انجیل یوحَنا 21
21
عیسی اُ هفتا از شاگردیا ظاهر اَبِه
1بعد از اِ اتفاکیَه‌وا، عیسی دَفَیدو اُ خوش حَدِ دریاچَه تیبِریَه شُ شاگردیا آشکار کِه. آنا اینا اُ خوش آشکار اُشکِه: 2رازی شَمعون پِطرُس، و توما که شُن آنا جُمِیلی اَگُت، نَتَنائیل که مال دِهِ قانا تِی منطکَهِ جلیل هاد، پُسِی زِبِدی و دوتَیدو از شاگردیا اُمرَییَه هادِت. 3شَمعون پِطرُس شُ آنایا گُت: «ما اَچام مَهی بِگِرام.» آنایا شُگُت: «اَما هم اُمرَهِ تو دِئِم.» پَ دَر چِدِت و سُوار کایِک بُدِت. ولی مِ شاوا چِی شُنِگِرِت. 4صبح شَفَک، عیسی لب ساحل وَایستَ؛ ولی شاگردیا شُنِفَهمی که عیسائِه. 5عیسی شُ آنایا گُت: «بَچیا، مَهی هم چی تُگِرِتِه؟» جواب شُنادَ: «نَه!» 6عیسی شُ آنایا گُت: «تورا طرف راست کایِک هُبِئی که اَگِری.» آنایا اینا شُکِه و اِکَّدَ مَهی شُگِرِت که دِگَه شُنِشابو تورا اُ تِی کایِک بِکَشِت. 7پَ شاگردی که عیسی خاطرُش شَئِست، شُ پِطرُس گُت: «خداوندِه!» شَمعون پِطرُس وَختی اُششُنُفت که خداوندِه، جُمَش شُ دُور خوش پیچی، اَسِی که اَسِی کَر جُمَش شُزبار کادِستاد، و اُ خوش شُ تِک دریاچَه بِست. 8بَکیَه شاگردیا وَ کایِک اُندِت و تور پُر از مَهِنا اُمرَهِ خوشو شُواَکَشی، اَسِی که فاصلَشو از لب ساحل بُری دور نِهاد، حدود صد متر هاد.
9وَختی اُ لب ساحل رَسِدِت، شُدی تَشی وَ زغال روشن بُدِ و مَهی شُنلو نَدِ، و نو هم هَه. 10عیسی شُ آنایا گُت: «چَنتا از مِ مَهِنیا که آلَه تُگِرِت، بیاری.» 11پَ شَمعون پِطرُس اُ طرف کایِک چو و تورا شُ لب ساحل کَشی. تور پُر از مَهِنِی گات هاد، کَدِ صد و پنجاه و سه‌تا مَهی. و با اِکِه تعداد مَهِنیا بُری هاد، تور پَرَ نِبو. 12عیسی شُ آنایا گُت: «بِلگی ناشتا بِخری.» هیچ‌یَک از شاگردیا جرأت اُشنِکِه از آنا بِپُرسِه، «تو کِه هِش؟» اَسِی که شواَدانِست خداوندِه. 13عیسی اُمَ، مَهی و نُنا شاسِه، و شُ آنایا دَ. 14اِ دَفَهِ سوّم هاد که عیسی بعد از زندَه آبُدَ از مُردَیّا اُ شاگردیا آشکار اَبو.
گَپ و گُفت عیسی خاد پِطرُس
15بعد از ناشتا، عیسی از شَمعون پِطرُس اُشپُرسی: «اَی شَمعون، پُسِ یونا، تو بِشتَه از اِیا خاطر ما تَئِه؟» شَمعون پِطرُس شُ عیسی گُت: «بله اَی خداوند؛ تو اَدانِش که خاطرُت مَئِه.» عیسی شُ آنا گُت: «اُ بَرَّه‌ئِی ما خوراک هادِ.» 16دَفَهِ دوّم عیسی از آنا اُشپُرسی: «اَی شَمعون، پُسِ یونا، تو خاطر ما تَئِه؟» آنا شُ عیسی جواب دَ: «بله اَی خداوند؛ اَدانِش که خاطرُت مَئِه.» عیسی اُشگُت: «چیپُنِنِ کَهرِی ما بِکو.» 17دَفَهِ سوّم عیسی شُ آنا گُت: «اَی شَمعون، پُسِ یونا، خاطر ما تَئِه؟» پِطرُس از اِکِه عیسی سه دَفَه از آنا اُشپُرسی، «خاطر ما تَئِه؟» چَش و لوش اُ تِی‌یَه چو و شُ آنا گُت: «اَی خداوند، تو از مَچی باخبرش؛ تو اَدانِش که خاطرُت مَئِه.» عیسی اُشگُت: اُ کَهرِی ما خوراک هادِ. 18حکیکتاً، اُ تو اَگام، موکَه‌ای که جَوون هادِش خوت شال کُمَرُت تَبَست و هر جَی که تَئِست اَچِدِش؛ ولی وَختی پیر بِبِش دستیات دراز اَکنِش و کَسِیدو شال کُمَرُت اَدَبانِه، و اُ جَی که اُتنائِه تَبَه.» 19عیسی اِئا اُشگُت تَ نِشو هادَ که پِطرُس چینا اَمِری و اُ خدا جلال اَدَ. بعد عیسی شُ آنا گُت: «اَزدُمبالَهِ ما بِدا.»
