انجیلِ مَتّی 26
26
عیسی کوشتنه نقشه
1وختی عیسی همَّه‌ی اَم لاوَعونِش بکه، اِشتن شاگردونِش بِوات: 2«زونو که دِ روزِ پَش، پِسَخ عید آ و انسانه زا تسلیم کرنده تا صلیب سر بوکوشندش.»
3پس سران کاهنون و قوم یهود شیخان، معبده پیله کاهنه کاخَ جمع بِبنده. معبده پیله کاهنه نوم قیافا به. 4اَوه هندیگرییم نقشه شون بکشس که چه طَرَه بی صص صلم، عیسی دستگیر بکَرنده و بوکوشنده. 5امّا بواتشون: «اَم کاره عیده روزون مکرام، مبادا که مردم شورش بکرنده.»
عیسی بیت عنیا
6وختی که عیسی بِیت‌عَنْیا دهَ، جذامیه شَمعونه کیَیه دَ به، 7زَنَکی ای، ای مرمریه عطر قابیییم که گرون عطرییم مَشت به، چُو وَر بومه و اَ لحظَه که عیسی سِفره سر نشته به، عطرِش عیسی سر ایکه 8شاگرده وختی اِمشون بوینت پر عصبانی ببنده، بواتشون: «چرا اسراف کری؟ 9«تونِسَیُم اَم گرونِ عطره گرون بخروشوم و چو پوله فقیران آدییوم.» 10امّا عیسی اَمش بزونس و بِوات: «چرا اَم زَنَکِ ناراحت کرُو؟ اَو چاکه کاریش چمنا کرده. 11فقیره همیشه شَما دویر و بر اِسنده، امّا از همیشه شَما خمنا نیم. 12اَم زَنَک اَم عطرِش ایکه چمن سر و اَمِنِش خَشاردنه را آمادِش کرده. 13حقیقتا، شَمارا وام همه‌ی دنیا، هر یقا که اَم اِنجیل اعلام بیبی، اَم زَنَکه کارَ نی چو یادبود را واته بی.»
یهودا خیانت
14اُخُری یهودا اِسْخَریوطی که ایو از اَ دونزده شاگرد به، بِشه سران کاهنان وَر 15و بِوات: «اگم عیسی شَما ور تسلیم بکرم اَمِن چِه آدیا؟» اَوه سی نقره سکه شون اجوشون بدا. 16اَ لحظَه یهودا فرصتِ پَش گردِسَی تا عیسی تسلیم بکره.
آخرین شوم
17بی خمیر مایه فطیره عیده اولین روزَ که هَه پسخه عیده، شاگرده عیسی وَر بومِندِ و آپرسسشونه: «گَوی کا اِشرا تهیه بوینوم تا پِسَخ عید شومه بخری؟» 18عیسی اَجون بوات که شهرَ دَ فلان کسه ور بشا و اَجو بوایا: «استاد واتشه: ”چمن موقع نزدیک آبیاسه. گَوِم پِسخ عیده شومه چمن شاگردانییَم اِشته کَه دَ بخرم.» 19شاگردان همنه که عیسی واتش به، بِکَردِشونه و پِسَخ عید شومشون آماده بِکَه.
20شَو ببه و عیسی اِشتن دونزده شاگردنییَم سِفره سر بنشتنده. 21شوم خُردنه موقعه، عیسی بوات: «حقیتا، شَمارا وام ای نفر شَما میون اَمِن دشمنه تسلیم کره.» 22شاگردِه پِر ناراحت ببنده و ای نفر ای نفر عیسی کودَ آپرسسشونه: «آقا، از که اَ آدم نییم؟» 23عیسی جواو بدا: «اَ که اِشتن دسه چِمِن خمنا ای قداره ای دله کره، اَو اَمِن تسلیم کره. 24انسانه زا همنه که چُو درباره مقدسه کتاب نیویشته بیاسه، چو را اتفاق دگنه، امّا وای بحال اَ کسی که چوه خیانتی ام، اَم اتفاق انسانه زا سر با. چو را چاک تر به که هرگز دِنیا نومیه به.» 25اَ لحظَه یهودا، اَوی که گوِسِش عیسی خیانت بکره، جواوَ دَ بوات: «استاد، از اَوِم؟» عیسی جواو بدا: «تَه اشتن بواتی!»
