YouVersion Logo
Search Icon

انجیلِ مَتّی 24

24
آخره زَمُونَه نشانان
1وختی که عیسی معبدَ دَ اَبَر بِشه و شاگرده چوه وَر بومِندِ تا معبده بناعون اَجو نشان بِدینده. 2عیسی اَجون بِوات: «همه‌ی ام بنایان وینو؟ حقیقتا، شَما را وام دِ سِگی سِگ سر نمونه، بلکم همَّه ویرانَه بی.»
3وختی عیسی زیتونه کوه سر نشته به، چو شاگرده خلوتی چو وَر بومِندِ و بواتشون: «اجما بوا کی اَم اتفاقه دگننده و اِشته اومیینه نشانه و آخر زَمُونَه اومینه نشانه چیه؟» 4عیسی جواو بدا: «ویراجون ببا که گمراه مَبا. 5چون خیلیون چمن نومه دَ آینده و وانده”از مسیح موعود اِسیم“ و پِر آدمون گمراه کرنده. 6شَما جنگون خبر اَشنَوا و جنگون شایعات شَما گوش آرَسه. ویراجون ببا پریشون مبا، چون هِمنَه گَوَن بیبی، ولی ام هنوز آخر دنیا نی. 7قومی علایدَه قومه سر و مملکتی علایدَه مملکت سر جنگ کرنده. و قحطی و زمین لرزَه جورواجورَ یقاعونَ دَ آ. 8امّا اَم همه فقط زَنتَنِه درد شروع بییَنِ شارین که دردون فاصَله کمتر و کمتر بینده.
9«اَ لحظَه شَماهون دشمنون تسلیم کَرنده تا عذاب بوینا، و شَما هون کوشنده. همه‌ی قومه چمن نومه خونین شَما کودَ بیزار بینده. 10اَ روزون خیلیون اِشتن ایمان از دست دینده، و هَندیگره خیانت کَرِنده و هندیگرَ دَ بیزار بینده. 11پر دروعین پیغمبران آینده و خیلیون گمراه کرنده. 12بدی پر آبیینهِ خونین، خیلیون محبتِ کم بی. 13امّا هر که تا آخِر تاو بایره نجات پیدا کره. 14و خدا پاتشاهی شاده خبر تموم دنیا اعلام بی تا همه‌ی قومونِ را شهادتی بیبی. اُخُری دنیا آخِر آرَسه.
15«پس وختی بوینتَیو که اَ ’ویرانه کریار زشت و نجسه‘ که دانیال پیغمبره چو درباره نیویشتشه،‌ مقدس یقا دَ ناعشونه، 16اَ موقع اَوی که یهودی اِسنده، کوهون سمت دوَزنده؛ 17و اَ کسی که کییه بونه سر بیبی، چی ای اوگَتَنه را، اشنیو ما؛ 18و اَ کسی که زَمین سر بیبی، اِشتن اَبا اوگَتَنه را اومگرده کییه. 19وای به حال زَنَکونی که اَ روزون آوِرنده و اَ زَنَکونی که خوردِگ شت دینده! 20دوُعا بِکَراه که شَما دِوَشتَن زمسون یا مقدسه شنبه روزَ مَبی. 21چون اَ زمون پیله مصیبتی اتفاق دگنه که چو شارین دنیا شروع بیننه زمون تا هاروین روز اتفاق دِنِکَته و هرگزَ نی اتفاق نگنه. 22اگم خدا اَ روزون کوتاه مَکَره، هیچ بشری جان سالم بدر نبره. امّا خدا اَ کسونی خونین که اِشتن انتخابش کرده، اَ روزون کوتاه کَره.
23«اَ زمون، اگم کسی شَماش بوا”ددسو مسیح موعود بییا اِسِه!“ یا ”مسیح موعود بِر اِسِه!“ باور مکرا. 24چون دروغیییه مسیحون و دروغییه پیغَمبره اسنده و عجیب کارون و پیله معجزاتی کرنده که اگم بِتونِنده، اوه که انتخاب بنده نی گمراه بِکرنده. 25دِدِسا پیش تر شَما را واته بَیم. 26پس اگم شَماهون بوانده که ددسا”مسیح موعود بیابونَ اسه“ بِر مشا؛ و اگم بوانده ددسا، ”مسیح موعود اتاق دل اسه“ باور مکرا. 27چون همنه که صاعقَه آسمانه شرقِ طرفَ دَ زَنه و چوه نور تا غرب آرسه، انسانه زا اومیینَ نی هِمنَه بی. 28هر یقا که لاشه‌ای بیبی، لاشخوره بِر جمع بینده.
