انجیلِ مَتّی 23
23
وای بر شَما
1اُخُری عیسی، مردم و اِشتن شاگردونش هِمنه بوات: 2«تورات معلمین و فَریسی فرقه عالمه موسی پیغمبر یقا نِشتنده. 3هر چه شَمارا وانده گوش بدیا و اَ کاره بِکَراه؛ امّا چون کارون شارین مکرا! چون اوه اِشتن هر چه که یاد دینده عمل نکرنده. 4سنگینه بارون مردمون دوشَه سر اونینده، امّا اِشتن حاضر نینده چوه تکون داینِ را حتی اِشتن ای انگوشته اجون بِزَننده. 5هر کاری کرنده چمه خونینِ که اِشتن مردمه نشان بِدینده: اَوه مقدسه نیویشته ان نِویسِنده و اِشتن پیشانی و اِشتن بازو دِبَندنده و اِشتن اَبا دامنه بِلَند دوجِنده. 6خُشِنده که جشنه دله مجلسه سر بنشنده و عبادتگاهان دَ چاک ترین یقا بدارنده، 7و مردم کوچه و بازارانَ دَ چون را سلام بکرنده و اَجون ”استاد“ بوانده. 8امّا شَما مارزا شَماهون ”استاد“ بوانده چون که فقط ای استاد دارا، و شَما هندیگر برارونید. 9هیچ کسییم زمین سر ”په“ موایا چون فقط ای په ای دارا که آسمان دَ اسه. 10و مارزا کسی شَماهون ”معلم“ بواعه چون فقط ای معلم دارا که مسیح اِسه. 11کسی که شَما دلَ همُنَ دَ پیله تره، گَوَن شَما نوکر بیبی. 12هر که اِشتن پیله تر بزونه، خوار بی و هر که اِشتن فروتن بکره، سر بِلَند بی.
13«وای بر شَما ای تورات معلمین و فَریسی فرقه علما، ای دِ دیمون! شَما آسمانه پاتشاهی بَره مردومه را دبَسِرونه؛ نه اِشتن دله شا و نه آرزُا اَوه که گوِنده دلَه بِشنده. 14[«وای بر شَما ای تورات معلمین و فریسیون، ای دِ دیمون، شَما ای طرف بیوه زَنِگون کییه غارت کریو و ای طرف، تظاهر خونین، طولانیه دعا کرو. چمه خونین، شَما سختترین عذابِ وینو.]
15«وای بر شَما ای تورات معلمین و فَریسیون، ای دِ دیمون! شَما دریا و خشکی گردا تا ای نفره شَما مرید بکرا امّا وختی اَورون شَما مرید بکه، شَما اَجو دِ برابر اِشتنَ دَ بدتر، جهندمهِ آتشِ لایق کرا.
16«وای بر شَما ای کورَه راهنمایون، که وایو: ”اگم کسی معبده سر قسم بخره اشکال نِداره، امّا اگم معبده طِلاعه قسم بخره، گَوَن اَ قسمه سر بمونه.“ 17ای کوره نادانان! کومین مهم تره؟ طِلا یا معبد، کِه طِلا مقدس کره؟ 18وایو که: ”اگم کسی قربانگاه سر قسم بخره، اشکال نِداره، امّا اگم به اَ قربانی که چو قربانگاه سر نانده قسم بخره، گَوَن اَ قسمه سر بمونه“ 19ای کورون! کومین مهم تره؟ قربانی یا قربانگاه؟ کِه قربانی مقدس کره؟ 20پس، کسی که قربانگاه سر قسم خره، هِمنه اسه که به قربانگاه و هر چی که قربانگاه سَر اسه قسمش خُرده. 21هر که معبده سر قسم خره، هِمنه اسه که معبد سر و خدا که معبدَ دَ اسه قسمش خُرده. 22هر که آسمانه سَر قسم خره، هِمنه اسه که به خدا پاتشاهی تخت سر و خدا که تخت سَرَ نِشتاسه قسمش خرده.
23«وای بر شَما ای تورات معلمین و فریسی فرقه علما، ای دِ دیمون! شَما حکم ده یک آدینهِ حتی نعنوع و شِوید و زیره را انجام دیا، امّا شریعته مهمه احکامه که عدالت و رحمت و وفا داری اِسه اهمیت ندیا، اَم چیانی اِسنده که شَما گَوَن انجام بدیا بی اَم که بقیه د غِفلت بِکرا. 24ای کوره راهنمایان! شَما پشه عه، صافیَ دَ رد کرا، امّا شترِ دُرُسته بَلعا!
25«وای بر شَما ای تورات معلمین و فریسیان، ای دِ دیمون! شَما قدارَه دویره و بیرونِ تمیز کَرا، امّا چو دله ظلم و طمعییم پِرِ! 26ای کوره فَریسی، اول قداره دویر و چو دله پاک بکه، که چو بیرونَ نی پاک بی.