26وختی غذاشون خُردَی، عیسی نانش اُگَت و شکر کردنه پَش، پارِش بکه و اِشتن شاگردانش بدا و بِوات: «بیگیرا، بُخَرا؛ اَم چمن بدن اِسه.» 27اُخُری قدارش اُگَت و شکر کردنه پَش، اَوِش بدا شاگردان و بِوات: «شَما همَّه از اَم آخَرا. 28چون که اَم چمن خونِه، که چواَم تازه عهدِ مهر کَرم. چمن خون ایکرده بی تا پِر آدمان گناهان بخشسه بیبینده. 29شَمارا وام از دِ اَم انگوره دارِ میوه نخرم تا اَ روزی که اَجو تازَه، چمن آسمانیه په پاتشاهیه دَ، شَما خمنا بُخَرِم.»
30اُخُری، ای سرود خونتنه پَش، زیتونه کوهه طرف راه دکَتِنده.
پطرس هاشا کردن پیشگویی
31اَموقع عیسی اجون بوات: «آشونه شَما همُن اَمِن تیناو آرزا، چون مقدسه نیوشته هانَ نیویشته بیاسه،
«”چوپونه زَنم
و گوسپندون رَمَه پخش بینده.“
32امّا از چمن زنده آبینه پَش، پیش تر از شَما جلیل منطقه شیم.» 33پِطرُس چو جواوَ بوات: «حتی اگم همَه اَته تیناو بارزِنده، از هرگز اَته تیناو نارزِم.» 34عیسی اجو بوات: «حقیقتا، اته وام آشون، پیش از ام که سوکوله بخونیه، سه رّا اَمِن هاشا کری!» 35امّا پِطرُس عیسیش بوات: «حتی اگم لازم بیبی اِشتَه خمنا بِمَرم، اَته هاشا نکرم.» اَ ای شاگردان نی هِمنَه بواتنده.
عیسی دعا باغ جِتْسیمانیَ
36اُخُری عیسی اِشتن شاگردان خمنا بِشه یقایی که چُو نوم جِتْسیمانی بِه و اجونش بِوات: «تا اَز شیم بِر و دوُعا کرم، شَما بییا بنشا.» 37اُخُری عیسی پِطرُس و زِبِدی دِ زارش، اِشتن خَمنا ببه. عیسی ناراحت و پریشان ببه، 38اَجونش بِوات: «زیادَ غم و غرصَ دَ، نزدیکه بِمَرم. بییا وندَرُ و چِمِنییَم بیدار ببا.» 39اُخُری عیسی ایکه پیش بِشه و زانوش بزه و اِشتن دیمِش زمین سر اوناشه و دعاش بِکَه و بوات: «ای چمن په، اگم ممکنه اَم عذابه قداره چَمَنَ دور بکه، امّا نه چمن خواستَ دَ بلکم اِشتن ارادییَم.» 40اُخُری اِشتن شاگردان وَر آگَردسش و بیوینتِشه که اَوه خُتنده. پس پطرسِش بِوات: «نتونسَیو ای ساعت چِمِن خمنا بیدار ببا؟ 41بیدار ببا و دعا بکرا تا امتحان مبا. روح مشتاق اِسه، امّا جسم ناتوانه.» 42هنی دِومین را بِشه و دعاش بکه: «ای چمن په، اگم علایدَه راهی نی جز ام که ام عذاب قداره دَ آخرم، پس اِشته خواسته انجام ببی.» 43وختی آگَردِس و بیوینتِشه که اَوه خُتنده، چون، چون پِلکِ سنگین بیه به. 44پس هنی اَجونش ترک بکه و بِشه و سومین را هه دعاش بِکَه. 45اُخُری عیسی شاگردان ور بومه و اَجونش بوات: «هنوز خُتَیو و استراحت کرُو؟ دِدِسو اَ ساعت نزدیکه و انسانه زا گناهکاران دستیم تسلیم بی. 46اوپاب ببا بِشوم.کسی که گوِه اَمِن تسلیم بکره آرَسه.»
