انجیل یوحَنا 16
16
1«هَمَهِ اِ چِی‌یَه‌وا مُ شما گُتِه تَ از ایمونتو نِفتی. 2اُ شما از عبادتگاهیا دَر اَکنِت و حتی زَمونی اَرَسِه که هرکَه اُ شما بِکُشِه، فکر اَکو که اُ خدا خدمت کِردا. 3اِ کَریَه‌وا اَکنِت، اَسِی که نِه اُ بای آسِمونی اَشناسِت، نِه اُ ما. 4ولی ما اِ چِی‌یَه‌وا مُ شما گُتِه تا وَختی زَمونُش رَسی، اُیاد بیاری که مُ شما خبر دَدِستاد.
کَرِ روح کدّوس خدا
«از مِ اوّلا اِ چِی‌یَه‌وا مُ شما نِگُت، اَسِی که خوم خاد شما هادام.
5ولی اَلَه حَدِ کسی که اُشفِرِستَدِستام اَچام، و هیچ یَکتو از ما ناپُرسی، ”کُ اَچِش؟“ 6ولی وَخاطر اِکِه اِ حرفیَه‌وا مُ شما گُتِه، دلتو پُر از غصه بُدِ. 7با اِ حالا، ما حکیکتا اُ شما اَگام که چِدَم وَ نَفع شمائِه. اَسِی که اَگَه نِچام، مِ کُمَکِنا تُنحَد نِدا؛ ولی اَگَه اُچام اُ آنا تُنحَد اَفرِستام. 8وَختی مِ یاوَرا بیاد، اُ مردم دنیا مُجاب اَکو که وَخاطر گناه و صالحی و کضاوت، تخصیرکارِت. 9وَخاطر گناه، اَسِی که اُ ما ایمون نِدارِت. 10وَخاطر صالحی، اَسِی که حَدِ با اَچام و دِگَه اُمنابِنی. 11و وَخاطر کضاوت، اَسِی که رئیس اِ دُنیَه‌وا، محکوم بُدِ.
12«هَنو بُری چِی‌یَی دِگَه اُمَ که اُ شما بِگام، ولی آلَه طاکَت شُنُفتَش تُنی. 13وَختی مِ روح حکیکتا بیاد، اُ شما اُ طرف تَموم حکیکت رهبری اَکو؛ اَسِی که آنا از طرف خوش حرف نازاد، بلکه چِی که اَشناوِ اُ زابو دارِ و از مِ چِی که شَئِه اتفاک بِفتِه، اُ شما اعلام اَکو. 14آنا اُ ما جلال اَدَ، اَسِی که مِ چِی که مال مائِه، اَگِرِ و اُ شما اعلام اَکو. 15هَمَهِ مِ چِی که مال بائِه، مال مائِه. وَخاطر هَمِ اُمگُت مِ چِی که مال مائِه، اَگِرِ و اُ شما اعلام اَکو.
عیسی اُ شاگردیا آروم اَدَکو
16«هیلَی بعدتَه، دِگَه اُمنابِنی و هیلَی بعدتَش، دَفَیدو مَبِنی.» 17مِ موکَوا مُشتی از شاگردِی عیسی شُن یَه گُت: «منظورُش از اِ حرفا چِئِه که اُ اَما اَگِه، ”هیلَی بعدتَه، اُمنابِنی، و هیلَی بعدتَش، دَفَیدو مَبِنی“؟ یا اِکِه اَگِه ”اَسِی که حَدِ با اَچام“؟» 18پَ شُن یَه اَگُت: «منظورُش از ’هیلَی بعدتَه‘، چِئِه؟ نادانِم دربارَهِ چه حرف زَتا؟» 19عیسی شَدانِست که شُئِه از آنا سؤال بِکنِت؛ پَ شُ آنایا گُت: «دربارَهِ اِ اُمرَییَه بحث کِردای که منظورُم از اِ حرف چِئِه که اُمگُت، ”هیلَی بعدتَه، اُمنابِنی، و هیلَی بعدتَش، دَفَیدو مَبِنی“؟ 20حکیکتاً، اُ شما اَگام، شما گِریخ و زاری اَکنی، ولی دنیا خارام اَدَبِه؛ شما غمگین اَبی، ولی غامتو اُ خارامی تبدیل اَدَبِه. 21زن موکَهِ زایمون درد اَکَشِه، وَخاطر اِکِه وَختُش رَسِدِ؛ ولی وَختی که بَچُش اُ دنیا اُمَ، مِ دردا دِگَه اُیاد نِدارِ، اَسِی که از دنیا اُندَهِ یَک آدام خارامِه. 22هَمینا هم، شما هم آلَه غمگینی؛ ولی دَفَیدو اُ شما اَبِنام و دلتو خارام اَدَبِه و هِسکَه خارامیتو تُنُز آناسی. 23مِ رازا، دِگَه چِی از ما تُنائِه. حکیکتاً، اُ شما اَگام، هر چی که از با وَ اسم ما تُبِئِه، اُ شما اَدَ. 24تا آلَه وَ اسم ما چِی تُنائِستِ؛ تُبِئِه که اَدَجُری تَ خارامیتو کامل بِبِه.
