YouVersion Logo
Search Icon

انجیلِ یوحنا 6

6
برکت دِئِه‌نِ پنج نُو وَ دو ماهی
1دِما چَنی، عیسی رَت وِ اولانِ دریاچَه جلیل، کِه هِه او دریاچَه تیبِریَه‌آ. 2جماعتِ زیادی دِ دُمِش اُفتان وِ رَه، سی یَکِه وِنُو نِشُونَه‌یا وَ معجزَه‌یائی نِه دیئینی، کِه عیسی وا شفا مریض‌یا کِردی. 3پس عیسی دِ بِناری یِه کُوء رَت بالا، وَ وا شاگردیاش نِشِس دِ اوچِه. 4عیدِ پِسَخِ یهود نِزیک بی. 5هِه کِه عیسی سِیل کِرد وَ دی کِه جماعتِ زیادی میان والاش، وِ فیلیپُس گُت: «دِ کجا نُو بَخَریم تا یِنُو بُحُورَن؟» 6عیسی یَه نِه گُت تا او نِه اِمتحُو بَکَه، سی یَکِه خُوش خو دُونِس می‌حا چی بَکَه. 7فیلیپُس جُئُو دَه: «شَش ماه مُزدَسِ یِه کارگر هَم بِئیم نُو بَسُونیم هَم وِشُو بُر نِمی‌کَه، حتی اَر هَر کُومِشُو تَنیا گُپی بُحُورَن.» 8یَکی هَنی دِ شاگردیا وِ نُومِ آندریاس، کِه بِرارِ شَمعونِ پِطرُس بی، وِش گُت: 9«کُری، ها ایچِه کِه پنج نُونِ جُو وَ دو ماهی دارَه، اما یَه کجا وِ ایی مردِم بُر می‌کَه؟» 10عیسی گُت: «مردِمِ نِه بَنشُونیت.» دِ اوچِه سُوزِلُونی زیادی بی. پس وِنُو کِه نِشِسِن، نِزیکِ پنج‌هزار پیا بییِن. 11اوسِه عیسی نُونیا نِه گِرِت، وَ دِما شکرکِردِه، بَر کِرد مینِ وِنُو کِه نِشِسینی، وَ ماهی‌یا نِه هَم، وِ قَدی کِه حاسِن. 12هِه کِه سیر بییِن، وِ شاگردیا گُت: «حیردَه نُونیا باقی‌مَنَه نِه جمع بَکیت تا چیئی حیفِ‌مِیل نوئَه.» 13پس وِنُو نِه جمع کِردِن وَ دِ حیردَه‌یا باقی‌مَنَه او پنج نُونِ جُو، کِه مردِم حَردینی، دُوازَه سَلَه پُر بی.
14مردِم وا دیئِه‌نِ ایی نِشُونَه وَ معجزَه کِه عیسی کِرد، گُتِن: «وِ راسی کِه او هِه او پِیغَمَر اَ کِه موسی گُت بایِس بیایَه وِ جاهان.» 15عیسی هِه کِه فَمِس کِه قَصت دارَن او نِه بِئیرَن، وِ زور بَکَن پاتشا، اوچِه نِه ترک کِرد وَ گِلی هَنی تَنیا رَت وِ کُوء.
رَه رَتِه‌نِ عیسی وِ ری اُو
16دَمِ اِیوارَه، شاگردیاش اُومان وِ هار والا دریاچَه 17وَ سُوارِ قایقِ بییِن، وَ رَتِن وِ اولانِ دریاچَه، والا شهرِ کَفَرناحوم. هوا تاریک بیئیی، اما عیسی هَنی نیُومایی وِ تِه‌شُو . 18دِ ایی مینَه، وِ سُنَه بایِ سختی کِه مِی‌ما، دریاچَه بی وِ تیفُو. 19هِه کِه وِ قَدِ یِه فَرسَخ دِ حُشکی دیر بییِن، عیسی نِه دیئِن کِه وِ ری اُو رَه مِی‌رَه، وَ وِ قایق نِزیک موئَه. گِردِشُو زَرتِلاق بییِن. 20اما عیسی وِشُو گُت: «مِه‌نِم؛ زَرتِلاق نوئیت.» 21اوسِه حاسِن او نِه سُوارِ قایق بَکَن، کِه قایق هِه دِ او موقَع رَسِس وِ جائی کِه قَصت داشتِن رُوئَن.