عیسی گرفتار آبیین
47وختی که عیسی لاوش کَردَی یهودا که ایو از اَ دونزه شاگرد به، ای گروهی خمنا که چماق و قمَه شون دَ، آرسسنده. اَوه سران کاهنان و قوم شیخان طرفَ اومیه بِنده. 48عیسی تسلیم کرار، یهودا، اشتن همراهونش علامتی آدایش به و واتش به: «اَوی که اَز ماچش کَرم، اَوه؛ اَجو بیگیرا.» 49یهودا البحل بِشه عیسی ور و بِوات: «سلام، استاد!» و عیسیش ماچ بِکَه. 50عیسی اَجو بوات: «ای رفق، اَ کاری که چو را اومیش، بِکَه.» اُخُری اَ گروه پیش بومِندِ و عیسی سر ایکَتِندِه و اَجوشون دستگیر بِکَه. 51اَم موقع عیسی همراهونَ دَ ای نفر اِشتن قَمِش بِکَشِسِش و معبده پیله کاهنه نوکرش بزه و چو گوشش ایبِرِشه. 52امّا عیسی اَجوش بِوات: «قمه بنا چو یقا چون هر که قمه بکَشه، قَمَییم کوشته بی. 53فکر کری نتونم چمن آسمانیه په کود بِگَوِم ای لحظه دِلَ دونزه لشکر فرشته ویشتر چَما کمک را بخرسه؟ 54اگَم اَم کاره بکرم مقدسه نیوشته آن پیشگویی چِمن درباره چه طَرَه اتفاق دگنه؟» 55هه لحظه عیسی جماعتش بِوات: «مَگم از راهزنم که چماق و قمه ییم چِمن پش آیو؟ از هر روز معبد دَ نِشتَیم و تعلیمم دایَی و اَمنرون دستگیر نکه. 56امّا همه‌ی اَم چیه گون اتفاق دِگنه، تا پیغمبرون پیشگویی انجام بیبی.» اُخُری همه‌ی شاگرده اَجوشون تَیناو بِنا و دوَشتنده.
عیسی محاکمه شورای یهود پیش
57اَونی که عیسی شون دستگیر بکه، اجو معبده پیله کاهن وَر ببردنده، که چو نوم قیافا به. بِر معلمین تورات و شیخون جمع آبیه بِنده. 58پِطرُس دورَ دَ عیسی پَش بِشه تا پیله کاهن حیاط آرسس پس دِله بشه و نگهبانان خَمنا بنشت تا بِوینِه آخر اَم قضیه چِه بی. 59سران کاهنون و تمام یهودیه شورا اعضا تقلاشون بکَه دروغییه شهادتی عیسی ضد آلَوِندِ تا اَجو بوکوشنده؛ 60با اَم که خیلیون بومِندِ و دورغییَه شهادتشون بدا، امّا نتوسنده دلیلی آلَوِندِ تا بتونِندِ عیسی بوکوشنده. آخِر سر دِ نفر پیش بومِندِ 61بواتشون: «اَم مردکه واتشه، ”از تونم خدا معبده خراو بکَرم و سه روزِ دلَ اَجو هنی رچ بکرم.“» 62اُخُری معبده پیله کاهن اوپاب ببه و عیساش بِوات: «جوابی نِداری بدی؟ ام چیه که ام مردک اِشته ضد وا؟» 63امّا عیسی هیچی نوات. پیله کاهن بِوات: «اَته قسم دیم اَ خدایی که زندِعه، اَجَما بوا تَه مسیح موعود، خدا زایش؟» 64عیسی جواو بدا: «ته اشتن همنه بواتی! شَما را وام که چِمه پَش انسانه زا وینا که خدای قادره راس دَستَ نشته، و آسمونه اَبرون سرَ آ.» 65اُخُری معبده پیله کاهن اِشتن خلاوِ یَخِش اوزارونِسِشه و بِوات: «کفرش بوات! دِ شاهد چرا اسه؟ همُّن چُو کفرِ بشنوس، 66شَما حکم چیه؟» جواوَ دَ بواتشون: «چو سزا مرگه!» 67اُخُری عیسی دیمه لش آوشون ایکه، اَجوشان بزه. بعضی نی اَجوشان سیلّی بزه، 68بواتَشون: «ای مسیح، غیبَ دَ بوا بیوینوم که اَتِش بزه؟»
