انجیل متی 26

عیسی کوشتنه نقشه

1وختی عیسی همه‌ی اِم لاوان اُوجردشه، اِشتن شاگردان نه باتشه: 2«زانسرا که دو روجه پَش، پِسَخ عید آییه و انسانه زا تسلیم کرنده تا صلیب سرک‌ بوکوشندش.»

3پس سران کاهنان و قوم یهود شیخان، معبده پیله کاهنه کاخک بیدا آبنده. معبده پیله کاهنه نام قیافا به. 4اَوه هندیگرنه نقشه شان بکشس که چنجوره بی صص صلم، عیسی دستگیر بکَرنده و بوکوشنده. 5امّا واتردشانه: «اِم کاره عیده روجانک مکرام، مبادا مردم شورش بکرنده.»

عیسی بیت عنیاک

6وقتی که عیسی بِیت‌عَنْیا دهک جذامیه شَمعونه کیَیک به، 7زلی ای، ای گله مرمریه عطر یاگایی، گران عطرنه فت، چَه وَر بامیا و اَدمی که عیسی سفره سر نشته به، عطرینه رُوعنش عیسی سر اَرَکرده.‍ 8شاگرده وختی اِمشان بینده پر عصبانی آبنده، باتشانه: «اِم اِسراف چیه رایه؟ 9«بسِه که اِم عطره گران گرانینه خورتَن و چَوه پوله فقیران آدَیین.» 10امّا عیسی اِمش بزانسه، باتشه: «چیه را اِم زلی ناراحت کردرا؟ اَوه چاکه کاری شی چمرا کرده. 11فقیره همیشه شاما دویر و برک اِسنده، امّا از همیشه شامانه نیِم. 12اِم زلیه اِم عطریه روعن اَرکردننه چِمن جانه سرک، منش دِخَشاردنه را آماده بکردِم. 13حقیقتا، شامانه واتَرم، همه‌ی دنیاک، هر یاگا که اِم انجیل اعلام بیبی، اِم زلی کار نی چَوه یادنه واته بی.»

یهودا خیانت

14چاوش یهودا اِسْخَریوطی که ایگله اَ دونزده گله شاگردک به، بشه سران کاهنان وَر 15و باتشه: «اگم عیسی شاما ور تسلیم بکرم من چِه آدیا؟» اَوان سی گله نقره سکه اَوِشان آدا. 16اَدمی نه، یهودا فرصته پَشَدنه گرسَرده تا عیسی تسلیم بکره.

آخرین سور

17بی خمیر مایه فطیره عیده اولین روجک که هَ پسخه عیده، شاگرده عیسی وَر بامنده و آپرسسشانه: «گَره کا اِشته را تهیه بکرام تا پِسَخ عید سوره بخری؟» 18عیسی اَوانش باته که شهرک، فلان کسه ور بِشا و اَونه باجا: «استاد واتر: ”چِمن موقع نزدیک آبیه. گَمه پِسخ عیده سُوره چِمن شاگردان نه اِشته کییَک بخرم.» 19شاگردان اَجورَه که زه عیسی واته به، بِکَردِشانه و پِسَخ عید سُورشان تهیه بکه.

20شَو آبه و عیسی اِشتن دونزده شاگردنه سِفره سر بنشت. 21سُوره خردنه موقعه، عیسی باته: «حقیتا، شامانه واترم، ای نفر شاما دلک من دشمنه تسلیم کره.» 22شاگردِه پِر ناراحت آبنده و ای نفر ای نفر عیسیک آپرسسشانه: «آقا، از که اَ آدم نییم؟» 23عیسی جواب آدا: «اَییی که اِشتن دسه منه ای قدرک درنه، اَو زَ من تسلیم کره. 24انسانه زا ایزه که چَه درباره مقدسه نیویشته انک نیویشته بیه، چَوه را اتفاق دگنه، امّا وای بحال اَ کسی که چوه خیانتنه اِم اتفاق انسانه زا سر بایه. چوه را چاک تر بسه که هرگز دونیا آمییه نبه.» 25اَدمی یهودا، اَوی که رایش به عیسی خیانت بکره، جوابکش باته: «استاد، آیا از اَوِم؟» عیسی جواب بدا: «تِه ایزه واتری!»

26وختی غذا خَردردشانه، عیسی نانش اَکَته و شکر کردنه پَش، پاره بکردشه و اِشتن شاگردانش آدا باتشه: «بیگیرا، بخَرا؛ اِم چِمن بدن اِسه.» 27هانده قدرش اَکَته و شکر کردنه پَش، اَوش آدا شاگران و باتشه: «شاما همه اِمک آخَرا. 28چون که اِم چِمن خونِه، که اَونه اِم تازه عهد مِهر کَرم. چِمن خون اَربی تا خیلی آدمان گناهان بخشسه بیبینده. 29شامانه واجم از دَ اِم انگوره داره میوک آنخرم تا اَ روجی که اَوه تازه تازه ای، شامانه چِمن آسمانیه پیَر پادشاهیک، آخرم.»

