъызны белигизге къысыгъыз! Къонушну бир къыйырындан бирси къыйырына дери айланып, хар биригиз къарындашын, тенгин, жууугъун ёлтюрсюн!» – деди.

28Сора Лебий улулары Мусса айтханча этгендиле. Ол кюн халкъдан юч мингнге жууукъ адам ёлтюрюлгенди. 29Мусса:

– Бюгюн хар биригиз уланларыгъызны бла къарындашларыгъызны багъасы бла кесигизни Раббийге къуллукъгъа багъышлагъансыз. Ол бюгюн сизге ыразы болгъанды, – деп айтды.

30Экинчи кюн Мусса халкъгъа:

– Сиз бек уллу гюнях этгенсиз. Энди мен ёрге чыгъып, Раббийни аллына барайым, гюняхыгъызны жуудуралыр эсем, – деди.

Мусса халкъ ючюн тилек этеди

31Сора Мусса Раббийге къайтып барып:

– Ах, бу халкъ бек уллу гюнях этгенди, кесине алтын тейри ишлегенди. 32Энди тилейме, аланы бу гюняхларын кеч. Кечмесенг а, жазгъан китабынгдан мени да къырып кетер, – деди.

33Раббий Муссагъа:

– Манга къажау гюнях ким этген эсе, китабымдан аны къырып кетерирме. 34Бар энди, халкъны Мен санга айтхан жерге элт. Ма, сени аллынгда Мени Мёлегим барлыкъды. Азап саллыкъ кюн келгенде уа, гюняхлары ючюн Мен алагъа азап чекдирирме, – деди.

35Сора Раббий, халкъ тана сурат этгени ючюн, Харун ишлеген тана сурат ючюн, эмина ийип, халкъны жазасына тюбетгенди.

Currently Selected:

Мисирден чыгъыу 32: МалкъСК

Highlight

Copy