پِطرُس هاشا
69پطرس کییه بَرِسر، حیاطَ دَ نشته به که ای کنیزی چو وَر بومه و بوات:«ته هه عیسیای جلیلی بَیش!» 70امّا پطرس همُّن پیش هاشاش بِکَه و بِوات: «نزونم چه وای!» 71پطرس وختی که بَره ور بشه کنیزی اَجوش بوینت و به جماعتی که بِر وندَردَ بِنده بِوات: «اَم مردک عیسی ناصری خمنا به!» 72پِطرُس هنی هاشاش بکه، و قسمش بخه که «از ام مردکه اونزونم.» 73ایکه بعد، جماعتی که بِر وندَردَ بنده، پیش بومِندِ و پطرسشون بوات: «شکی نی که تَه ای نفر از اَونیش! اِشته لاوَکرییَه و لهجه دَ معلومه!» 74پِطرُس اِشتن لعنت کردنش شروع بکه و قسَمش بخه: «از اصلا اَم مردکه آنزانم!» هَه لحظه سوکوله بخونت. 75اُخُری پِطرُس عیسی لاوش ویر بایرد که واتش به: «پیش از اَم که سوکوله بخونیه، ته سه را اَمِن هاشا کری.» پطرس اَبَر بشه و زار زار بِورَمِس.
Currently Selected:
انجیلِ مَتّی 26: KTT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ مَتّی 26
26
عیسی کوشتنه نقشه
1وختی عیسی همَّه‌ی اَم لاوَعونِش بکه، اِشتن شاگردونِش بِوات: 2«زونو که دِ روزِ پَش، پِسَخ عید آ و انسانه زا تسلیم کرنده تا صلیب سر بوکوشندش.»
3پس سران کاهنون و قوم یهود شیخان، معبده پیله کاهنه کاخَ جمع بِبنده. معبده پیله کاهنه نوم قیافا به. 4اَوه هندیگرییم نقشه شون بکشس که چه طَرَه بی صص صلم، عیسی دستگیر بکَرنده و بوکوشنده. 5امّا بواتشون: «اَم کاره عیده روزون مکرام، مبادا که مردم شورش بکرنده.»
عیسی بیت عنیا
6وختی که عیسی بِیت‌عَنْیا دهَ، جذامیه شَمعونه کیَیه دَ به، 7زَنَکی ای، ای مرمریه عطر قابیییم که گرون عطرییم مَشت به، چُو وَر بومه و اَ لحظَه که عیسی سِفره سر نشته به، عطرِش عیسی سر ایکه 8شاگرده وختی اِمشون بوینت پر عصبانی ببنده، بواتشون: «چرا اسراف کری؟ 9«تونِسَیُم اَم گرونِ عطره گرون بخروشوم و چو پوله فقیران آدییوم.» 10امّا عیسی اَمش بزونس و بِوات: «چرا اَم زَنَکِ ناراحت کرُو؟ اَو چاکه کاریش چمنا کرده. 11فقیره همیشه شَما دویر و بر اِسنده، امّا از همیشه شَما خمنا نیم. 12اَم زَنَک اَم عطرِش ایکه چمن سر و اَمِنِش خَشاردنه را آمادِش کرده. 13حقیقتا، شَمارا وام همه‌ی دنیا، هر یقا که اَم اِنجیل اعلام بیبی، اَم زَنَکه کارَ نی چو یادبود را واته بی.»