27«وای بر شَما ای تورات معلمین و فَریسیون، ای دِدیمون! شَما قبرونی شارینیو که سیبی شون کرده که چون ظاهر چاکه، امّا چون دِله مَرده هان استخون و همَّه جور نجاساتَ دَ پِرِ! 28هِمنَه، شَما اِشتن مردمه صالح نشان دییا امّا دِلَ دَ دِدیمی و بدی دَ پِرییو.
29«وای بر شَما ای تورات معلمین فَریسیون، ای دِ دیمون! شَما پیغَمبران را مقبره رچ کرا و صالح آدمون قبرون چاک تزیین کَراه 30و وایو: ”اگم چَما اجدادِ زمونَ دَ بَیوم، هرگز پیغمبران کوشتن را چونییم هم دست نِبَیوم.“ 31شَما اِشتن ضد شهادت دیا که پیغمبرون قاتلون خوردِگیو. 32پس بشا و اَ کاری که شَما اجداد شروع کَردند، شَما تمام بکَرا. 33ای مارون! ای افعی‌زاده اُن! چه طَرَه جهندم مجازاتَ دَ دِوَزا؟ 34چون که از پیغمبران و حکیم آدمون و معلمون شَما وَر خِرسِم، شَما بَعضی کوشا و صلیبه سَر کِشا، و بعضی نی اِشتن عبادتگاهونَ دَ شلاق زَنا و شهر به شهر اَجون اذیت و آزار کَرا. 35پس، همَّه‌ی صالحه آدمون خون که ایکرده ببه، شَما گردن دگنه، صالحه هابیله خون گَتِه تا زکریا، بَرخیا زا خون، که اجو معبد مِحرابَ و قربانگاهَ دَ بِکشتِرون، 36حقیقتا، شَما را وام تمام ام کارون گناه، اَم نَسله گردن دگنه.
37«ای اورشلیم، ای اورشلیم، ای شهری که پیغمبرون کوشی و اَ کسی ای که اِشته وَر خِرسِنده سِگسار کری! چندِ را بگَوِسَیم که ای کَرگی شارین که اِشتن کیجِکون اِشتن پر و بال بِن جمع کرییَه، اِشته خُردگون جمع بکَرِم، امّا تَه نِگَوِسَیش! 38شَما کییه شَما را خراوَه شارین مونه. 39چون شَما را وام دِ هنی اَمِن نیوینا تا اَ روزی که بوایو: ”مبارک اِسه اَ کسی که خداونده نومییَم آ.“»
Currently Selected:
انجیلِ مَتّی 23: KTT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ مَتّی 23
23
وای بر شَما
1اُخُری عیسی، مردم و اِشتن شاگردونش هِمنه بوات: 2«تورات معلمین و فَریسی فرقه عالمه موسی پیغمبر یقا نِشتنده. 3هر چه شَمارا وانده گوش بدیا و اَ کاره بِکَراه؛ امّا چون کارون شارین مکرا! چون اوه اِشتن هر چه که یاد دینده عمل نکرنده. 4سنگینه بارون مردمون دوشَه سر اونینده، امّا اِشتن حاضر نینده چوه تکون داینِ را حتی اِشتن ای انگوشته اجون بِزَننده. 5هر کاری کرنده چمه خونینِ که اِشتن مردمه نشان بِدینده: اَوه مقدسه نیویشته ان نِویسِنده و اِشتن پیشانی و اِشتن بازو دِبَندنده و اِشتن اَبا دامنه بِلَند دوجِنده. 6خُشِنده که جشنه دله مجلسه سر بنشنده و عبادتگاهان دَ چاک ترین یقا بدارنده، 7و مردم کوچه و بازارانَ دَ چون را سلام بکرنده و اَجون ”استاد“ بوانده. 8امّا شَما مارزا شَماهون ”استاد“ بوانده چون که فقط ای استاد دارا، و شَما هندیگر برارونید. 9هیچ کسییم زمین سر ”په“ موایا چون فقط ای په ای دارا که آسمان دَ اسه. 10و مارزا کسی شَماهون ”معلم“ بواعه چون فقط ای معلم دارا که مسیح اِسه. 11کسی که شَما دلَ همُنَ دَ پیله تره، گَوَن شَما نوکر بیبی. 12هر که اِشتن پیله تر بزونه، خوار بی و هر که اِشتن فروتن بکره، سر بِلَند بی.
13«وای بر شَما ای تورات معلمین و فَریسی فرقه علما، ای دِ دیمون! شَما آسمانه پاتشاهی بَره مردومه را دبَسِرونه؛ نه اِشتن دله شا و نه آرزُا اَوه که گوِنده دلَه بِشنده. 14[«وای بر شَما ای تورات معلمین و فریسیون، ای دِ دیمون، شَما ای طرف بیوه زَنِگون کییه غارت کریو و ای طرف، تظاهر خونین، طولانیه دعا کرو. چمه خونین، شَما سختترین عذابِ وینو.]
