انجیل یوحَنا 20
20
مَکبَرَه خالی
1رازِ اوّل هفتَه، صبح شَفَک، موکَه‌ای که هوا هَنو تاریک هاد، مریم مَجْدَلیَّه اُ مَکبَرَه اُمَ و اُشدی مِ سنگ گاتی که جلووِ دَهَنَه مَکبَرَه هاد، اُ لَرد زادَ بُدِ. 2پَ شُخیزکِه و حَدِ شَمعون پِطرُس و آن شاگرد دِگَه‌ای که عیسی خاطرُش شَئِست چو، و شُ آنایا گُت: «سرورمو از مَکبَرَه شُبُردِ و نادانِم شُن کُ نَدِ.» 3پَ پِطرُس خاد آن شاگرد دِگَه دَر اُندِت و اُ طرف مَکبَرَه چِدِت. 4و هر دوتاشو اُمرَییَه شُنخیز اَکِه؛ ولی آن شاگرد دِگَه از پِطرُس جلو اُفتَه و اوّل اُ مَکبَرَه رَسی. 5آنا خام آبو، و چَش شُ تِک مَکبَرَه کِه و اُشدی که پارچَه‌ئِی کفن آنکائِه، ولی جا نِچو. 6بعد شَمعون پِطرُس هم اَزدُمبالَهِ آنا اُمَ و تِک مَکبَرَه چو، اُشدی که پارچَه‌ئِی کفن آنکائِه. 7ولی دستمالی که دور سِرِ عیسی شُبَستِستاد حَدِ کفن نِهاد، بلکه جدا، آ تَه بُدِستاد و جَیدو نَدِستاد. 8پَ آن شاگرد دِگَه هم که اوّل اُ مَکبَرَه رَسِدِستاد، جا چو و اُشدی و ایمون شَئو. 9اَسِی که آنایا هَنو نوشتَه‌ئِی مکدّسا دَرک شُنِکِردِستاد که عیسی باید از مُردَیّا زندَه آبِه. 10مِ موکَوا آن دوتا شاگردا اُ خونَشو آگِشتِت.
عیسی اُ مریم مَجْدَلیَّه ظاهر اَبِه
11ولی مریم، دَر از مَکبَرَه وَایستَدِستاد و گِریخ شَکِه. آنا هَموناکِه گِریخ شَکِه خام آبو تا چَش اُ تِی مَکبَرَه بِکو. 12و اُ دوتا فرشتَه اُشدی که جُمَه‌ئِی سَفید شُنبار هاد و مِکا اُداستادِت که جَسد عیسی نَدِستاد، یکی جَی سِرِ عیسی و یِکِیدو جَی پَی‌یاش اُداستاد. 13آنایا شُن مریم گُت: «اَی زن، اَسِی چه گِریخ کِرداش؟» آنا جواب اُشدَ: «اُ سرورُم شُبُردِ و نانام شُن کُ نَدِ.» 14وَختی اِئا اُشگُت، آگِشت و اُشدی که عیسی آنکا وَایستَدِ، ولی اُشنِشناسی که آنا عیسائِه. 15عیسی شُ آنا گُت: «اَی زن، اَسِی چه گِریخ کِرداش؟ اَزدُمِ کِه گِشتاش؟» مریم گَمون اُشکِه باغبوئِه، اُشگُت: «آقا، اَگَه تو آنا اُتبُردِ، اُ ما بِگِه تُ کُ نَدِ تَ اُچام و اُشواسیام.» 16عیسی شُ آنا گُت: «مریم!» مریم آگِشت و وَ زابُنِ آرامی اُشگُت: «رَبّونی!» یعنی استاد. 17عیسی شُ آنا گُت: «اُ ما دست مَزاد، اَسِی که هَنو حَدِ بای آسِمونیم بَرا نِچِستام. ولی حَدِ کاکَیّام اُچا و اُ آنایا بِگِه که حَدِ بای خوم و بای شما، و خدای خوم و خدای شما بَرا اَچام.» 18مریم مَجْدَلیَّه چو و شُ شاگردیا خبر دَ که: «اُ خداوند اُمدِدِ!» و هرچی که عیسی شُ آنا گُتِستاد، شُ آنایا گُت.
عیسی اُ شاگردیا ظاهر اَبِه
19شومِ مِ رازا، که اوّلین رازِ هفتَه هاد، موکَه‌ای که شاگردیا دوریَه جمع هادِت و از تِرس یهودِنیا دَریا کُلف هاد، عیسی اُمَ و شُن مارَکَه وَایستَ و اُشگُت: «سلام اُ شما!» 20وَختی اِئا اُشگُت، دستیا و پهلوش شُ نِشُنِ آنایا دَ. شاگردیا وَ دِدَهِ خداوند خارام آبُدِت. 21عیسی دَفَیدو شُ آنایا گُت: «سلام اُ شما! هَموناکِه با اُشفِرِستَدِستام، ما هم اُ شما اَفرِستام.» 22وَختی اِئا اُشگُت، بو اُشدَ و اُشگُت: «روح کدّوس خدائا بِگِری. 23اَگَه گناهِی کَسیا بِبَخشی، آنایا بَخشِدَ اَبِت؛ و اَگَه گناهِی کَسیا نِبَخشی، بَخشِدَ نابِت.»