یهودا خیانت
14اُخُری یهودا اِسْخَریوطی که ایو از اَ دونزده شاگرد به، بِشه سران کاهنان وَر 15و بِوات: «اگم عیسی شَما ور تسلیم بکرم اَمِن چِه آدیا؟» اَوه سی نقره سکه شون اجوشون بدا. 16اَ لحظَه یهودا فرصتِ پَش گردِسَی تا عیسی تسلیم بکره.
آخرین شوم
17بی خمیر مایه فطیره عیده اولین روزَ که هَه پسخه عیده، شاگرده عیسی وَر بومِندِ و آپرسسشونه: «گَوی کا اِشرا تهیه بوینوم تا پِسَخ عید شومه بخری؟» 18عیسی اَجون بوات که شهرَ دَ فلان کسه ور بشا و اَجو بوایا: «استاد واتشه: ”چمن موقع نزدیک آبیاسه. گَوِم پِسخ عیده شومه چمن شاگردانییَم اِشته کَه دَ بخرم.» 19شاگردان همنه که عیسی واتش به، بِکَردِشونه و پِسَخ عید شومشون آماده بِکَه.
20شَو ببه و عیسی اِشتن دونزده شاگردنییَم سِفره سر بنشتنده. 21شوم خُردنه موقعه، عیسی بوات: «حقیتا، شَمارا وام ای نفر شَما میون اَمِن دشمنه تسلیم کره.» 22شاگردِه پِر ناراحت ببنده و ای نفر ای نفر عیسی کودَ آپرسسشونه: «آقا، از که اَ آدم نییم؟» 23عیسی جواو بدا: «اَ که اِشتن دسه چِمِن خمنا ای قداره ای دله کره، اَو اَمِن تسلیم کره. 24انسانه زا همنه که چُو درباره مقدسه کتاب نیویشته بیاسه، چو را اتفاق دگنه، امّا وای بحال اَ کسی که چوه خیانتی ام، اَم اتفاق انسانه زا سر با. چو را چاک تر به که هرگز دِنیا نومیه به.» 25اَ لحظَه یهودا، اَوی که گوِسِش عیسی خیانت بکره، جواوَ دَ بوات: «استاد، از اَوِم؟» عیسی جواو بدا: «تَه اشتن بواتی!»
26وختی غذاشون خُردَی، عیسی نانش اُگَت و شکر کردنه پَش، پارِش بکه و اِشتن شاگردانش بدا و بِوات: «بیگیرا، بُخَرا؛ اَم چمن بدن اِسه.» 27اُخُری قدارش اُگَت و شکر کردنه پَش، اَوِش بدا شاگردان و بِوات: «شَما همَّه از اَم آخَرا. 28چون که اَم چمن خونِه، که چواَم تازه عهدِ مهر کَرم. چمن خون ایکرده بی تا پِر آدمان گناهان بخشسه بیبینده. 29شَمارا وام از دِ اَم انگوره دارِ میوه نخرم تا اَ روزی که اَجو تازَه، چمن آسمانیه په پاتشاهیه دَ، شَما خمنا بُخَرِم.»
30اُخُری، ای سرود خونتنه پَش، زیتونه کوهه طرف راه دکَتِنده.
پطرس هاشا کردن پیشگویی
31اَموقع عیسی اجون بوات: «آشونه شَما همُن اَمِن تیناو آرزا، چون مقدسه نیوشته هانَ نیویشته بیاسه،
«”چوپونه زَنم
و گوسپندون رَمَه پخش بینده.“
32امّا از چمن زنده آبینه پَش، پیش تر از شَما جلیل منطقه شیم.» 33پِطرُس چو جواوَ بوات: «حتی اگم همَه اَته تیناو بارزِنده، از هرگز اَته تیناو نارزِم.» 34عیسی اجو بوات: «حقیقتا، اته وام آشون، پیش از ام که سوکوله بخونیه، سه رّا اَمِن هاشا کری!» 35امّا پِطرُس عیسیش بوات: «حتی اگم لازم بیبی اِشتَه خمنا بِمَرم، اَته هاشا نکرم.» اَ ای شاگردان نی هِمنَه بواتنده.
