کَرِی حَوارِنیا 8
8
سولُس اُ ایمونداریا آزار و اذیت اَکو
1سولُس از اِکِه اُ استیفان شُکُشتِستاد، راضی هاد.
تِی مِ رازا، بُری آزار و اذیت وَ ضد کلیسا تِک شهر اورشلیم شروع بو، اوناکِه غیر از حَوارِنیا، هَمَهِ ایمونداریا تِی منطکَه‌ئِی یهودیَه و سامِرَه پَخش و پَلا بُدِت. 2مَردِی دیندار اُ استیفان دفن شُکِه و پُرسَه گاتی شُنسِه گِرِت. 3ولی سولُس اُ کلیسا عذاب شَرَسِنَه و خونَه وَ خونَه اَگِشت، اُ زِنیا و مَردیا شُ خَشارَ اَکِه و شُ زندان اَبِست.
فیلیپُس تِی سامِرَه اُ مسیح اعلام اَکو
4ایموندارِی که پَخش و پَلا بُستادِت، هر جَی که اَچِدِت، کلوم خدائا تعلیم شواَدَ. 5فیلیپُس هم اُ یکی از شهرِی سامِرَه چو و مسیحا اُ مردم آنکا اعلام اُشکِه. 6جماعت وَختی حرفِی فیلیپُسا شُشُنُفت و نِشونَه‌ئِی که اَنجوم شَدَئا شُدی، هَمَشو وَ دِکَّت اُ چِی که شَگُت گاش کَر شُکِه؛ 7اَسِی که روحِی ناپاک از بُری از آدامِی که گرفتارُش هادِت وَ کال، دَر اُندِت و بُری از فلجیا و لَنگیا شفا شُگِرِت. 8پَ خارامِنِ گاتی تِی مِ شهرا اُرُو اُفتَه.
ایمون اَئوردَهِ شَمعون جُودِ
9ولی تِی مِ شهرا یَک مردی وَ اسم شَمعون زندگی شَکِه. آنا کَبلَنیا تِی مِ شهرا جُودَه‌ای شَکِه و مردم سامرَه از کَریاش حیرون هادِت. شَمعون ادعا شَکِه اَسِی خوش کَسیه. 10هَمَه از کینگِلِه و گَپ، اُ آنا گاش کَر شواَکِه و شواَگُت: «مِ کُدرت گات خدا که اَگائِت، اِئِه.» 11و مردم اُ شَمعون گاش کَر شواَکِه، اَسِی که بُری وَخت هاد که اُ آنایا وَ جُودَه‌ایش حیرون اُشکِردِستاد. 12ولی وَختی آنایا اُ خبر خَشِ فیلیپُس که دربارَهِ پادشاهِنِ خدا و دربارَهِ اسم عیسی مسیح هاد، ایمون شُئو، هم مرد و هم زن، غُسل تعمید شُگِرِت. 13حتی شَمعون خوش هم ایمون شَئو و بعد از تعمید گِرِتَه تیپَستا اُمرَهِ فیلیپُس هاد. شَمعون از دِدَهِ نِشونَه‌یّا و معجزه‌ئِی گاتی که اَنجوم اَبو، تعجب اُشکِردِستاد.
14وَختی حَوارِنیا تِی اورشلیم شُشُنُفت که سامِرِنیا کلوم خدائا کَبول شُکِردِ، اُ پِطرُس و یوحَنا شُنحَدِ آنایا فرِستَ. 15آن دوتا اُ منطکَهِ سامِرَه اُندِت، اَسِی آنایا دعا شُکِه تا روح کدّوس خدائا بِگِرِت، 16اَسِی که هَنو روح کدّوس خدا لِی هیچ‌یَک از آنایا نازل نِبُستاد، بلکه آنایا فَکَط وَ اسم خداوند عیسی تعمید شُگِرِتِستاد. 17پَ پِطرُس و یوحَنا دستیاشو شُن لِی آنایا نَه و آنایا روح کدّوس خدائا شُگِرِت.
18شَمعون وَختی اُشدی که وَ دست نَدَهِ حَوارِنیا لِی مردم، روح خدا اُ آنایا دَدَ اَبِه، یَک مُشت پول شَئو و 19شُ حَوارِنیا گُت: «اُ ما هم اِ کُدرتا هاتی تا لِی هرکَه دست هُنِسام، روح کدّوس خدائا بِگِرِ.»
