نامَه عِبرانِنیا 4

آسایش راز شنبه مکدّس اَسِی کوم خدا

1پَ، تا موکَه‌ای که وعدَه اُجا چِدَ اُ جَی آسایش آنا هَنو پابَرجائِه، بِلگی بِتِرسِم تا نِکو معلوم بِبِه که یکی از شما، تِی رَسِدَ اُ مِ وعدَه‌وا شکست اُشخَردِ. 2اَسِی که خبر خَش اُ اَما رَسی هَموناکِه اُ آنایا هم رَسی. ولی پیغومی که آنایا شُشُنُفت، سودی شُنسِه اُشنِهاد، اَسِی که آنایا خاد کسِی که گاش کَر شُکِه اُ وسیلَه ایمون یکی نِبُدِت. 3اَسِی که اَما که ایمون مُئوردِ، اُ مِ جَی آسایشا جا اَچِم. هَموناکِه تِی کتاب زَبور داوود، خدا اُشگُتِه:

«پَ تِی خشم خوم کَسام ماخَه که

آنایا اُ جَی آسایش ما جا ناچِت.»

با اِکِه کَریاش از شروع دنیا اُ آخر رَسِدِستاد؛ 4اَسِی که یَک جَی تِی کتاب تورات دربارَهِ راز هفتم اینا اُشگُتِه: «خدا تِی راز هفتم، از هَمَهِ کَریاش دست اُشکَشی و استراحت اُشکِه.» 5و دَفَیدو اِکا آنا اُشگُت: «آنایا اُ جَی آسایش ما جا ناچِت.»

6پَ از مِکاکِه اَسِی یَک مُشتی هَنو فرصت اَدَمانِه که اُ مِ جَی آسایشا جا اُچِت، و آنایاکِه از کَبلتَه مِ خبر خَشا شُنسِه رَسی، وَخاطر نافَرمُنی، اُ مِ جَی آسایشا جا نِچِدِت، 7دَفَیدو هم خدا یَک راز خاصا معین اَکو، یعنی ’اِراز‘ و بُری بعدتَه تِی کتاب زَبور، اُ واسطَهِ داوود پادشاه وَ اِ کلمَه‌یّا اُشگُتِه:

«اِراز، اَگَه صدای آنا اَشناوی،

دلتو سنگ آمَکنی.»

8اَسِی که اَگَه یوشَع شُ آنایا آسایش دَدِستاد، بعدتَه‌یّا خدا از رازِیدو حرف اُشنازاد. 9پَ اینایی اَسِی کوم خدا آسایش شنبه مکدّس اَدَمانِه؛ 10اَسِی که هرکَه تِی جَی آسایش خدا جا چِدِ، از کَریاش هم استراحت اُشکِردِ، هَموناکِه خدا از کَریاش دست اُشکَشی و استراحت اُشکِه. 11پَ بِلگی تَکَلّا بِکنِم تا اُ مِ جَی آسایشا جا اُچِم، تَ هِسکَه وَ اونا نافَرمُنِنی نِفتِه.

12اَسِی که کلوم خدا زندَه و فعالِه، از هر شمشیر دو لَبَه‌ای تیزتَئِه، اونا جا اَچِه که جون و روح، مفصلیا و مغز استخونا اَزیَه جدا اَدَکو، و فکریا و نیّتِی دِلا اَسَنجِه. 13هیچ مخلوکی از نظر خدا پِنهون نی، بلکه مَچی جلووِ چَشِی خدا لُخت و وَدیه، مِ خدایی که باید اُ آنا حساب آپَس تِم.

عیسی، گَپترین کاهِن عظیم

14پَ از مِکاکِه اَما گَپترین کاهِن عظیمی مُهَه که از آسِمونیا رَد بُدِ، یعنی عیسی پُس خدا، بِلگی اعترافمو مُحکام نِگَه بِکنِم. 15اَسِی که اَما گَپترین کاهِنی مُنی که اُشنِشابِه خاد ضعفِی اَما همدردی بِکو، بلکه کَسیه که از هر نظر چُنِ اَما امتحان بُدِ، ولی گناه اُشنِکِردِ. 16پَ بِلگی وَ خاطر جمعی اُ تخت فیض نَزیک آبِم تا اُ اَما رحم بِبِه و فیضی اُ دست بیارِم که موکَهِ احتیاج کُمَکمو بِکو.

Currently Selected:

نامَه عِبرانِنیا 4: LAB

Highlight

Copy