عیسی دعا باغ جِتْسیمانیَ
36اُخُری عیسی اِشتن شاگردان خمنا بِشه یقایی که چُو نوم جِتْسیمانی بِه و اجونش بِوات: «تا اَز شیم بِر و دوُعا کرم، شَما بییا بنشا.» 37اُخُری عیسی پِطرُس و زِبِدی دِ زارش، اِشتن خَمنا ببه. عیسی ناراحت و پریشان ببه، 38اَجونش بِوات: «زیادَ غم و غرصَ دَ، نزدیکه بِمَرم. بییا وندَرُ و چِمِنییَم بیدار ببا.» 39اُخُری عیسی ایکه پیش بِشه و زانوش بزه و اِشتن دیمِش زمین سر اوناشه و دعاش بِکَه و بوات: «ای چمن په، اگم ممکنه اَم عذابه قداره چَمَنَ دور بکه، امّا نه چمن خواستَ دَ بلکم اِشتن ارادییَم.» 40اُخُری اِشتن شاگردان وَر آگَردسش و بیوینتِشه که اَوه خُتنده. پس پطرسِش بِوات: «نتونسَیو ای ساعت چِمِن خمنا بیدار ببا؟ 41بیدار ببا و دعا بکرا تا امتحان مبا. روح مشتاق اِسه، امّا جسم ناتوانه.» 42هنی دِومین را بِشه و دعاش بکه: «ای چمن په، اگم علایدَه راهی نی جز ام که ام عذاب قداره دَ آخرم، پس اِشته خواسته انجام ببی.» 43وختی آگَردِس و بیوینتِشه که اَوه خُتنده، چون، چون پِلکِ سنگین بیه به. 44پس هنی اَجونش ترک بکه و بِشه و سومین را هه دعاش بِکَه. 45اُخُری عیسی شاگردان ور بومه و اَجونش بوات: «هنوز خُتَیو و استراحت کرُو؟ دِدِسو اَ ساعت نزدیکه و انسانه زا گناهکاران دستیم تسلیم بی. 46اوپاب ببا بِشوم.کسی که گوِه اَمِن تسلیم بکره آرَسه.»
عیسی گرفتار آبیین
47وختی که عیسی لاوش کَردَی یهودا که ایو از اَ دونزه شاگرد به، ای گروهی خمنا که چماق و قمَه شون دَ، آرسسنده. اَوه سران کاهنان و قوم شیخان طرفَ اومیه بِنده. 48عیسی تسلیم کرار، یهودا، اشتن همراهونش علامتی آدایش به و واتش به: «اَوی که اَز ماچش کَرم، اَوه؛ اَجو بیگیرا.» 49یهودا البحل بِشه عیسی ور و بِوات: «سلام، استاد!» و عیسیش ماچ بِکَه. 50عیسی اَجو بوات: «ای رفق، اَ کاری که چو را اومیش، بِکَه.» اُخُری اَ گروه پیش بومِندِ و عیسی سر ایکَتِندِه و اَجوشون دستگیر بِکَه. 51اَم موقع عیسی همراهونَ دَ ای نفر اِشتن قَمِش بِکَشِسِش و معبده پیله کاهنه نوکرش بزه و چو گوشش ایبِرِشه. 52امّا عیسی اَجوش بِوات: «قمه بنا چو یقا چون هر که قمه بکَشه، قَمَییم کوشته بی. 53فکر کری نتونم چمن آسمانیه په کود بِگَوِم ای لحظه دِلَ دونزه لشکر فرشته ویشتر چَما کمک را بخرسه؟ 54اگَم اَم کاره بکرم مقدسه نیوشته آن پیشگویی چِمن درباره چه طَرَه اتفاق دگنه؟» 55هه لحظه عیسی جماعتش بِوات: «مَگم از راهزنم که چماق و قمه ییم چِمن پش آیو؟ از هر روز معبد دَ نِشتَیم و تعلیمم دایَی و اَمنرون دستگیر نکه. 56امّا همه‌ی اَم چیه گون اتفاق دِگنه، تا پیغمبرون پیشگویی انجام بیبی.» اُخُری همه‌ی شاگرده اَجوشون تَیناو بِنا و دوَشتنده.