20ولی پِطرُس شُ آنا گُت: «پولُت خاد خوت نابود بِبِه! اَسِی که فکر اُتکِه تَشابِه عطای خدائا وَ پول اُ دست بیارِش! 21تو نِه کِسمتی از اِ خدمتِش و نِه از اِ خدمتا سَهمی اُتَه، اَسِی که دلُت تِی حضور خدا صاف نی. 22پَ از اِ بَدِنِ خوت توبَه بِکو و تِی حضور خداوند دعا بِکو تا بلکه نیّت دلُت بَخشِدَ بِبِه؛ 23اَسِی که دِدام پُر از زهر تَهرِش و اَسیر بَدی هِش.»
24شَمعون اُشگُت: «شما اَسِی ما حَدِ خداوند دعا بِکنی تَ هیچ‌یَک از مِ چِی که تُگُتِه مُ سِرَ نِیاد.»
25پِطرُس و یوحَنا بعد از شهادت دَدَ و اعلام کِردَهِ کلوم خداوند، اُ اورشلیم آگِشتِت. آنایا تِی رَه انجیلا اُ بُری از دِهِی سامِرَه اعلام شُکِه.
فیلیپُس و خواجه‌سرای حبشی
26یَک فرشتَه خداوند شُ فیلیپُس گُت: «آپابِش و اُ طرف جنوب اُچا، مِ رَهی که از اورشلیم اُ طرف غزه اَچِه.» آنکا بیابوئِه. 27فیلیپُس هم آپا بو و اُ رَه اُفتَه، تِی رَه اُ یَک خواجه حبشی رَسی. آنا یکی از آدامِی گَپ دَربار ’کَنداکِه‘، مَلکه حبشَه هاد، و هَمَهِ خَزانه مَلکه شُ دست هاد. خواجه اَسِی پرستش خدا اُ اورشلیم اُندِستاد 28و موکَهِ آگِشتَ، تِی اَرابَه خوش اُداستاد و کتاب اِشعیای پیغامبرا شَخواد. 29روح خدا شُ فیلیپُس گُت: «نَزیک اُچا و اُمرَهِ مِ اَرابَه‌ئا بِش.»
30پَ فیلیپُس اُ طرف اَرابَه شُخیزکِه و اُششُنُفت که خواجه کتاب اِشعیای پیغامبرا آخوادا. از آنا اُشپُرسی: «مِ چِی که آخواداش، فَهمِداش؟»
31خواجه اُشگُت: «چینا مَشابِه بِفَهمام، اَگَه کسی رهنماییم نِکو؟» پَ از فیلیپُس خواهش اُشکِه سُوار بِبِه و شُحَد هُنی. 32مِ کِسمت از نوشتَه مکدّس که خواجه شَخواد، اِ هاد:
«چُنِ کَهری که اَبرِت تا شُ کارد تِت،
و چُنِ بَرَّه‌ای که حد پَشم چینُش آرومِه،
هَمونا هم آنا کَپُش واز آناکو.
33موکَه‌ای که تحقیر اَبو، عدالت از آنا مُضایقَه بو؛
کِه شَشابِه از نَسل آنا حرف بِزاد؟
اَسِی که زندگِنِ آنا، از لِی زِمی آسِستَه بو.»
34خواجه شُ فیلیپُس گُت: «خواهش اَکنام اُ ما بِگائِش که اِشعیای پیغامبر، اِ حرفا دربارَهِ کِه گُتا، دربارَهِ خوش یا کَسِیدو؟» 35پَ فیلیپُس شروع اُ حرف زادَ اُشکِه و از مِ کِسمت از نوشتَه‌ئِی مکدّس شروع اُشکِه، و خبر خَشا دربارَهِ عیسی شُ خواجه دَ.
36هَمیناکِه تِی رَه اَچِدِت، اُ هُو رَسِدِت. خواجه اُشگُت: «چَش بِکو، اِکا هُو هَه! چه جلووِ تعمید گِرِتَم اَگِرِ؟» 37فیلیپُس اُشگُت: «اَگَه وَ تَموم دلُت ایمون بیارِش، مسئلَه‌ای نی.» خواجه اُشگُت: «ایمون اُمَ که عیسی مسیح پُسِ خدائِه.»
38خواجه فَرمو اُشدَ اَرابَه‌ئا وَایستِنِت، و فیلیپُس و خواجه، دوتاشو تِک هُو چِدِت و فیلیپُس شُ آنا تعمید دَ. 39وَختی از هُو دَر اُندِت، روح خداوند فیلیپُسا اُشگِرِت و اُشبو و خواجه دِگَه اُ آنا اُشنِدی. خواجه وَ خارامی اُ رَهِ خوش چو. 40ولی فیلیپُس اُشدی که تِی شهر اَشدودِ. آنا تِی هَمَهِ شهرِی مِ منطکَه‌وا اَگِشت و انجیلا اعلام شَکِه، تا اُ شهر قیصریه رَسی.
