YouVersion Logo
Search Icon

انجیلِ مَرقُس 2

2
شَفِی مِردِ اِفلیج
1بعدَ چَن رو، وختی عیسی یِه دَف‌دَه وَرگَشت وَ شهرِ کفرناحوم، مردم باخَوَر وابی‌یِن که وِّ اومَیِه وَ حونَه. 2عِدِۀ زیادی وُچِه جَم وابی‌یِن، طوری که حتی دَمِ درِ حونَه هَم جا نَبی، وِ عیسی کلامِ خدا نَه سیشون موعظَه ایکِه. 3مِنِه ای موقع، عِدَه‌ای وَ رَه رَسییِن وِ مِردِ اِفَلیجی نَه که چار نفر ایاوُردِنِش، آوُردِن نَهاتَر. 4وَختی نَتَرِسِن وَ زورِ جمعیت بیارِنِش طِی عیسی، شروع کِردِن وَ وَگِرُتَنِ طاقِ بالِی سَرِ عیسی. بعدَ وَگِرُتَنِ طاق، تِشَکی نَه که اِفلیج ریش خوسییَه بی، دان دومِن. 5وختی عیسی ایمونِ اونگَلَه دی، وَ اِفلیج گُت: «کِرُم، گِنایَلِت آمرزییَه وابی.» 6یِه‌پاره‌ای وَ معلملِ تورات که نِشَسَه بییِن وُچِه، بِی خِشون گُتِن: 7«سیچه ای مِرد یِنَه گُت؟ یِه کُفرِه! غیرَ خدا کی ایتَرِه گِنایَلَه بیامُرزِه؟» 8عیسی هَمو دَقَه مِنِه روحِ خُوش فَمِس که طِی خِشون چه فکری ایکِنِن وُ وَشون گُت: «سیچه مِنِه دِلی ایطو فکر ایکِنیت؟ 9گُتَنِ کویِکی وَ ای اِفلیج آسونتَرِه، یِکِه "گِنایَلِت آمرزییَه وابی" یا یِکِه "وَری وِ جاتَه وَگِه وِ رَه بِرَه"؟ 10امّا تا بِیونیت که کِرِ انسان وَ ری زمین اقتدارِ آمرزییَنِ گِنایَلَه دارِه...» - وَ مِردِ اِفلیج گُت: 11«وَ تِ ایگُم، وَری، جاتَه وَگِه وِ بِرَه وَ حونَه!» 12او مِرد اِفلیج وَریسا وِ فوراً جاشَه وَگِرُت وِ دَمِ تییِی هَمَه وَ وُچِه زَه وَدَر. همه حیرت‌زَیَه وابی‌یِن وِ خدا نَه ستایش ایکِردِن ایگُتِن: «وَتَه ایطو چیئی نَدییَه بیئیم.»
دعوت وَ لاوی
13عیسی یِه دَف‌دَه رَت وَ هیبِی دریا. مردم همه طِیش جَم ایابییِن وُ وِّ اونگَلَه تعلیم ایدا. 14موقِی که وَ وُچِه رَی ایابی، لاوی کِرِ حَلفایَ دی که مِنِه تُو خَراجگیری نِشَسَه بی. وَش گُت: «وَ دینِ مِ بیو.» وِّ وَریسا وُ وَ دینِ عیسی رُونَه وابی.
15وختی عیسی مِنِه حونۀ لاوی نِشَسَه بی سرِ سفرَه، یِکِلی وَ خَراجگیرَل وِ گناکارَل بِی عیسی وِ شاگردَلِش همسفرَه بییِن، سی‌یِکِه یِکِلی وَ اونگَل وَش پیروی ایکِردِن. 16وختی معلملِ تورات که فَریسی بییِن، عیسی نَه دییِن که بِی گناکارَل وِ خَراجگیرَل همسفرَه یَه، وَ شاگردلِش گُتِن: «سیچه عیسی بِی خَراجگیرَل وِ گناکارَل غذا ایخَرِه؟» 17وَختی عیسی یِنَه اِشنُفت وَشون گُت: «مَریضَلِن که وَ طبیب اِتیاج دارِن، نه آیَمَلِ سالم. مِ نَیومَمِه سی دعوتِ صالِحَل، بلکم اومَمِه تا گِناکارَلَه دعوت کِنُم.»
سؤال درموردِ روزَه
18ایسو شاگردلِ یحیی وِ شاگردَلِ فرقۀ فَریسی روزه‌دار بییِن، عِدِه‌ای اومَن طِی عیسی وِ گُتِن: «سیچه شاگردلِ یحیی وِ شاگِردَلِ فرقۀ فَریسی روزَه ایگِرِن، امّا شاگردلِ تِ روزَه نیگِرِن؟» 19عیسی جواب دا: «مَه ایابو مِمونَلِ عروسی تا موقِی که دوما باشونِه، روزَه بِگِرِن؟ تا وختی که دوما باشونِه نیتَرِن روزَه بِگِرِن. 20زَمونی ایایِه که دوما وَشون گِرُتَه وابو. وِ اوسو مِنِه او روزَل روزَه ایگِرِن.
21«هیشکَه پارچِی نوِ اُو نَخَردَه نَه پَرو نیزَنِه وَ جومِی کُهنَه. اَر ای کارَ کِنِه، پَرو وَش کندَه ایابو، نُو وَ کُهنَه جِیا ایابو، وِ پَرَگی بَتَر ایابو. 22وِ هَم هیشکَه شرابِ تازِه نَه نیریزِه مِنِه مشکَلِ کُهنَه. اَر ای کارَ کِنِه، او شراب مَشکَلَه پَرَه ایکِنِه، وِ ایطو، شراب وُ مشکَل هر دِتاشون وَ بِین ایرَن. بَلکَم شرابِ تازَه نَه بایِس رِت مِنِه مشکَلِ نو.»
صاحابِ روز شبّات
23مِنِه یکی وَ روزَلِ شبّات، عیسی وَ مابینِ زمینَلِ گندم رَی ایابی وِ شاگردَلِش هَمیطو که ایرَتِن، شروع وَ چییَنِ خوشَلِ گندم کِردِن. 24عالِمَلِ فرقۀ فَریسی وَش گُتِن: «سِی کُ، سیچه شاگردَلِت کاری ایکِنِن که مِنِه روزِ شبّات جایز نی؟» 25عیسی جواب دا: «مَه تا ایسِه نَخُوندیتِه که داوودِ پادشاه چه کِه اوسِه که خُوش وِ یارَلِش مُتاج وُ گُسنَه بییِن؟ 26که چطو وِّ مِنِه زمونِ اَبیاتار، کاهن اعظم، رَت مِنِه حونۀ خدا وِ نونِ تقدیم وابی‌یَه وَ خدا نَه خَه وُ وَ یارَلِش هَم دا، هَرچَن خَردَنِ او نون تِنا سی کاهِنَل جایز بی؟» 27اوسِه وَشون گُت: «شبّات سی انسان نَهایَه وابی‌یِه، نه انسان سی شبّات. 28پَ، کِرِ انسان حتی صاحابِ روز شبّاتِه.»

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in