عیسی محاکمه شورای یهود پیش
57اَونی که عیسی شون دستگیر بکه، اجو معبده پیله کاهن وَر ببردنده، که چو نوم قیافا به. بِر معلمین تورات و شیخون جمع آبیه بِنده. 58پِطرُس دورَ دَ عیسی پَش بِشه تا پیله کاهن حیاط آرسس پس دِله بشه و نگهبانان خَمنا بنشت تا بِوینِه آخر اَم قضیه چِه بی. 59سران کاهنون و تمام یهودیه شورا اعضا تقلاشون بکَه دروغییه شهادتی عیسی ضد آلَوِندِ تا اَجو بوکوشنده؛ 60با اَم که خیلیون بومِندِ و دورغییَه شهادتشون بدا، امّا نتوسنده دلیلی آلَوِندِ تا بتونِندِ عیسی بوکوشنده. آخِر سر دِ نفر پیش بومِندِ 61بواتشون: «اَم مردکه واتشه، ”از تونم خدا معبده خراو بکَرم و سه روزِ دلَ اَجو هنی رچ بکرم.“» 62اُخُری معبده پیله کاهن اوپاب ببه و عیساش بِوات: «جوابی نِداری بدی؟ ام چیه که ام مردک اِشته ضد وا؟» 63امّا عیسی هیچی نوات. پیله کاهن بِوات: «اَته قسم دیم اَ خدایی که زندِعه، اَجَما بوا تَه مسیح موعود، خدا زایش؟» 64عیسی جواو بدا: «ته اشتن همنه بواتی! شَما را وام که چِمه پَش انسانه زا وینا که خدای قادره راس دَستَ نشته، و آسمونه اَبرون سرَ آ.» 65اُخُری معبده پیله کاهن اِشتن خلاوِ یَخِش اوزارونِسِشه و بِوات: «کفرش بوات! دِ شاهد چرا اسه؟ همُّن چُو کفرِ بشنوس، 66شَما حکم چیه؟» جواوَ دَ بواتشون: «چو سزا مرگه!» 67اُخُری عیسی دیمه لش آوشون ایکه، اَجوشان بزه. بعضی نی اَجوشان سیلّی بزه، 68بواتَشون: «ای مسیح، غیبَ دَ بوا بیوینوم که اَتِش بزه؟»
پِطرُس هاشا
69پطرس کییه بَرِسر، حیاطَ دَ نشته به که ای کنیزی چو وَر بومه و بوات:«ته هه عیسیای جلیلی بَیش!» 70امّا پطرس همُّن پیش هاشاش بِکَه و بِوات: «نزونم چه وای!» 71پطرس وختی که بَره ور بشه کنیزی اَجوش بوینت و به جماعتی که بِر وندَردَ بِنده بِوات: «اَم مردک عیسی ناصری خمنا به!» 72پِطرُس هنی هاشاش بکه، و قسمش بخه که «از ام مردکه اونزونم.» 73ایکه بعد، جماعتی که بِر وندَردَ بنده، پیش بومِندِ و پطرسشون بوات: «شکی نی که تَه ای نفر از اَونیش! اِشته لاوَکرییَه و لهجه دَ معلومه!» 74پِطرُس اِشتن لعنت کردنش شروع بکه و قسَمش بخه: «از اصلا اَم مردکه آنزانم!» هَه لحظه سوکوله بخونت. 75اُخُری پِطرُس عیسی لاوش ویر بایرد که واتش به: «پیش از اَم که سوکوله بخونیه، ته سه را اَمِن هاشا کری.» پطرس اَبَر بشه و زار زار بِورَمِس.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company