Currently Selected:
کَرِی حَوارِنیا 8: LAB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
کَرِی حَوارِنیا 8
8
سولُس اُ ایمونداریا آزار و اذیت اَکو
1سولُس از اِکِه اُ استیفان شُکُشتِستاد، راضی هاد.
تِی مِ رازا، بُری آزار و اذیت وَ ضد کلیسا تِک شهر اورشلیم شروع بو، اوناکِه غیر از حَوارِنیا، هَمَهِ ایمونداریا تِی منطکَه‌ئِی یهودیَه و سامِرَه پَخش و پَلا بُدِت. 2مَردِی دیندار اُ استیفان دفن شُکِه و پُرسَه گاتی شُنسِه گِرِت. 3ولی سولُس اُ کلیسا عذاب شَرَسِنَه و خونَه وَ خونَه اَگِشت، اُ زِنیا و مَردیا شُ خَشارَ اَکِه و شُ زندان اَبِست.
فیلیپُس تِی سامِرَه اُ مسیح اعلام اَکو
4ایموندارِی که پَخش و پَلا بُستادِت، هر جَی که اَچِدِت، کلوم خدائا تعلیم شواَدَ. 5فیلیپُس هم اُ یکی از شهرِی سامِرَه چو و مسیحا اُ مردم آنکا اعلام اُشکِه. 6جماعت وَختی حرفِی فیلیپُسا شُشُنُفت و نِشونَه‌ئِی که اَنجوم شَدَئا شُدی، هَمَشو وَ دِکَّت اُ چِی که شَگُت گاش کَر شُکِه؛ 7اَسِی که روحِی ناپاک از بُری از آدامِی که گرفتارُش هادِت وَ کال، دَر اُندِت و بُری از فلجیا و لَنگیا شفا شُگِرِت. 8پَ خارامِنِ گاتی تِی مِ شهرا اُرُو اُفتَه.
ایمون اَئوردَهِ شَمعون جُودِ
9ولی تِی مِ شهرا یَک مردی وَ اسم شَمعون زندگی شَکِه. آنا کَبلَنیا تِی مِ شهرا جُودَه‌ای شَکِه و مردم سامرَه از کَریاش حیرون هادِت. شَمعون ادعا شَکِه اَسِی خوش کَسیه. 10هَمَه از کینگِلِه و گَپ، اُ آنا گاش کَر شواَکِه و شواَگُت: «مِ کُدرت گات خدا که اَگائِت، اِئِه.» 11و مردم اُ شَمعون گاش کَر شواَکِه، اَسِی که بُری وَخت هاد که اُ آنایا وَ جُودَه‌ایش حیرون اُشکِردِستاد. 12ولی وَختی آنایا اُ خبر خَشِ فیلیپُس که دربارَهِ پادشاهِنِ خدا و دربارَهِ اسم عیسی مسیح هاد، ایمون شُئو، هم مرد و هم زن، غُسل تعمید شُگِرِت. 13حتی شَمعون خوش هم ایمون شَئو و بعد از تعمید گِرِتَه تیپَستا اُمرَهِ فیلیپُس هاد. شَمعون از دِدَهِ نِشونَه‌یّا و معجزه‌ئِی گاتی که اَنجوم اَبو، تعجب اُشکِردِستاد.
14وَختی حَوارِنیا تِی اورشلیم شُشُنُفت که سامِرِنیا کلوم خدائا کَبول شُکِردِ، اُ پِطرُس و یوحَنا شُنحَدِ آنایا فرِستَ. 15آن دوتا اُ منطکَهِ سامِرَه اُندِت، اَسِی آنایا دعا شُکِه تا روح کدّوس خدائا بِگِرِت، 16اَسِی که هَنو روح کدّوس خدا لِی هیچ‌یَک از آنایا نازل نِبُستاد، بلکه آنایا فَکَط وَ اسم خداوند عیسی تعمید شُگِرِتِستاد. 17پَ پِطرُس و یوحَنا دستیاشو شُن لِی آنایا نَه و آنایا روح کدّوس خدائا شُگِرِت.
18شَمعون وَختی اُشدی که وَ دست نَدَهِ حَوارِنیا لِی مردم، روح خدا اُ آنایا دَدَ اَبِه، یَک مُشت پول شَئو و 19شُ حَوارِنیا گُت: «اُ ما هم اِ کُدرتا هاتی تا لِی هرکَه دست هُنِسام، روح کدّوس خدائا بِگِرِ.»