20مِ موکَوا پِطرُس آگِشت و اُشدی مِ شاگردی که عیسی خاطرُش شَئِست اَزدُمبالَهِ آنایا اُندا. آنا مِ هاد که موکَهِ شوم سِرَش اُ سِنَئِه عیسی تَکیَه اُشدَدِستاد و از آنا اُشپُرسِدِستاد، «سرورُم، کِه شَئِه اُ تو تحویل دشمن هادَ؟» 21وَختی پِطرُس آنا اُشدی، از عیسی اُشپُرسی: «اَی خداوند، پَ اُ سِرِ آنا چه اَدا؟» 22عیسی شُ پِطرُس گُت: «اَگَه اُمبِئِه تا آگِشتَئِه ما آنا زندَه وامانِه، تو چه کَری اُتَه؟ تو اَزدُمبالَهِ ما بِدا!» 23پَ اِ حرفا بین کاکَیّا پَخش بُدِستاد که مِ شاگردا نامِری، با اِکِه عیسی شُ پِطرُس نِگُت که آنا نامِری، بلکه اُشگُت «اَگَه اُمبِئِه تا آگِشتَئِه ما آنا زندَه وامانِه، تو چه کَری اُتَه؟»
24آن شاگردا مِ کَسیه که اُ اِ اتفاکیَه‌وا شهادت اَدَ و اِ چِی‌یَه‌وا اُشنِوِشتِه. اَما اَدانِم که شهادت آنا راستِه.
پایان
25عیسی بُری کَرِی دِگَه هم اَنجوم اُشدَ که اَگَه یَک وَ یَک نوشتَه اَبو، گَمون ناکنام کُل دنیا هم شَشابو مِ کتابیَه‌وا تِی خوش جا هادَ.
Currently Selected:
انجیل یوحَنا 21: LAB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیل یوحَنا 21
21
عیسی اُ هفتا از شاگردیا ظاهر اَبِه
1بعد از اِ اتفاکیَه‌وا، عیسی دَفَیدو اُ خوش حَدِ دریاچَه تیبِریَه شُ شاگردیا آشکار کِه. آنا اینا اُ خوش آشکار اُشکِه: 2رازی شَمعون پِطرُس، و توما که شُن آنا جُمِیلی اَگُت، نَتَنائیل که مال دِهِ قانا تِی منطکَهِ جلیل هاد، پُسِی زِبِدی و دوتَیدو از شاگردیا اُمرَییَه هادِت. 3شَمعون پِطرُس شُ آنایا گُت: «ما اَچام مَهی بِگِرام.» آنایا شُگُت: «اَما هم اُمرَهِ تو دِئِم.» پَ دَر چِدِت و سُوار کایِک بُدِت. ولی مِ شاوا چِی شُنِگِرِت. 4صبح شَفَک، عیسی لب ساحل وَایستَ؛ ولی شاگردیا شُنِفَهمی که عیسائِه. 5عیسی شُ آنایا گُت: «بَچیا، مَهی هم چی تُگِرِتِه؟» جواب شُنادَ: «نَه!» 6عیسی شُ آنایا گُت: «تورا طرف راست کایِک هُبِئی که اَگِری.» آنایا اینا شُکِه و اِکَّدَ مَهی شُگِرِت که دِگَه شُنِشابو تورا اُ تِی کایِک بِکَشِت. 7پَ شاگردی که عیسی خاطرُش شَئِست، شُ پِطرُس گُت: «خداوندِه!» شَمعون پِطرُس وَختی اُششُنُفت که خداوندِه، جُمَش شُ دُور خوش پیچی، اَسِی که اَسِی کَر جُمَش شُزبار کادِستاد، و اُ خوش شُ تِک دریاچَه بِست. 8بَکیَه شاگردیا وَ کایِک اُندِت و تور پُر از مَهِنا اُمرَهِ خوشو شُواَکَشی، اَسِی که فاصلَشو از لب ساحل بُری دور نِهاد، حدود صد متر هاد.
