انجیل یوحَنا 18
18
اُ عیسی شُگِرِت
1وَختی عیسی اِ حرفیَه‌وا اُشزاد، اُمرَهِ شاگردیاش اُ آنراوِ کَشَهِ قِدْرون چو. آنکا یَک باغی هاد، عیسی و شاگردیاش اُ تِک باغ چِدِت. 2یهودا، مِ که شُ عیسی تحویل دَ هم، مِکا بلد هاد، اَسِی که عیسی و شاگردیاش بِشتَئِه وَختیا آنکا جمع اَدَبُدِت. 3پَ یهودا یَک گروه از سربازیا و چَنتا از افسرِی معبدا که از طرف کاهِنِی گَپ و عالمِی فِرکَهِ فَریسِنیا هادِت، شاسِه و اُ آنکا اُمَ. آنایا وَ چراغِی بَرَساتی و مَشعلیا و اسلحَه‌یّا اُ آنکا رَسِدِت. 4بعد عیسی، با اِکِه شَدانِست شَئِه چه اتفاکی شُسِه بِفتِه، جلو چو و شُ آنایا گُت: «اَزدُمِ کِه گِشتای؟» 5آنایا جواب شُنادَ: «عیسای ناصری.» عیسی شُ آنایا گُت: «ما هام.» یهودا، مِ که اُ عیسی شُ تحویل دَ هم خاد آنایا وَایستَدِستاد. 6وَختی عیسی شُ آنایا گُت، «ما هام،» آنایا عقب عقب چِدِت و لِی زِمی اُفتَدِت. 7پَ عیسی دَفَیدو از آنایا اُشپُرسی: «اَزدُمِ کِه گِشتای؟» آنایا شُگُت: «عیسای ناصری.» 8عیسی جواب اُشدَ: «مُ شما گُت که ما مِ هام. پَ اَگَه اَزدُمِ ما گِشتای، بِهِری اِیا اُچِت.» 9اِئا اُشگُت تَ مِ کلومی که اُشگُتِستاد اُ اَنجوم بِرَسِه که: «هیچ یَک از آنایاکِه تُ ما دَ، از دست اُمنِدَدِ.»
10مِ موکَوا شَمعون پِطرُس شمشیری که اُشهاد، اُشکَشی و ضربَه‌ای شُ نوکر گَپترین کاهِن زاد و گاش راستُش اُشبُلی. اسم مِ نوکرا مالخوس هاد. 11عیسی شُ پِطرُس گُت: «شمشیرُت تِی جاش هُنِس! مَ نباید پیالَه عذابی که بای آسِمونی شُ ما دَدِ، واخرام؟»
عیسی تِی حضور کاهِنِی گَپ
12پَ مِ گروه سربازیا، اُمرَهِ فَرموندَشو و افسرِی یهودِنیا اُ عیسی شُگِرِت و دستیاش شُنابَست. 13آنایا اوّل اُ عیسی شُنحَدِ حَنّا بو. اَسِی که آنا پدرزانِ قیافا هاد، و قیافا مِ سالا گَپترین کاهِن هاد. 14قیافا مِ هاد که شُ یهودِنیا گُتِستاد بِهتَئِه که یَک نفر وَخاطر کوم بِمِری.
پِطرُس اُ عیسی حاشا اَکو
15شَمعون پِطرُس و یَک شاگرد دِگَه هم اَزدُمبالَهِ عیسی چِدِت. مِ شاگردا از آشنائِی گَپترین کاهِن هاد. پَ اُمرَهِ عیسی اُ مِنسِرای خونَهِ گَپترین کاهِن چو. 16ولی پِطرُس پشت در وَایستَ. پَ مِ شاگرد دِگَه که از آشنائِی گَپترین کاهِن هاد، دَر چو و خاد کنیزی که دَربو هاد، حرف اُشزاد و اُ پِطرُس شُ جا بو. 17مِ کنیزی که دَربو هاد از پِطرُس اُشپُرسی: «تو که از شاگردِی آن مَردا نِهِش، هِش؟» پِطرُس جواب اُشدَ: «نَه، نِهام.»
18هوا سرد هاد. نوکریا و افسریا وَ زغال تَش روشن شُکِردِستاد و دُورُش وَایستَدِستادِت و اُ خوشو گرم شواَکِه. پِطرُس هم خاد آنایا وَایستَدِستاد و اُ خوش گرم شَکِه.
