Мисирден чыгъыу 20
20
Он фарыз
(Эсг. 5:5-33)
1Аллах битеу бу сёзлени айтып бергенди:
2– Мен – сени Раббий Аллахынгма. Сени Мисирден, къул-къарауашлыкъ жерден чыгъаргъан – Менме.
3Менден башха аллахларынг болмасын.
4Кесинге жалгъан тейри – огъары кёкде, тюбюнде жерде неда жерден тёбен сууда болгъан бир затха ушагъан бир тюрлю бир сыфат этме. 5Алагъа баш урма эм къуллукъ этме. Мен, Раббий Аллахынг – эриш Аллахма. Мени кёрюп болмаучулагъа, атасы этген гюняхы ючюн, сабийине жазасын береме, ючюнчю эм тёртюнчю тёлюлерине дери окъуна. 6Мени сюйюучюлеге эм Мени фарызларымы тутуучулагъа уа минг тёлюлерине дери мархамат этеме.
7Раббий Аллахынгы атын бошуна сагъынма. Раббий Аны атын керексиз жерде сагъыннганны жазасыз къоймаз.
8Шабат кюнню эсингде тут, аны сыйлы кёр. 9Алты кюн ишле эм хар тюрлю жумушунгу эт. 10Жетинчи кюн а – Раббий Аллахынгы энчи шабат кюнюдю. Ол кюн не сен, не уланынг, не къызынг, не къулунг, не къарауашынг, не малынг, не арагъызда тургъан тыш адам, бир тюрлю бир иш этмегиз. 11Нек дегенде, Раббий кёкню эм жерни, тенгизни эм битеу алада болгъан затланы алты кюнню ичинде жаратханды, жетинчи кюн а тынчайгъанды. Ол себепден, Раббий шабат кюннге алгъыш этип, аны сыйлы этгенди.
12Атанга бла ананга хурмет эт, сора Раббий Аллахынг санга берлик жерде ёмюрюнг узакъ болур.
13Мурдарлыкъ этме.
14Зийна этме.
15Урлама.
16Тенгинге къажау жалгъан шагъатлыкъ этме.
17Тенгинги юйюне сукъланма. Тенгинги къатынына, къулуна, къарауашына, ёгюзюне, эшегине не башха бир затына сукъланма.
18Битеу халкъ кёк кюкюреулени эм мюйюз быргъы тауушну эшитип, элияланы эм тауну тютюнленнгенин кёргенди. Сора халкъ къоркъуп титирегенди да, узакъда тохтап, 19Муссагъа:
– Бизни бла сен сёлеш, биз тынгыларыкъбыз. Аллах бизни бла сёлешмесин, биз ёлюп къалмайыкъ, – дегенди.
20Мусса халкъгъа:
– Къоркъмагъыз! – деди. – Аллах сизни сынар ючюн, сиз хар заманда да Андан къоркъуп, гюнях этмез ючюн келгенди.
21Халкъ узакъда сюелип тура эди. Мусса уа Аллах тургъан къалын къарангыгъа кирди.
Къурман этилиучю жерни юсюнден жорукъла
22Раббий Муссагъа:
– Исраил улулагъа былай айт: «Мен сизге кёкден къалай сёлешгеними, сиз кёргенсиз. 23Менден башха тейрилеге табынмагъыз. Кесигизге кюмюш неда алтын тейриле этмегиз.
24Манга къурман этилиучю жерни топуракъдан этигиз, толусунлай кюйдюрюлген къурманларыгъызны да, саламатлыкъ къурманларыгъызны да, къойларыгъызны эм тууарларыгъызны, аны юсюнде къурман этигиз. Мен атымы эсгертиучю хар жерге келип, сизге алгъыш берликме. 25Манга къурман этилиучю жерни ташладан этсегиз а, аны жонулгъан ташладан ишлемегиз. Ташлагъа салтагъызны тийиргенлей, аланы харам этериксиз. 26Анда сизни уятлыгъыгъыз ачылмасын деп, Манга къурман этилиучю жерге ёрлер ючюн атлауучла ишлеме».