15«وای بر شَما ای تورات معلمین و فَریسیون، ای دِ دیمون! شَما دریا و خشکی گردا تا ای نفره شَما مرید بکرا امّا وختی اَورون شَما مرید بکه، شَما اَجو دِ برابر اِشتنَ دَ بدتر، جهندمهِ آتشِ لایق کرا.
16«وای بر شَما ای کورَه راهنمایون، که وایو: ”اگم کسی معبده سر قسم بخره اشکال نِداره، امّا اگم معبده طِلاعه قسم بخره، گَوَن اَ قسمه سر بمونه.“ 17ای کوره نادانان! کومین مهم تره؟ طِلا یا معبد، کِه طِلا مقدس کره؟ 18وایو که: ”اگم کسی قربانگاه سر قسم بخره، اشکال نِداره، امّا اگم به اَ قربانی که چو قربانگاه سر نانده قسم بخره، گَوَن اَ قسمه سر بمونه“ 19ای کورون! کومین مهم تره؟ قربانی یا قربانگاه؟ کِه قربانی مقدس کره؟ 20پس، کسی که قربانگاه سر قسم خره، هِمنه اسه که به قربانگاه و هر چی که قربانگاه سَر اسه قسمش خُرده. 21هر که معبده سر قسم خره، هِمنه اسه که معبد سر و خدا که معبدَ دَ اسه قسمش خُرده. 22هر که آسمانه سَر قسم خره، هِمنه اسه که به خدا پاتشاهی تخت سر و خدا که تخت سَرَ نِشتاسه قسمش خرده.
23«وای بر شَما ای تورات معلمین و فریسی فرقه علما، ای دِ دیمون! شَما حکم ده یک آدینهِ حتی نعنوع و شِوید و زیره را انجام دیا، امّا شریعته مهمه احکامه که عدالت و رحمت و وفا داری اِسه اهمیت ندیا، اَم چیانی اِسنده که شَما گَوَن انجام بدیا بی اَم که بقیه د غِفلت بِکرا. 24ای کوره راهنمایان! شَما پشه عه، صافیَ دَ رد کرا، امّا شترِ دُرُسته بَلعا!
25«وای بر شَما ای تورات معلمین و فریسیان، ای دِ دیمون! شَما قدارَه دویره و بیرونِ تمیز کَرا، امّا چو دله ظلم و طمعییم پِرِ! 26ای کوره فَریسی، اول قداره دویر و چو دله پاک بکه، که چو بیرونَ نی پاک بی.
27«وای بر شَما ای تورات معلمین و فَریسیون، ای دِدیمون! شَما قبرونی شارینیو که سیبی شون کرده که چون ظاهر چاکه، امّا چون دِله مَرده هان استخون و همَّه جور نجاساتَ دَ پِرِ! 28هِمنَه، شَما اِشتن مردمه صالح نشان دییا امّا دِلَ دَ دِدیمی و بدی دَ پِرییو.
29«وای بر شَما ای تورات معلمین فَریسیون، ای دِ دیمون! شَما پیغَمبران را مقبره رچ کرا و صالح آدمون قبرون چاک تزیین کَراه 30و وایو: ”اگم چَما اجدادِ زمونَ دَ بَیوم، هرگز پیغمبران کوشتن را چونییم هم دست نِبَیوم.“ 31شَما اِشتن ضد شهادت دیا که پیغمبرون قاتلون خوردِگیو. 32پس بشا و اَ کاری که شَما اجداد شروع کَردند، شَما تمام بکَرا. 33ای مارون! ای افعی‌زاده اُن! چه طَرَه جهندم مجازاتَ دَ دِوَزا؟ 34چون که از پیغمبران و حکیم آدمون و معلمون شَما وَر خِرسِم، شَما بَعضی کوشا و صلیبه سَر کِشا، و بعضی نی اِشتن عبادتگاهونَ دَ شلاق زَنا و شهر به شهر اَجون اذیت و آزار کَرا. 35پس، همَّه‌ی صالحه آدمون خون که ایکرده ببه، شَما گردن دگنه، صالحه هابیله خون گَتِه تا زکریا، بَرخیا زا خون، که اجو معبد مِحرابَ و قربانگاهَ دَ بِکشتِرون، 36حقیقتا، شَما را وام تمام ام کارون گناه، اَم نَسله گردن دگنه.
37«ای اورشلیم، ای اورشلیم، ای شهری که پیغمبرون کوشی و اَ کسی ای که اِشته وَر خِرسِنده سِگسار کری! چندِ را بگَوِسَیم که ای کَرگی شارین که اِشتن کیجِکون اِشتن پر و بال بِن جمع کرییَه، اِشته خُردگون جمع بکَرِم، امّا تَه نِگَوِسَیش! 38شَما کییه شَما را خراوَه شارین مونه. 39چون شَما را وام دِ هنی اَمِن نیوینا تا اَ روزی که بوایو: ”مبارک اِسه اَ کسی که خداونده نومییَم آ.“»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company