19مِ موکَوا گَپترین کاهِن از عیسی دربارَهِ شاگردیاش و تعلیمُش اُشپُرسی. 20عیسی شُ آنا جواب دَ: «ما خاد دنیا واضح حرف اُمزادِ و همیشَه تِک عبادتگاهیا و تِک معبد که هَمَهِ یهودِنیا آنکا جمع اَدَبِت، تعلیم اُمدَدِ. ما پِنهونی هیچ چی اُمنِگُتِه. 21اَسِی چه از ما پُرسِداش؟ از آنایا بِپُرس که حرفیام شُشُنُفتِ! آنایا اَدانِت که چه اُمگُتِه.» 22وَختی عیسی اِ حرفیَه‌وا اُشزاد، یکی از افسریا که آنکا وَایستَدِستاد، چَپَلاغ شُ عیسی زاد و اُشگُت: «اینا اُ گَپترین کاهِن جواب دَداش؟» 23عیسی جواب اُشدَ: «اَگَه چِی که اُمگُت اشتباهِه، اشتباهُم ثابت بِکو؛ ولی اَگَه چِی که اُمگُت راستِه، اَسِی چه اُمزَتاش؟» 24مِ موکَوا حَنّا اُ عیسی دست بَستَه شُحَدِ قیافا که گَپترین کاهِن هاد، فِرِستَ.
25مِ موکَوا که شَمعون پِطرُس وَایستَدِستاد و اُ خوش گرم شَدَکِه، مُشتی از آنا شُپُرسی: «تو که از شاگردِی آن مَردا نِهِش، هِش؟» آنا حاشا اُشکِه و اُشگُت: «نِهام.» 26یکی از نوکرِی گَپترین کاهِن که از کومِی مردی هاد که پِطرُس گاشُش اُشبُلِدِستاد، اُشگُت: «مَ ما تِی باغ اُمرَهِ آنا اُمنِدِدِش؟» 27پِطرُس دَفَیدو حاشا اُشکِه. مِ لحظَه‌وا خروس بُنگ اُشدَ.
عیسی تِی حضور پیلاتُس
28بعد اُ عیسی از حَدِ قیافا شُن کاخ فَرموندار بو. صبح وَگَه هاد. آنایا خوشو تِک کاخ فَرموندار نِچِدِت تَ نجس نِبِت و شُبِشابِه شوم عید پِسَخا بِخرِت. 29پَ پیلاتُس در اُمَ و شُنحَد چو و اُشپُرسی: «از اِ مَردا چه شکایتی تُهَه؟» 30آنایا جواب شُدَ: «اَگَه اِ مَردا خلافی اُشنِکِردِستاد، نِداندِم شُ تحویل تو تِم.» 31پیلاتُس شُ آنایا گُت: «شما خوتو اُشبِبری و طِبک شریعت خوتو محاکمَه اُشبِکنی.» یهودِنیا شُگُت: «اَما اجازَهِ مُنی کَسیا اُ مرگ محکوم بِکنِم.» 32پَ اینا، اِ گُفتَئِه عیسی اُ حکیکت رَسی که اُشگُتِستاد، چینا اَمِری.
33پَ پیلاتُس دَفَیدو اُ تِی کاخ آگِشت و شُ عیسی جار زاد، شُ آنا گُت: «تو پادشاه یهودِنیائِش؟» 34عیسی جواب اُشدَ: «اِئا از خوت اَگائِش، یا بَکیَه دربارَهِ ما شُن تو گُتِه؟» 35پیلاتُس جواب اُشدَ: «مَ ما یهودیام؟ ملت خوت و کاهِنِی گَپ معبد، اُ تو شُن تحویل ما دَدِ؛ چه اُتکِردِ؟» 36عیسی جواب اُشدَ: «پادشاهِنِ ما از اِ دُنیَه‌وا نی. اَگَه پادشاهِنِ ما از اِ دُنیَه‌وا هاد، نوکریام جنگ شواَکِه تَ اُ ما تحویل یهودِنیا نِتِت. ولی پادشاهِنِ ما از اِ دُنیَه‌وا نی.» 37پیلاتُس از آنا اُشپُرسی: «پَ تو پادشاهِش؟» عیسی جواب اُشدَ: «تو اَگائِش که ما پادشاهام. ما وَخاطر هَمِ متولد بُستام و اَسِی هَمِ اُ اِ دُنیَه‌وا اُندام تا اُ حکیکت شهادت هاتام. هرکَه که از حکیکتِه، اُ حرفیام گاش کَر اَکو.» 38پیلاتُس شُ آنا گُت: «حکیکت چِئِه؟»
وَختی آنا اِ حرفا اُشزاد، دَفَیدو در اُمَ و حَدِ یهودِنیا چو و شُ آنایا گُت: «ما هیچ تخصیری تِی اِ آداما نِدِدام. 39ولی شما رسمی تُهَه که تِی عید پِسَخ یَک زندانی اَسِی شما آزاد بِکنام؛ تُئِه پادشاه یهودِنیا تُنسِه آزاد بِکنام؟» 40آنایا دَفَیدو کال شُکِه و شُگُت: «اِئا نَه، اُ باراباس آزاد بِکو!» باراباس دُز هاد.