مِه نُونی‌اِم کِه حیات مِی‌ئَه
22وا صُوش، جماعتی کِه مَنینی وِ اولانِ دریاچَه، فَمِسِن کِه بِغیرِ یِه قایق، قایقی هَنی دِ اوچِه نِویَه، وَ هَم دُونِسِن کِه عیسی واردِ شاگردیاش سُوارِ وَه نِویئی، بَلکم شاگردیا وِ‌ تَنیائی رَتینی. 23اوسِه قایق‌یا هَنیئی دِ تیبِریَه اُومان وَ رَسِسِن نِزیکِ جاکَه کِه وِنُو دِما شکرکِردِه‌نِ خداوند، نُو حَردینی. 24هِه کِه مردِم فَمِسِن کِه نَه عیسی ها اوچِه وَ نَه شاگردیاش، سُوارِ او قایق‌یا بییِن وَ رَتِن وِ کَفَرناحوم، تا عیسی نِه پیا بَکَن.
25هِه کِه دِ اولانِ دریاچَه پیاش کِردِن، وِش گُتِن: «استاد، کِی اُوماییَه وِ ایچِه؟» 26عیسی جُئُو دَه: «وِ راسی وِ شِما مُوئِم، مِنی مِه می‌کیت، نَه وِ سُنَه او نِشُونَه‌یا وَ معجزَه‌یائی کِه دیئیتَه، بَلکم وِ سُنَه او "نُو" کِه حَردیت وَ سیر بیئیت. 27کار بَکیت، اما نَه سی خوراکی کِه دِ بین مِی‌رَه، بَلکم سی خوراکی کِه تا حیاتِ ابدی باقی می‌مُونَه، هِه او خوراکی کِه کُرِ انسان وِ شِما مِی‌ئَه. سی یَکِه خدای بُوَه وِ او مُهرِ تأیید زِئَه.» 28اوسِه دِش پُرسیئِن: «چی بایِس بَکیم تا کاریائی کِه پِسَنِ خدا اَ، اَنجُوم دِئوئیم؟» 29عیسی دِ جُئُو گُت: «کاری کِه پِسَنِ خدا اَ، وِنَه‌آ کِه وِ وَه کِه او کِل کِردَه ایمُو بیاریت.» 30گُتِن: «چِه نِشُونَه وَ معجزه‌ای وِمُو نِشُو مِئی تا وا دیئِه‌نِش، وِت ایمُو بیاریم؟ چی می‌کی؟ 31بُوَه‌یا اِیما دِ بیاوُو مَنّا حَردِن، هِه چِنُو کِه دِ نیسَنَه‌یا مقدس نیسَنَه بی‌یَه: ”او دِ آسمُو وِشُو نُو دَه تا بُحُورَن.“ 32عیسی جُئُو دَه: «وِ راسی وِ شِما مُوئِم، موسی نِوی کِه او نُو نِه دِ آسمُو دَه وِتُو، بَلکم بُوَه مِه‌نَه کِه نُونِ حقیقی نِه دِ آسمُو مِی‌ئَه وِتُو. 33سی یَکِه نُونِ خدا هِه وَه‌آ کِه دِ آسمُو اُومایَه وِ هار، وَ وِ دنیا حیات مِی‌ئَه» 34پس گُتِن: «ایی نُو نِه همیشَه وِمُو بِه.» 35عیسی وِشُو گُت: «نُونی کِه حیات مِی‌ئَه مِه‌نِم. هَر کَه بیا وِ تِه مِه، هرگز گُسنَه نِموئَه، وَ هَر کَه وِ مِه ایمُو بیارَه هرگز تِشنَه نِموئَه. 36اما چِنُو کِه وِ شِما گُتِم، هَرچَن مِه نِه دیئیتَه، اما ایمُو نِمیاریت. 