عیسی و توما
24موکَه‌ای که عیسی اُمَ، توما، یکی از آن دوازده شاگرد، که مَعنِنِ اسمُش جُمِیلی هاد، خاد آنایا نِهاد. 25پَ بَکیَه شاگردیا شُن آنا گُت: «اُ خداوند مُدِدِ!» ولی آنا شُ آنایا گُت: «تا خوم جَی میخیا تِی دستیاش نِبِنام و کِلیکُم لِی جَی میخیا نِنِسام و دستُم تِی کَلَئِه پَهلوش نِنِسام، ایمون نِدارام.» 26بعد از هشت راز، شاگردِی عیسی دَفَیدو تِی خونَه هادِت و توما هم خاد آنایا هاد. هَموناکِه دریا کُلف هاد، عیسی اُمَ و مارَکَشو وَایستَ و اُشگُت: «سلام اُ شما!» 27مِ موکَوا عیسی شُ توما گُت: «کِلیکُت اِکا هُنِس و دستیام بِبِن، و دستُت جلو بیا و تِی کَلَئِه پهلوم هُنِس و بی‌ایمون مَبِش، بلکه ایمون اُتبِه.» 28توما شُ آنا گُت: «خداوند ما و خدای ما!» 29عیسی اُشگُت: «اَسِی که اُتدِدام ایمون تَئو؟ خوش وَ حال آنایاکِه نِدِدَ، ایمون بیارِت.»
هدف اِ کتابا
30عیسی بُری نِشونَه و معجزه‌ئِی دِگَه جلووِ شاگردیا اَنجوم اُشدَ که تِی اِ کتابا نوشتَه نِبُدِ. 31ولی اِیا نوشتَه بو تَ ایمون بیاری که عیسی هَمِ مسیح موعود، پُسِ خدائِه، تَ وَ اِ ایمونا، تِی اسم آنا زندگی تُبِه.
Currently Selected:
انجیل یوحَنا 20: LAB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیل یوحَنا 20
20
مَکبَرَه خالی
1رازِ اوّل هفتَه، صبح شَفَک، موکَه‌ای که هوا هَنو تاریک هاد، مریم مَجْدَلیَّه اُ مَکبَرَه اُمَ و اُشدی مِ سنگ گاتی که جلووِ دَهَنَه مَکبَرَه هاد، اُ لَرد زادَ بُدِ. 2پَ شُخیزکِه و حَدِ شَمعون پِطرُس و آن شاگرد دِگَه‌ای که عیسی خاطرُش شَئِست چو، و شُ آنایا گُت: «سرورمو از مَکبَرَه شُبُردِ و نادانِم شُن کُ نَدِ.» 3پَ پِطرُس خاد آن شاگرد دِگَه دَر اُندِت و اُ طرف مَکبَرَه چِدِت. 4و هر دوتاشو اُمرَییَه شُنخیز اَکِه؛ ولی آن شاگرد دِگَه از پِطرُس جلو اُفتَه و اوّل اُ مَکبَرَه رَسی. 5آنا خام آبو، و چَش شُ تِک مَکبَرَه کِه و اُشدی که پارچَه‌ئِی کفن آنکائِه، ولی جا نِچو. 6بعد شَمعون پِطرُس هم اَزدُمبالَهِ آنا اُمَ و تِک مَکبَرَه چو، اُشدی که پارچَه‌ئِی کفن آنکائِه. 7ولی دستمالی که دور سِرِ عیسی شُبَستِستاد حَدِ کفن نِهاد، بلکه جدا، آ تَه بُدِستاد و جَیدو نَدِستاد. 8پَ آن شاگرد دِگَه هم که اوّل اُ مَکبَرَه رَسِدِستاد، جا چو و اُشدی و ایمون شَئو. 9اَسِی که آنایا هَنو نوشتَه‌ئِی مکدّسا دَرک شُنِکِردِستاد که عیسی باید از مُردَیّا زندَه آبِه. 10مِ موکَوا آن دوتا شاگردا اُ خونَشو آگِشتِت.