Currently Selected:
انجیل یوحَنا 18: LAB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیل یوحَنا 18
18
اُ عیسی شُگِرِت
1وَختی عیسی اِ حرفیَه‌وا اُشزاد، اُمرَهِ شاگردیاش اُ آنراوِ کَشَهِ قِدْرون چو. آنکا یَک باغی هاد، عیسی و شاگردیاش اُ تِک باغ چِدِت. 2یهودا، مِ که شُ عیسی تحویل دَ هم، مِکا بلد هاد، اَسِی که عیسی و شاگردیاش بِشتَئِه وَختیا آنکا جمع اَدَبُدِت. 3پَ یهودا یَک گروه از سربازیا و چَنتا از افسرِی معبدا که از طرف کاهِنِی گَپ و عالمِی فِرکَهِ فَریسِنیا هادِت، شاسِه و اُ آنکا اُمَ. آنایا وَ چراغِی بَرَساتی و مَشعلیا و اسلحَه‌یّا اُ آنکا رَسِدِت. 4بعد عیسی، با اِکِه شَدانِست شَئِه چه اتفاکی شُسِه بِفتِه، جلو چو و شُ آنایا گُت: «اَزدُمِ کِه گِشتای؟» 5آنایا جواب شُنادَ: «عیسای ناصری.» عیسی شُ آنایا گُت: «ما هام.» یهودا، مِ که اُ عیسی شُ تحویل دَ هم خاد آنایا وَایستَدِستاد. 6وَختی عیسی شُ آنایا گُت، «ما هام،» آنایا عقب عقب چِدِت و لِی زِمی اُفتَدِت. 7پَ عیسی دَفَیدو از آنایا اُشپُرسی: «اَزدُمِ کِه گِشتای؟» آنایا شُگُت: «عیسای ناصری.» 8عیسی جواب اُشدَ: «مُ شما گُت که ما مِ هام. پَ اَگَه اَزدُمِ ما گِشتای، بِهِری اِیا اُچِت.» 9اِئا اُشگُت تَ مِ کلومی که اُشگُتِستاد اُ اَنجوم بِرَسِه که: «هیچ یَک از آنایاکِه تُ ما دَ، از دست اُمنِدَدِ.»
10مِ موکَوا شَمعون پِطرُس شمشیری که اُشهاد، اُشکَشی و ضربَه‌ای شُ نوکر گَپترین کاهِن زاد و گاش راستُش اُشبُلی. اسم مِ نوکرا مالخوس هاد. 11عیسی شُ پِطرُس گُت: «شمشیرُت تِی جاش هُنِس! مَ نباید پیالَه عذابی که بای آسِمونی شُ ما دَدِ، واخرام؟»
عیسی تِی حضور کاهِنِی گَپ
12پَ مِ گروه سربازیا، اُمرَهِ فَرموندَشو و افسرِی یهودِنیا اُ عیسی شُگِرِت و دستیاش شُنابَست. 13آنایا اوّل اُ عیسی شُنحَدِ حَنّا بو. اَسِی که آنا پدرزانِ قیافا هاد، و قیافا مِ سالا گَپترین کاهِن هاد. 14قیافا مِ هاد که شُ یهودِنیا گُتِستاد بِهتَئِه که یَک نفر وَخاطر کوم بِمِری.
پِطرُس اُ عیسی حاشا اَکو
15شَمعون پِطرُس و یَک شاگرد دِگَه هم اَزدُمبالَهِ عیسی چِدِت. مِ شاگردا از آشنائِی گَپترین کاهِن هاد. پَ اُمرَهِ عیسی اُ مِنسِرای خونَهِ گَپترین کاهِن چو. 16ولی پِطرُس پشت در وَایستَ. پَ مِ شاگرد دِگَه که از آشنائِی گَپترین کاهِن هاد، دَر چو و خاد کنیزی که دَربو هاد، حرف اُشزاد و اُ پِطرُس شُ جا بو. 17مِ کنیزی که دَربو هاد از پِطرُس اُشپُرسی: «تو که از شاگردِی آن مَردا نِهِش، هِش؟» پِطرُس جواب اُشدَ: «نَه، نِهام.»
18هوا سرد هاد. نوکریا و افسریا وَ زغال تَش روشن شُکِردِستاد و دُورُش وَایستَدِستادِت و اُ خوشو گرم شواَکِه. پِطرُس هم خاد آنایا وَایستَدِستاد و اُ خوش گرم شَکِه.