20ولی پِطرُس شُ آنا گُت: «پولُت خاد خوت نابود بِبِه! اَسِی که فکر اُتکِه تَشابِه عطای خدائا وَ پول اُ دست بیارِش! 21تو نِه کِسمتی از اِ خدمتِش و نِه از اِ خدمتا سَهمی اُتَه، اَسِی که دلُت تِی حضور خدا صاف نی. 22پَ از اِ بَدِنِ خوت توبَه بِکو و تِی حضور خداوند دعا بِکو تا بلکه نیّت دلُت بَخشِدَ بِبِه؛ 23اَسِی که دِدام پُر از زهر تَهرِش و اَسیر بَدی هِش.»
24شَمعون اُشگُت: «شما اَسِی ما حَدِ خداوند دعا بِکنی تَ هیچ‌یَک از مِ چِی که تُگُتِه مُ سِرَ نِیاد.»
25پِطرُس و یوحَنا بعد از شهادت دَدَ و اعلام کِردَهِ کلوم خداوند، اُ اورشلیم آگِشتِت. آنایا تِی رَه انجیلا اُ بُری از دِهِی سامِرَه اعلام شُکِه.
فیلیپُس و خواجه‌سرای حبشی
26یَک فرشتَه خداوند شُ فیلیپُس گُت: «آپابِش و اُ طرف جنوب اُچا، مِ رَهی که از اورشلیم اُ طرف غزه اَچِه.» آنکا بیابوئِه. 27فیلیپُس هم آپا بو و اُ رَه اُفتَه، تِی رَه اُ یَک خواجه حبشی رَسی. آنا یکی از آدامِی گَپ دَربار ’کَنداکِه‘، مَلکه حبشَه هاد، و هَمَهِ خَزانه مَلکه شُ دست هاد. خواجه اَسِی پرستش خدا اُ اورشلیم اُندِستاد 28و موکَهِ آگِشتَ، تِی اَرابَه خوش اُداستاد و کتاب اِشعیای پیغامبرا شَخواد. 29روح خدا شُ فیلیپُس گُت: «نَزیک اُچا و اُمرَهِ مِ اَرابَه‌ئا بِش.»
30پَ فیلیپُس اُ طرف اَرابَه شُخیزکِه و اُششُنُفت که خواجه کتاب اِشعیای پیغامبرا آخوادا. از آنا اُشپُرسی: «مِ چِی که آخواداش، فَهمِداش؟»
31خواجه اُشگُت: «چینا مَشابِه بِفَهمام، اَگَه کسی رهنماییم نِکو؟» پَ از فیلیپُس خواهش اُشکِه سُوار بِبِه و شُحَد هُنی. 32مِ کِسمت از نوشتَه مکدّس که خواجه شَخواد، اِ هاد:
«چُنِ کَهری که اَبرِت تا شُ کارد تِت،
و چُنِ بَرَّه‌ای که حد پَشم چینُش آرومِه،
هَمونا هم آنا کَپُش واز آناکو.
33موکَه‌ای که تحقیر اَبو، عدالت از آنا مُضایقَه بو؛
کِه شَشابِه از نَسل آنا حرف بِزاد؟
اَسِی که زندگِنِ آنا، از لِی زِمی آسِستَه بو.»
34خواجه شُ فیلیپُس گُت: «خواهش اَکنام اُ ما بِگائِش که اِشعیای پیغامبر، اِ حرفا دربارَهِ کِه گُتا، دربارَهِ خوش یا کَسِیدو؟» 35پَ فیلیپُس شروع اُ حرف زادَ اُشکِه و از مِ کِسمت از نوشتَه‌ئِی مکدّس شروع اُشکِه، و خبر خَشا دربارَهِ عیسی شُ خواجه دَ.
36هَمیناکِه تِی رَه اَچِدِت، اُ هُو رَسِدِت. خواجه اُشگُت: «چَش بِکو، اِکا هُو هَه! چه جلووِ تعمید گِرِتَم اَگِرِ؟» 37فیلیپُس اُشگُت: «اَگَه وَ تَموم دلُت ایمون بیارِش، مسئلَه‌ای نی.» خواجه اُشگُت: «ایمون اُمَ که عیسی مسیح پُسِ خدائِه.»
38خواجه فَرمو اُشدَ اَرابَه‌ئا وَایستِنِت، و فیلیپُس و خواجه، دوتاشو تِک هُو چِدِت و فیلیپُس شُ آنا تعمید دَ. 39وَختی از هُو دَر اُندِت، روح خداوند فیلیپُسا اُشگِرِت و اُشبو و خواجه دِگَه اُ آنا اُشنِدی. خواجه وَ خارامی اُ رَهِ خوش چو. 40ولی فیلیپُس اُشدی که تِی شهر اَشدودِ. آنا تِی هَمَهِ شهرِی مِ منطکَه‌وا اَگِشت و انجیلا اعلام شَکِه، تا اُ شهر قیصریه رَسی.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company