30اَ موقع، سرود خواندنه پَش، زیتونه کوهه طرفه را راه دگسنده.

پطرس هاشا کردن پیشگویی

31اَموقع عیسی اَواننه باته: «اَشان شاما همه من تینا هرزا، چون مقدسه نیوشته انک نیویشته بیه،

«‌”شوانه زَنم

و پَسان سوری پخش آبینده.“

32امّا چِمن زنده آبینه پَش، شاما همان پَران تر جلیل منطقه را شیم.» 33پِطرُس جوابکش باته: «حتی اگم همه ته تینا برزنده، از هرگز ته تینا نرزم.» 34عیسی اَونه باته: «حقیقتا، تنَه واترم هم اَشان، پیش از اِم که سوکوله بخوانیه، سُه را من هاشا کری!» 35امّا پِطرُسه عیسی نه باته: «حتی اگم لازم بیبی تِنه بِمَرم، ته هاشا نکرم.» اَدَریین شاگردان نی اِنجوره باتشانه.

عیسی دعا باغ جِتْسیمانیک

36اَ دمی عیسی اِشتن شاگردان نَه بِشه یاگایی که چَه نام جِتْسیمانی بِه اَواننه باتشه: «تا اَز شیم اَ گا و دعا کرم، شاما اِنگا بنشا.» 37هانده عیسی پِطرُس و زِبِدی دو گله زارش، اِشتن نه ببردننده. عیسی ناراحت و پریشان ببه، 38اَوان نه باتشه: «پره غم و غرصک، نزدیکه بِمَرم. انگاک بندرا و منه آگا ببا.» 39چاوش عیسی اَندلی اَور تر بشه و زانوش بیزی و اِشتن صفتش گل اَنا و ایزه دعاش بکه: «ای چِمن په، اگم ممکنه اِم عذابه قدره منک دور بکه، امّا نه چِمن گَوسَنه، بلکم اِشته گَوسَنه.» 40اَدَمی اِشتن شاگردان وَر آگَردس و بیندشه اَوه خُتنده. پس پطرسنه باتشه: «نِتاسردرانه ای ساعت منه آگاه ببا؟ 41آگا ببا و دعا بکرا تا امتحانک دمَگنا. روح مشتاق اِسه، امّا جسم ناتوانه.» 42هنی دومین را بشه و دعا بکردشه: «ای چِمن په، اگم علوده راهی نیه جوز اِم که از اِم عذاب قدرک آخرم، پس اِشته گوسه بیبی.» 43هنی آگَردِس و بیندشه اَوه خُتنده، چون اَوان پینیکی زیرده. 44پس هنی اَوش ول آکردنده و بشه و سومین را اَ دعاش بکه. 45چاوش عیسی شاگردان ور بامه و اَوانش باته: «حلا خُتران و استراحت کردرا؟ دیسا اَ ساعت نزدیکه و انسانه زا گناهکاران دسنه تسلیم آبی. 46بیزا، بِشام. دیسا کسی که رایشه من تسلیم بکره آرَسر.»

عیسی گرفتار آبیین

47وقتی حلا عیسی لاوش کَردَرده، یهودا که ایگله اَ دونزه گله شاگردک به، آرسس، ایگله یکه گروهینه که چماق و شمشرنه آمیه بِنده. اَوان سران کاهنان و قوم شیخان طرف نه خرسانسه بیه بنده. 48عیسی تسلیم کرار، یهودا، اَوه ای که چَه همراه بنده نه علامتی آدییَش به و واتش به: «اَیی که اَوه ماچ کَرم، اَوه؛ اَوه بیگیرا.» 49یهودا البحل بشه عیسی ور و باتشه: «سلام، استاد!» و عیسیش ماچ بکه. 50عیسی اَوِنه باته: «ای رفیق، اَ کاری که چَوه را آمیش، بکه.» اَدمی اَ گروه پران بامنده و عیسی سر اَرَبنده و اَوشان دستگیر بکه. 51اِم موقعک عیسی همراهانک ای نفر اِشتن شمشیرشه بکَشسا و معبده پیله کاهنه نوکرش بیزی و چه گوششه ببریا. 52امّا عیسی اَونه باتشه: «شمشیرِر بنه چه یاگاک، چون هر کسی شمشیر بکَشه، شمیرنه کوشته بی. 53فکر کردَری نتانم چِمن آسمانیه پییَرک آخازم که ای لحظه دِلَک، دونزه لشکر فرشته پرتر چاما کمک را بخرسانه؟ 54اگَم اِم کاره بکرم اَدمی مقدسه نیوشته آن پیشگویی چِمن درباره چنجوره اتفاق دگنه؟» 55اَدمی، عیسی جماعتنه باتشه: «مَگم از راهزنم که چماق و شمشیر نه چِمن پشدنه آمییِران؟ از هر روج معبدک نِشتِم و تعلیمم آدِسِه و منران دستگیر نکه. 56امّا همه‌ی اِم چیه گسه اتفاق دِگنه، تا پیغمبران پیشگویی انجام بیبی.» اَدمی همه‌ی شاگرده اَوشان تَینا بَشته، و دوَشتنده.