19مِ موکَوا گَپترین کاهِن از عیسی دربارَهِ شاگردیاش و تعلیمُش اُشپُرسی. 20عیسی شُ آنا جواب دَ: «ما خاد دنیا واضح حرف اُمزادِ و همیشَه تِک عبادتگاهیا و تِک معبد که هَمَهِ یهودِنیا آنکا جمع اَدَبِت، تعلیم اُمدَدِ. ما پِنهونی هیچ چی اُمنِگُتِه. 21اَسِی چه از ما پُرسِداش؟ از آنایا بِپُرس که حرفیام شُشُنُفتِ! آنایا اَدانِت که چه اُمگُتِه.» 22وَختی عیسی اِ حرفیَه‌وا اُشزاد، یکی از افسریا که آنکا وَایستَدِستاد، چَپَلاغ شُ عیسی زاد و اُشگُت: «اینا اُ گَپترین کاهِن جواب دَداش؟» 23عیسی جواب اُشدَ: «اَگَه چِی که اُمگُت اشتباهِه، اشتباهُم ثابت بِکو؛ ولی اَگَه چِی که اُمگُت راستِه، اَسِی چه اُمزَتاش؟» 24مِ موکَوا حَنّا اُ عیسی دست بَستَه شُحَدِ قیافا که گَپترین کاهِن هاد، فِرِستَ.
25مِ موکَوا که شَمعون پِطرُس وَایستَدِستاد و اُ خوش گرم شَدَکِه، مُشتی از آنا شُپُرسی: «تو که از شاگردِی آن مَردا نِهِش، هِش؟» آنا حاشا اُشکِه و اُشگُت: «نِهام.» 26یکی از نوکرِی گَپترین کاهِن که از کومِی مردی هاد که پِطرُس گاشُش اُشبُلِدِستاد، اُشگُت: «مَ ما تِی باغ اُمرَهِ آنا اُمنِدِدِش؟» 27پِطرُس دَفَیدو حاشا اُشکِه. مِ لحظَه‌وا خروس بُنگ اُشدَ.
عیسی تِی حضور پیلاتُس
28بعد اُ عیسی از حَدِ قیافا شُن کاخ فَرموندار بو. صبح وَگَه هاد. آنایا خوشو تِک کاخ فَرموندار نِچِدِت تَ نجس نِبِت و شُبِشابِه شوم عید پِسَخا بِخرِت. 29پَ پیلاتُس در اُمَ و شُنحَد چو و اُشپُرسی: «از اِ مَردا چه شکایتی تُهَه؟» 30آنایا جواب شُدَ: «اَگَه اِ مَردا خلافی اُشنِکِردِستاد، نِداندِم شُ تحویل تو تِم.» 31پیلاتُس شُ آنایا گُت: «شما خوتو اُشبِبری و طِبک شریعت خوتو محاکمَه اُشبِکنی.» یهودِنیا شُگُت: «اَما اجازَهِ مُنی کَسیا اُ مرگ محکوم بِکنِم.» 32پَ اینا، اِ گُفتَئِه عیسی اُ حکیکت رَسی که اُشگُتِستاد، چینا اَمِری.
33پَ پیلاتُس دَفَیدو اُ تِی کاخ آگِشت و شُ عیسی جار زاد، شُ آنا گُت: «تو پادشاه یهودِنیائِش؟» 34عیسی جواب اُشدَ: «اِئا از خوت اَگائِش، یا بَکیَه دربارَهِ ما شُن تو گُتِه؟» 35پیلاتُس جواب اُشدَ: «مَ ما یهودیام؟ ملت خوت و کاهِنِی گَپ معبد، اُ تو شُن تحویل ما دَدِ؛ چه اُتکِردِ؟» 36عیسی جواب اُشدَ: «پادشاهِنِ ما از اِ دُنیَه‌وا نی. اَگَه پادشاهِنِ ما از اِ دُنیَه‌وا هاد، نوکریام جنگ شواَکِه تَ اُ ما تحویل یهودِنیا نِتِت. ولی پادشاهِنِ ما از اِ دُنیَه‌وا نی.» 37پیلاتُس از آنا اُشپُرسی: «پَ تو پادشاهِش؟» عیسی جواب اُشدَ: «تو اَگائِش که ما پادشاهام. ما وَخاطر هَمِ متولد بُستام و اَسِی هَمِ اُ اِ دُنیَه‌وا اُندام تا اُ حکیکت شهادت هاتام. هرکَه که از حکیکتِه، اُ حرفیام گاش کَر اَکو.» 38پیلاتُس شُ آنا گُت: «حکیکت چِئِه؟»
وَختی آنا اِ حرفا اُشزاد، دَفَیدو در اُمَ و حَدِ یهودِنیا چو و شُ آنایا گُت: «ما هیچ تخصیری تِی اِ آداما نِدِدام. 39ولی شما رسمی تُهَه که تِی عید پِسَخ یَک زندانی اَسِی شما آزاد بِکنام؛ تُئِه پادشاه یهودِنیا تُنسِه آزاد بِکنام؟» 40آنایا دَفَیدو کال شُکِه و شُگُت: «اِئا نَه، اُ باراباس آزاد بِکو!» باراباس دُز هاد.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company