37گِردِ او چیئی کِه بُوَه وِ مِه مِی‌ئَه، می‌آیَه وِ تِه مِه؛ وَ هَر کَه بیا وِ تِه مِه، او نِه هرگز دِ خُوم دیر نِمی‌کِم. 38سی یَکِه دِ آسمُو نیُومامَه وِ هار، تا حاسَه خُومِه اَنجُوم بِئِم ، بَلکم اُومامَه تا حاسَه وَه نِه، کِه مِه نِه کِل کِردَه، اَنجُوم بِئِم. 39وَ حاسَه وَه کِه مِه نِه کِل کِردَه، یِنَه‌آ کِه دِ او کسُونی کِه او وِ مِه دِئَه، هیچ‌ کُومِ نِه دِ دَس نِئِم، بَلکم وِنُو نِه دِ روزِ قیامت، زِنَه بَکِم. 40سی یَکِه اِرادَه بُوَه مِه یِنَه‌آ کِه هَر کَه وِ کُر سِیل بَکَه وَ وِش ایمُو بیارَه، حیاتِ ابدی نِه دارَه، وَ مِه دِ روزِ قیامت او نِه زِنَه می‌کِم.»
41اوسِه یهودیُو دِ بارَه او نِئان وِ غُرِغَر کِردِه، سی یَکه گُتی «مِه‌نِم او نُونی کِه دِ آسمُو اُوما وِ هار.» 42می‌گُتِن: «مَر ایی پیا، عیسی کُرِ یوسف نی کِه اِیما بُوَه وَ داآشِه می‌شناسیم؟ پس چطور مُوئَه ”دِ آسمُو اُومامَه وِ هار“؟» 43عیسی دِ جُئُوشُو گُت: «وا یَک غُرِغَر نَکیت. 44هیشکَه نَتُونَه بیا وِ تِه مِه، مَر یَکه بُوِه‌ای کِه مِه نِه کِل کِردَه او نِه بَکَشَه والا مِه، وَ مِه دِ روزِ قیامت او نِه زِنَه می‌کِم. 45دِ نیسَنَه‌یا انبیا اُومایَه کِه ”همَه دِ خدا تعلیم مِئی‌رَن.“ پس هَر کَه دِ بُوَه بَشنُوئَه وَ دِ او تعلیم بِئیرَه، می‌آیَه وِ تِه مِه. 46نَه یَکِه کسی بُوَه نِه دیئوئَه، مَر او کسی کِه دِ خدا اَ؛ او بُوَه نِه دیئَه. 47وِ راسی وِ شِما مُوئِم، هَر کَه ایمُو دارَه، حیاتِ ابدی نِه دارَه. 48مِه نُونی اِم کِه حیات مِی‌ئَه 49بُوَه‌یا شِما، مَنّا نِه کِه دِ آسمُو مِی‌ما، دِ بیاوُو حَردِن، وَ وا ایی حال مُردِن. 50اما یِنَه‌آ او نُونی کِه دِ آسمُو میا وِ هار، تا هَر کَه دِ وَه بُحُورَه، نَمیرَه. 51مِه‌نِم او نُونی کِه حیات مِی‌ئَه، نُونی کِه دِ آسمُو اُوما وِ هار. هَر کَه دِ ایی نُو بُحُورَه، تا ابد زِنَه می‌مُونَه. نُونی کِه مِه سی حیاتِ دنیا مِی‌ئِم، بدنِ مِه‌نَه.»