25«اِ حرفیَه‌وا وَ مَثَلیا مُ شما گُتِه؛ زَمونی اَرَسِه که دِگَه خاد شما وَ مثلیا حرف نازنام، بلکه واضح دربارَهِ با اُ شما اَگام. 26تِی مِ رازا، وَ اسم ما درخواست اَکنی. و ما اُ شما ناگام که از طرف شما از با درخواست اَکنام، 27اَسِی که با خوش خاطرتو شَئِه، اَسِی که شما خاطرُم تُئِستِه و ایمون تُئوردِ که ما از طرف خدا اُندِستام. 28ما از طرف با اُندام و وارد اِ دُنیَه‌وا بُدام؛ و آلَه اِ دُنیَه‌وا وِل اَکنام و حَدِ با اَچام.»
29مِ موکَوا شاگردیاش شُن آنا گُت: «ها! آلَه واضح حرف زَتاش، نِه وَ مَثَل. 30اَلَه دِگَه اَفَهمِم که از مَچی باخبرش و نیاز اُتنی کسی چِی از تو بِپُرسِه. وَخاطر هَمِ، ایمون مُهَه که از طرف خدا اُندِستِش.» 31عیسی شُ آنایا گُت: «اَلَه ایمون تُهَه؟ 32بِبِنی زَمونی اَرَسِه، که حکیکتاً هَمِ آلَه هم وَختُشِه، که پَخش و پلا اَبی و هر یَکتو اُ خونَهِ خوتو اَچی و اُ ما تنها اَنِسی؛ ولی ما تنها نِهام، اَسِی که با خاد مائِه. 33اِ چِی‌یَه‌وا مُ شما گُتِه تَ تِی ما صلح و سلامتی تُبِه. تِی دنیا رنج و عذاب اَکَشی؛ ولی خاطرتو جمع بِه، اَسِی که ما اُ اِ دُنیَه‌وا پیروز بُستام.»
Currently Selected:
انجیل یوحَنا 16: LAB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیل یوحَنا 16
16
1«هَمَهِ اِ چِی‌یَه‌وا مُ شما گُتِه تَ از ایمونتو نِفتی. 2اُ شما از عبادتگاهیا دَر اَکنِت و حتی زَمونی اَرَسِه که هرکَه اُ شما بِکُشِه، فکر اَکو که اُ خدا خدمت کِردا. 3اِ کَریَه‌وا اَکنِت، اَسِی که نِه اُ بای آسِمونی اَشناسِت، نِه اُ ما. 4ولی ما اِ چِی‌یَه‌وا مُ شما گُتِه تا وَختی زَمونُش رَسی، اُیاد بیاری که مُ شما خبر دَدِستاد.
کَرِ روح کدّوس خدا
«از مِ اوّلا اِ چِی‌یَه‌وا مُ شما نِگُت، اَسِی که خوم خاد شما هادام.
5ولی اَلَه حَدِ کسی که اُشفِرِستَدِستام اَچام، و هیچ یَکتو از ما ناپُرسی، ”کُ اَچِش؟“ 6ولی وَخاطر اِکِه اِ حرفیَه‌وا مُ شما گُتِه، دلتو پُر از غصه بُدِ. 7با اِ حالا، ما حکیکتا اُ شما اَگام که چِدَم وَ نَفع شمائِه. اَسِی که اَگَه نِچام، مِ کُمَکِنا تُنحَد نِدا؛ ولی اَگَه اُچام اُ آنا تُنحَد اَفرِستام. 8وَختی مِ یاوَرا بیاد، اُ مردم دنیا مُجاب اَکو که وَخاطر گناه و صالحی و کضاوت، تخصیرکارِت. 9وَخاطر گناه، اَسِی که اُ ما ایمون نِدارِت. 10وَخاطر صالحی، اَسِی که حَدِ با اَچام و دِگَه اُمنابِنی. 11و وَخاطر کضاوت، اَسِی که رئیس اِ دُنیَه‌وا، محکوم بُدِ.