29«اَلبَحَل، اَ مصیبته روزون پَش
«آوتاو تاریک بی
و ماهَنی دِ نور ندی؛
ستارَه عون آسمان دَ ایگیننده،
و اَ قدرتونی که آسمانش محکم نییا دردشه لرزنده.
30اُخُری انسانه زا نشانه آسمان دَ ظاهر بی و همَّه‌ی دنیا قبیله اِشتن سینه سر کوعه، و انسانه زا ویننده که قدرت و زیادَ جلالییَم، آسمونه اَبران سر آ. 31و انسان زا شیپوره بلنده صَصییَم اشتن فرشته عون خِرسه تا اوی که چو را انتخاب بیه بنده دنیا چهار گوشَه دَ آسمونه ام سر تا اَ سر جمع بِکَرِنده.
32«انجیله دارَ دَ ام درسه بیگیرا: هر وقت چو لاخهان جوونَه زَنِن، لیو دینده، زونو که تاوسان نزدیکه. 33وختی که همَّه‌ی اَم چیونرون بوینت، بزونا که انسان زا نزدیکه، پِر نزدیکه. 34حقیقتا، شَمارا وام تا همه‌ی ام چیه اتفاق مگننده، ام نسل اَز بین نیشی. 35آسمون و زمین از بین شینده، امّا چمن لاوَعه هرگز از بین نِشینده.
هیچکس اَ روز و ساعته نزونه
36«هیچکس اَ روز و ساعته نزونه جز آسمانیه په؛ حتی آسمانه فرشته و زا نی نزوننده. 37انسانه زا اومیینِ زمون، نوح پیغمبره زَمُونه شارین بی. 38اَ روزون تا اَ روزی که نوح پیغمبر کشتی دله بشی، یعنی پیش از اَم که سیل با، مردمِ خُردَیندِه و آخَرِدَینده، زن بَردَینده و شو کَردَینده 39و نزونِسَینده چه اتفاقی گَوَن دگنه. تا ام که سیل بومه و اجون همُن اِشتن خَمنا ببردشه. انسانه زا اومیین نی هِمنَه بی. 40اَ روزون دِ مردکی که زمین سر اِسنده، ایو بَرنده و اَ ایوِ بِر نیینده. 41و دِ زَنَکی که گندمه دسه آسیا کَرِنده، ایو بَرنده و اَ ایو بِر نینده. 42پس آگاه ببا، چون نِزانو شَما خداوند چه روزی آ. 43اَجِم بِزونا که اگم کییه صاحاب زونسَی دِزد چه ساعتی از شو آ، بیدار منتَی و نَاشتِشَی دِزی بکرنده. 44پس شَما نی آماده ببا، چون انسان زا، ساعتی آ که شَما چو انتظاره ندارو.
45«پس اَ نوکر امین و دانا کیه که، چو ارباب اجو اِشتن کییه آدمان سرپرست کردشه تا چون غذا وختییَم آدی؟ 46خُش به حال اَ نوکری که وختی چو اَرباب آگَرده، اجو کاره سر بِوینِه. 47یقین بزونا که چُو ارباب اِشتن همه‌ی دارایی چو دست دی. 48امّا اَگم اَ نوکر، شرور بیبی و اِشتنییَم فکر بکره که ”چمن ارباب دیر تر آ“ 49و علایدَه نوکرون بزنه و عرق آخَران خَمنا بخره و آخَره، 50اَ موقع چو ارباب اَ روز و ساعتی که اَو خبر دار نی آ 51اَجو تنبیه کره، و دِدیمون یقا فِر دی، اَ یقایی که برَمنده و دندون دندونون سر فشار دینده.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in