52پس دَم‌رِگَه اُفتا دِ مینِ یهودیُو، کِه «ایی پیا چطور تُونَه بدنِ خُوشِه بِئَه وِ اِیما تا بُحُوریم؟» 53عیسی وِشُو گُت: «وِ راسی وِتُو مُوئِم، کِه تا بدنِ کُرِ انسانِه نُحُوریت وَ خینِ او نِه وِرنَراشِنیت، دِ خُوتُو حیات ناریت. 54هَر کَه بدنِ مِه نِه بُحُورَه وَ خینِ مِه نِه وِراشِنَه، حیاتِ ابدی دارَه، وَ مِه دِ روزِ قیامت او نِه زِنَه می‌کِم. 55سی یَکِه بدنِ مِه حَردِنی حقیقی وَ خینِ مِه وِراشَنِنی حقیقی اَ. 56کسی کِه دِ بدنِ مِه مُوحُورَه وَ خینِ مِه نِه وِرمی‌راشنَه، دِ مِه مالگَه می‌کَه، وَ مِه دِ او. 57هِه چِنُو کِه بُوَه، بُوِه‌ای کِه همیشَه زِنَه‌آ، مِه نِه کِل کِرد، وَ مِه وِ بُوَه زِنَه‌آم، هِه چِنُو هَر کَه دِ مِه بُحُورَه هَم، وِ مِه زِنَه می‌مُونَه. 58یِنَه‌آ نُونی کِه دِ آسمُو اُوما وِ هار؛ نَه چی او نُونی کِه بُوَه‌یا شِما حَردِن، وَ وا ایی حال مُردِن؛ بَلکم هَر کَه دِ ایی نُو بُحُورَه، تا ابد زِنَه می‌مُونَه.» 59عیسی ایی قِصَه‌یا نِه زِمُونی گُت کِه دِ کنیسِه‌ای دِ کَفَرناحوم تعلیم مِی‌دَه.
اعترافِ پِطرُس
60بُری دِ شاگردیاش وا اِشنَفتِه‌نِ ایی قِصَه‌یا گُتِن: «ایی تعلیم سخت اَ، کی تُونَه وَه نِه قبول بَکَه؟» 61عیسی خُوش دُونِس کِه شاگردیاش ها دِ ایی بارَه غُرِغَر می‌کَن، وِشُو گُت: «یعنی ایی قِصَه مِه، وِتُو بَرحَرد؟ 62پس اَر کُرِ انسانِه بِئینیت کِه وِ جا اولِ خُوش بالا مِی‌رَه، چی می‌کیت؟ 63روحِ خدا اَ کِه حیات مِی‌ئَه؛ جسم فایده‌ای نارَه. قِصَه‌یائی کِه مِه وِتُو گُتِم، روح وَ حیات اَ. 64اما قَری دِتُو هی کِه ایمُو نِمیارَن.» سی یَکِه عیسی دِ اول دُونِس کیا ایمُو نِمیارَن وَ کیَه کِه او نِه تسلیمِ دُشمِه می‌کَه. 65وَ عیسی گُت: «زوتا وِتُو گُتِم کِه هیشکَه نَتُونَه بیا وِ تِه مِه، مَر یَکه دِ لا بُوَه وِش عطا بیوئَه.»
66دِ ایی زِمُو، بُری دِ شاگردیاش وِرگَشتِن، وَ دَ واردِش گُوم وِرنِئاشتِن. 67پس عیسی وِ او دُوازَه نفر گُت: «یعنی شِما هَم می‌حایت رُوئیت؟» 68شَمعونِ پِطرُس جُئُو دَه: «اِ آقا، وِ تِه کی رُوئیم؟ قِصَه‌یا حیاتِ ابدی، ها وِ تِه تو. 69وَ اِیما ایمُو اُوِردیمَه وَ فَمِسیمَه کِه تونی او قدوسِ خدا.» 70عیسی وِشُو جُئُو دَه: «مَر شِما دُوازَه نفرِ نِه مِه انتخاب نَکِردِمَه؟ وا ایی حال، یَکی دِتُو یِه ابلیس اَ.» 71بحثِ حرفِش وِ یهودا، کُرِ شَمعونِ اَسخَریوطی بی، سی یَکِه وَه کِه یَکی دِ او دُوازَه نفر بی، مِی‌رَت کِه عیسی نِه تسلیمِ دُشمِه بَکَه.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in