عیسی محاکمه شورای یهود پرانک

57اَوانی که عیسی شان دستگیر کرده به، اَوشان معبده پیله کاهن وَر ببرده، که چه نام قیافا به. اَگا معلمین تورات و شیخان بیدا آبیه بنده. 58پِطرُس دورنه عیسی پَشَدنه بِشه تا پیله کاهن کییَه حیاط آرسس پس دِله دشه و نگهبانان نه بنشت تا بینه آخر اِم قضیه چِه بیر. 59سران کاهنان و تمان یهوده شورا اعضا تقلا کَردردشانه دورییه شهادتی عیسی ضد پیدا بکرنده تا اَوه بوکوشنده؛ 60با اِم که پِر آدمه بامنده و دورییَه شهادت آداشانه، امّا نتانسشانه دلیلی پیدا بکرنده تا بیبی اَونه عیسی بوکوشنده. آخر سر دو نفر پَران بامنده 61باتشانه: «اِم مردکه واته، ”از تانم خدا معبده خراب بکَرم و سُه روجه دلَک اَوه هنی رچ آکرم.“‌» 62اَدمی معبده پیله کاهن بِهشت و عیسی نه باتشه: «جوابی نداری بدیی؟ اِم چیه که اِم مردک اِشته ضد شهادت دییر؟» 63امّا عیسی هیچی نوات. پیله کاهن اَونه باتشه: «ته قسم دَیِم اَ خدایی که زندیه آمانه باج آیا تِه مسیح موعود، خدا زا یش؟» 64عیسی جواب بدا: «ته ایزه واتری! شاما نه واجم که چِمه پَش انسانه زا وینا که خدای قادره راس دَسک نشته، و آسمانه اَبران سرک آمییَر.» 65اَدمی معبده پیله کاهن اِشتن خلوع یَقَش چنگ دکه و اَوزارنسشه و باتشه: «کفرش بات! دَ شاهدمان چیه رایه؟ اِسا چَه کفرران بشنوس، 66شاما حکم چیه؟» جوابک باتشانه: «چَوه سزا مرگه!» 67اَدمی عیسی صِفَتِه سرشان چاف آشاند، اَوشان بیزی. بعضی نی اَوشان سیلّه بیزی، 68واتَردشانه: «ای مسیح، اِسا غیبنه باج بینام کیه ته زییَر؟»

پِطرُس هاشا

69پطرس کییه بَرِک، حیاطک نشته به که ایگله کنیزی چَوه وَر بامیا و باتشه: «تِه نی عیسیای جلیلی نه بِش!» 70امّا پطرسه همان پَرانک هاشا بکه و باتشه: «نزانسرم چه واتری!» 71پطرس وقتی که بَره ور شیرده علوده کنیزی اَوِش بیند و جماعتی که اَگا وندرسه بنده نه باتشه: «اِم مردک نی عیسیی ناصرینه به!» 72پِطرُسه هنی هاشا بکه، و قسمش بخه که «از اِم مردکه آنزانم.» 73کملی پَش، جماعتی که اَگا وندَرسه بنده، پران بامنده و پطرسه نه باتشانه: «شکی نییِه که تِه نی ایگله اَوانکش! اِشته لاوکریک و لهجک مشخصه!» 74پِطرُسه شروع بکه اِشتنش لعنت کردن و قسَمش بخه، باتشه: «از اصلا اِم مردکه آنزانم!» دوز هَ لحظک سوکوله بخوانده. 75اَدمی پِطرُس عیسی لاوش ویر بوعرده که واتش به: «پیش از اِم که سوکوله بخوانیه، ته سُه را من هاشا کری.» پطرس بَرشه بر و زار زار ببرَمس.

Currently Selected:

انجیل متی 26: TIT

Highlight

Copy