عیسی اُ مریم مَجْدَلیَّه ظاهر اَبِه
11ولی مریم، دَر از مَکبَرَه وَایستَدِستاد و گِریخ شَکِه. آنا هَموناکِه گِریخ شَکِه خام آبو تا چَش اُ تِی مَکبَرَه بِکو. 12و اُ دوتا فرشتَه اُشدی که جُمَه‌ئِی سَفید شُنبار هاد و مِکا اُداستادِت که جَسد عیسی نَدِستاد، یکی جَی سِرِ عیسی و یِکِیدو جَی پَی‌یاش اُداستاد. 13آنایا شُن مریم گُت: «اَی زن، اَسِی چه گِریخ کِرداش؟» آنا جواب اُشدَ: «اُ سرورُم شُبُردِ و نانام شُن کُ نَدِ.» 14وَختی اِئا اُشگُت، آگِشت و اُشدی که عیسی آنکا وَایستَدِ، ولی اُشنِشناسی که آنا عیسائِه. 15عیسی شُ آنا گُت: «اَی زن، اَسِی چه گِریخ کِرداش؟ اَزدُمِ کِه گِشتاش؟» مریم گَمون اُشکِه باغبوئِه، اُشگُت: «آقا، اَگَه تو آنا اُتبُردِ، اُ ما بِگِه تُ کُ نَدِ تَ اُچام و اُشواسیام.» 16عیسی شُ آنا گُت: «مریم!» مریم آگِشت و وَ زابُنِ آرامی اُشگُت: «رَبّونی!» یعنی استاد. 17عیسی شُ آنا گُت: «اُ ما دست مَزاد، اَسِی که هَنو حَدِ بای آسِمونیم بَرا نِچِستام. ولی حَدِ کاکَیّام اُچا و اُ آنایا بِگِه که حَدِ بای خوم و بای شما، و خدای خوم و خدای شما بَرا اَچام.» 18مریم مَجْدَلیَّه چو و شُ شاگردیا خبر دَ که: «اُ خداوند اُمدِدِ!» و هرچی که عیسی شُ آنا گُتِستاد، شُ آنایا گُت.
عیسی اُ شاگردیا ظاهر اَبِه
19شومِ مِ رازا، که اوّلین رازِ هفتَه هاد، موکَه‌ای که شاگردیا دوریَه جمع هادِت و از تِرس یهودِنیا دَریا کُلف هاد، عیسی اُمَ و شُن مارَکَه وَایستَ و اُشگُت: «سلام اُ شما!» 20وَختی اِئا اُشگُت، دستیا و پهلوش شُ نِشُنِ آنایا دَ. شاگردیا وَ دِدَهِ خداوند خارام آبُدِت. 21عیسی دَفَیدو شُ آنایا گُت: «سلام اُ شما! هَموناکِه با اُشفِرِستَدِستام، ما هم اُ شما اَفرِستام.» 22وَختی اِئا اُشگُت، بو اُشدَ و اُشگُت: «روح کدّوس خدائا بِگِری. 23اَگَه گناهِی کَسیا بِبَخشی، آنایا بَخشِدَ اَبِت؛ و اَگَه گناهِی کَسیا نِبَخشی، بَخشِدَ نابِت.»
عیسی و توما
24موکَه‌ای که عیسی اُمَ، توما، یکی از آن دوازده شاگرد، که مَعنِنِ اسمُش جُمِیلی هاد، خاد آنایا نِهاد. 25پَ بَکیَه شاگردیا شُن آنا گُت: «اُ خداوند مُدِدِ!» ولی آنا شُ آنایا گُت: «تا خوم جَی میخیا تِی دستیاش نِبِنام و کِلیکُم لِی جَی میخیا نِنِسام و دستُم تِی کَلَئِه پَهلوش نِنِسام، ایمون نِدارام.» 26بعد از هشت راز، شاگردِی عیسی دَفَیدو تِی خونَه هادِت و توما هم خاد آنایا هاد. هَموناکِه دریا کُلف هاد، عیسی اُمَ و مارَکَشو وَایستَ و اُشگُت: «سلام اُ شما!» 27مِ موکَوا عیسی شُ توما گُت: «کِلیکُت اِکا هُنِس و دستیام بِبِن، و دستُت جلو بیا و تِی کَلَئِه پهلوم هُنِس و بی‌ایمون مَبِش، بلکه ایمون اُتبِه.» 28توما شُ آنا گُت: «خداوند ما و خدای ما!» 29عیسی اُشگُت: «اَسِی که اُتدِدام ایمون تَئو؟ خوش وَ حال آنایاکِه نِدِدَ، ایمون بیارِت.»
هدف اِ کتابا
30عیسی بُری نِشونَه و معجزه‌ئِی دِگَه جلووِ شاگردیا اَنجوم اُشدَ که تِی اِ کتابا نوشتَه نِبُدِ. 31ولی اِیا نوشتَه بو تَ ایمون بیاری که عیسی هَمِ مسیح موعود، پُسِ خدائِه، تَ وَ اِ ایمونا، تِی اسم آنا زندگی تُبِه.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company