Currently Selected:
Мисирден чыгъыу 20: МалкъСК
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Институт перевода Библии, 2020-2024
Мисирден чыгъыу 20
20
Он фарыз
(Эсг. 5:5-33)
1Аллах битеу бу сёзлени айтып бергенди:
2– Мен – сени Раббий Аллахынгма. Сени Мисирден, къул-къарауашлыкъ жерден чыгъаргъан – Менме.
3Менден башха аллахларынг болмасын.
4Кесинге жалгъан тейри – огъары кёкде, тюбюнде жерде неда жерден тёбен сууда болгъан бир затха ушагъан бир тюрлю бир сыфат этме. 5Алагъа баш урма эм къуллукъ этме. Мен, Раббий Аллахынг – эриш Аллахма. Мени кёрюп болмаучулагъа, атасы этген гюняхы ючюн, сабийине жазасын береме, ючюнчю эм тёртюнчю тёлюлерине дери окъуна. 6Мени сюйюучюлеге эм Мени фарызларымы тутуучулагъа уа минг тёлюлерине дери мархамат этеме.
7Раббий Аллахынгы атын бошуна сагъынма. Раббий Аны атын керексиз жерде сагъыннганны жазасыз къоймаз.
8Шабат кюнню эсингде тут, аны сыйлы кёр. 9Алты кюн ишле эм хар тюрлю жумушунгу эт. 10Жетинчи кюн а – Раббий Аллахынгы энчи шабат кюнюдю. Ол кюн не сен, не уланынг, не къызынг, не къулунг, не къарауашынг, не малынг, не арагъызда тургъан тыш адам, бир тюрлю бир иш этмегиз. 11Нек дегенде, Раббий кёкню эм жерни, тенгизни эм битеу алада болгъан затланы алты кюнню ичинде жаратханды, жетинчи кюн а тынчайгъанды. Ол себепден, Раббий шабат кюннге алгъыш этип, аны сыйлы этгенди.
12Атанга бла ананга хурмет эт, сора Раббий Аллахынг санга берлик жерде ёмюрюнг узакъ болур.
13Мурдарлыкъ этме.
14Зийна этме.
15Урлама.
16Тенгинге къажау жалгъан шагъатлыкъ этме.
17Тенгинги юйюне сукъланма. Тенгинги къатынына, къулуна, къарауашына, ёгюзюне, эшегине не башха бир затына сукъланма.
18Битеу халкъ кёк кюкюреулени эм мюйюз быргъы тауушну эшитип, элияланы эм тауну тютюнленнгенин кёргенди. Сора халкъ къоркъуп титирегенди да, узакъда тохтап, 19Муссагъа:
– Бизни бла сен сёлеш, биз тынгыларыкъбыз. Аллах бизни бла сёлешмесин, биз ёлюп къалмайыкъ, – дегенди.
20Мусса халкъгъа:
– Къоркъмагъыз! – деди. – Аллах сизни сынар ючюн, сиз хар заманда да Андан къоркъуп, гюнях этмез ючюн келгенди.
21Халкъ узакъда сюелип тура эди. Мусса уа Аллах тургъан къалын къарангыгъа кирди.
Къурман этилиучю жерни юсюнден жорукъла
22Раббий Муссагъа:
– Исраил улулагъа былай айт: «Мен сизге кёкден къалай сёлешгеними, сиз кёргенсиз. 23Менден башха тейрилеге табынмагъыз. Кесигизге кюмюш неда алтын тейриле этмегиз.
24Манга къурман этилиучю жерни топуракъдан этигиз, толусунлай кюйдюрюлген къурманларыгъызны да, саламатлыкъ къурманларыгъызны да, къойларыгъызны эм тууарларыгъызны, аны юсюнде къурман этигиз. Мен атымы эсгертиучю хар жерге келип, сизге алгъыш берликме. 25Манга къурман этилиучю жерни ташладан этсегиз а, аны жонулгъан ташладан ишлемегиз. Ташлагъа салтагъызны тийиргенлей, аланы харам этериксиз. 26Анда сизни уятлыгъыгъыз ачылмасын деп, Манга къурман этилиучю жерге ёрлер ючюн атлауучла ишлеме».
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Институт перевода Библии, 2020-2024