12«هَنو بُری چِی‌یَی دِگَه اُمَ که اُ شما بِگام، ولی آلَه طاکَت شُنُفتَش تُنی. 13وَختی مِ روح حکیکتا بیاد، اُ شما اُ طرف تَموم حکیکت رهبری اَکو؛ اَسِی که آنا از طرف خوش حرف نازاد، بلکه چِی که اَشناوِ اُ زابو دارِ و از مِ چِی که شَئِه اتفاک بِفتِه، اُ شما اعلام اَکو. 14آنا اُ ما جلال اَدَ، اَسِی که مِ چِی که مال مائِه، اَگِرِ و اُ شما اعلام اَکو. 15هَمَهِ مِ چِی که مال بائِه، مال مائِه. وَخاطر هَمِ اُمگُت مِ چِی که مال مائِه، اَگِرِ و اُ شما اعلام اَکو.
عیسی اُ شاگردیا آروم اَدَکو
16«هیلَی بعدتَه، دِگَه اُمنابِنی و هیلَی بعدتَش، دَفَیدو مَبِنی.» 17مِ موکَوا مُشتی از شاگردِی عیسی شُن یَه گُت: «منظورُش از اِ حرفا چِئِه که اُ اَما اَگِه، ”هیلَی بعدتَه، اُمنابِنی، و هیلَی بعدتَش، دَفَیدو مَبِنی“؟ یا اِکِه اَگِه ”اَسِی که حَدِ با اَچام“؟» 18پَ شُن یَه اَگُت: «منظورُش از ’هیلَی بعدتَه‘، چِئِه؟ نادانِم دربارَهِ چه حرف زَتا؟» 19عیسی شَدانِست که شُئِه از آنا سؤال بِکنِت؛ پَ شُ آنایا گُت: «دربارَهِ اِ اُمرَییَه بحث کِردای که منظورُم از اِ حرف چِئِه که اُمگُت، ”هیلَی بعدتَه، اُمنابِنی، و هیلَی بعدتَش، دَفَیدو مَبِنی“؟ 20حکیکتاً، اُ شما اَگام، شما گِریخ و زاری اَکنی، ولی دنیا خارام اَدَبِه؛ شما غمگین اَبی، ولی غامتو اُ خارامی تبدیل اَدَبِه. 21زن موکَهِ زایمون درد اَکَشِه، وَخاطر اِکِه وَختُش رَسِدِ؛ ولی وَختی که بَچُش اُ دنیا اُمَ، مِ دردا دِگَه اُیاد نِدارِ، اَسِی که از دنیا اُندَهِ یَک آدام خارامِه. 22هَمینا هم، شما هم آلَه غمگینی؛ ولی دَفَیدو اُ شما اَبِنام و دلتو خارام اَدَبِه و هِسکَه خارامیتو تُنُز آناسی. 23مِ رازا، دِگَه چِی از ما تُنائِه. حکیکتاً، اُ شما اَگام، هر چی که از با وَ اسم ما تُبِئِه، اُ شما اَدَ. 24تا آلَه وَ اسم ما چِی تُنائِستِ؛ تُبِئِه که اَدَجُری تَ خارامیتو کامل بِبِه.
25«اِ حرفیَه‌وا وَ مَثَلیا مُ شما گُتِه؛ زَمونی اَرَسِه که دِگَه خاد شما وَ مثلیا حرف نازنام، بلکه واضح دربارَهِ با اُ شما اَگام. 26تِی مِ رازا، وَ اسم ما درخواست اَکنی. و ما اُ شما ناگام که از طرف شما از با درخواست اَکنام، 27اَسِی که با خوش خاطرتو شَئِه، اَسِی که شما خاطرُم تُئِستِه و ایمون تُئوردِ که ما از طرف خدا اُندِستام. 28ما از طرف با اُندام و وارد اِ دُنیَه‌وا بُدام؛ و آلَه اِ دُنیَه‌وا وِل اَکنام و حَدِ با اَچام.»
29مِ موکَوا شاگردیاش شُن آنا گُت: «ها! آلَه واضح حرف زَتاش، نِه وَ مَثَل. 30اَلَه دِگَه اَفَهمِم که از مَچی باخبرش و نیاز اُتنی کسی چِی از تو بِپُرسِه. وَخاطر هَمِ، ایمون مُهَه که از طرف خدا اُندِستِش.» 31عیسی شُ آنایا گُت: «اَلَه ایمون تُهَه؟ 32بِبِنی زَمونی اَرَسِه، که حکیکتاً هَمِ آلَه هم وَختُشِه، که پَخش و پلا اَبی و هر یَکتو اُ خونَهِ خوتو اَچی و اُ ما تنها اَنِسی؛ ولی ما تنها نِهام، اَسِی که با خاد مائِه. 33اِ چِی‌یَه‌وا مُ شما گُتِه تَ تِی ما صلح و سلامتی تُبِه. تِی دنیا رنج و عذاب اَکَشی؛ ولی خاطرتو جمع بِه، اَسِی که ما اُ اِ دُنیَه‌وا پیروز بُستام.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company