9وَختی اُ لب ساحل رَسِدِت، شُدی تَشی وَ زغال روشن بُدِ و مَهی شُنلو نَدِ، و نو هم هَه. 10عیسی شُ آنایا گُت: «چَنتا از مِ مَهِنیا که آلَه تُگِرِت، بیاری.» 11پَ شَمعون پِطرُس اُ طرف کایِک چو و تورا شُ لب ساحل کَشی. تور پُر از مَهِنِی گات هاد، کَدِ صد و پنجاه و سه‌تا مَهی. و با اِکِه تعداد مَهِنیا بُری هاد، تور پَرَ نِبو. 12عیسی شُ آنایا گُت: «بِلگی ناشتا بِخری.» هیچ‌یَک از شاگردیا جرأت اُشنِکِه از آنا بِپُرسِه، «تو کِه هِش؟» اَسِی که شواَدانِست خداوندِه. 13عیسی اُمَ، مَهی و نُنا شاسِه، و شُ آنایا دَ. 14اِ دَفَهِ سوّم هاد که عیسی بعد از زندَه آبُدَ از مُردَیّا اُ شاگردیا آشکار اَبو.
گَپ و گُفت عیسی خاد پِطرُس
15بعد از ناشتا، عیسی از شَمعون پِطرُس اُشپُرسی: «اَی شَمعون، پُسِ یونا، تو بِشتَه از اِیا خاطر ما تَئِه؟» شَمعون پِطرُس شُ عیسی گُت: «بله اَی خداوند؛ تو اَدانِش که خاطرُت مَئِه.» عیسی شُ آنا گُت: «اُ بَرَّه‌ئِی ما خوراک هادِ.» 16دَفَهِ دوّم عیسی از آنا اُشپُرسی: «اَی شَمعون، پُسِ یونا، تو خاطر ما تَئِه؟» آنا شُ عیسی جواب دَ: «بله اَی خداوند؛ اَدانِش که خاطرُت مَئِه.» عیسی اُشگُت: «چیپُنِنِ کَهرِی ما بِکو.» 17دَفَهِ سوّم عیسی شُ آنا گُت: «اَی شَمعون، پُسِ یونا، خاطر ما تَئِه؟» پِطرُس از اِکِه عیسی سه دَفَه از آنا اُشپُرسی، «خاطر ما تَئِه؟» چَش و لوش اُ تِی‌یَه چو و شُ آنا گُت: «اَی خداوند، تو از مَچی باخبرش؛ تو اَدانِش که خاطرُت مَئِه.» عیسی اُشگُت: اُ کَهرِی ما خوراک هادِ. 18حکیکتاً، اُ تو اَگام، موکَه‌ای که جَوون هادِش خوت شال کُمَرُت تَبَست و هر جَی که تَئِست اَچِدِش؛ ولی وَختی پیر بِبِش دستیات دراز اَکنِش و کَسِیدو شال کُمَرُت اَدَبانِه، و اُ جَی که اُتنائِه تَبَه.» 19عیسی اِئا اُشگُت تَ نِشو هادَ که پِطرُس چینا اَمِری و اُ خدا جلال اَدَ. بعد عیسی شُ آنا گُت: «اَزدُمبالَهِ ما بِدا.»
20مِ موکَوا پِطرُس آگِشت و اُشدی مِ شاگردی که عیسی خاطرُش شَئِست اَزدُمبالَهِ آنایا اُندا. آنا مِ هاد که موکَهِ شوم سِرَش اُ سِنَئِه عیسی تَکیَه اُشدَدِستاد و از آنا اُشپُرسِدِستاد، «سرورُم، کِه شَئِه اُ تو تحویل دشمن هادَ؟» 21وَختی پِطرُس آنا اُشدی، از عیسی اُشپُرسی: «اَی خداوند، پَ اُ سِرِ آنا چه اَدا؟» 22عیسی شُ پِطرُس گُت: «اَگَه اُمبِئِه تا آگِشتَئِه ما آنا زندَه وامانِه، تو چه کَری اُتَه؟ تو اَزدُمبالَهِ ما بِدا!» 23پَ اِ حرفا بین کاکَیّا پَخش بُدِستاد که مِ شاگردا نامِری، با اِکِه عیسی شُ پِطرُس نِگُت که آنا نامِری، بلکه اُشگُت «اَگَه اُمبِئِه تا آگِشتَئِه ما آنا زندَه وامانِه، تو چه کَری اُتَه؟»
24آن شاگردا مِ کَسیه که اُ اِ اتفاکیَه‌وا شهادت اَدَ و اِ چِی‌یَه‌وا اُشنِوِشتِه. اَما اَدانِم که شهادت آنا راستِه.
پایان
25عیسی بُری کَرِی دِگَه هم اَنجوم اُشدَ که اَگَه یَک وَ یَک نوشتَه اَبو، گَمون ناکنام کُل دنیا هم شَشابو مِ کتابیَه‌وا تِی خوش جا هادَ.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company