نؤمه رومیان ئبه 2

خُدا عادلونه داوری

1پس تو ای آدمی کی یک نفر دیگرَ داوری کونی، هرکسی کی ببی هیچ بهونه ای ندانی. چون وقتی کی یک نفر دیگرَ داوری کونی، خودتَ محکوم بوده دانی؛ چونکی تو، ای داور، خودت اونَ انجوم دئنی. 2اَمه دونیم کی خُدا داوری اوشونِ به کی ایجور کارون کونن، به حقه. 3تو، ای آدمی کی دیگرونَ داوری کونی و خودت هو کارَ انجوم دئنی، خیال کونی کی خدا داوری جی در شؤ تینی؟ 4یا ای کی خدا مهربونی، طاقت و پیله صبره کوچیک شومارنی و واخُب نیی کی خُدا مهربونی اینه واسیِ کی تأ توبه سو ببره؟

5امّا تو، تی سرسختی واسی و تی دیل کی نخوانه توبه بوکونه، غضب روجِ به تئبه خدا غضبه جیماکونی، او روج کی خُدا عادلونه داوری اونِ مئن آشکار خا ببون. 6خُدا «هرکسَ اونِ کارون اندی سزا دئنه.» 7او اوشونیَ کی خورم کارونِ انجوم دئن مئن صبر هما، جلال و حرمت و ابدی زیندگی دومبال درن، ابدی زیندگی هدئنه؛ 8امّا خوشه غیظ و غضبه اوشونِ سر کی منم منم کونن و اوشونی کی حیئقته ایطاعت نوکونن، بلکی ناراستئه ایطاعت کونن، فوکونه. 9هرکس کی بَدِ کارون انجوم دئنه، رنج وعذاب اون نصیب بنه، اول یهودی بازین غیریهودی. 10ولی خدا جلال و حرمت و صلح و سلامتی اوشونِ نصیب بنه کی خوبی کونن، اول یهودی بازین غیریهودی. 11چونکی خُدا فرق ننئنه.

12چون تموم کسونی کی بی اینکه موسی شریعته بدارن گُنا کونن، بی شریعتَم هلاک خا ببون؛ و تموم کسونی کی شریعت جیر ایسان و گُناه کونن، شریعتِ همرأ داوری خان ببون. 13چونکی اوشونی کی شریعتَ ایشتونن خُدا دید مئن صالح نئن، بلکی اوشونی صالح خا ببون کی شریعتَ عمل کونن. 14چون وقتی غیر یهودیئن کی شریعت ندانن، بنا به غریزه شریعت اعماله به جا ابئنن، هرچن اوشون شریعت ندانن، امّا خوشونِ به شریعتی ایسن. 15چونکی نوشون دئنن شریعتِ اعمال اوشونِ دیل سر بنویشته بوبو، هوطو کی اوشونِ وجدونم اینئبه گوائی دئنه چونکه اوشونِ فکرون، یا اوشونَ محکوم کونه و یا حتی تبرئه کونه. 16ای او روج مئن ایتفاق دکئنه کی خُدا بنا به او انجیلی کی مو اعلوم کونم، آدمیئنِ رازونَ بواسطه مسیح عیسی داوری کونه.

یهودیئن وخدا شریعت

17ولی اگر تویی کی خودتَ یهودی دونی و شریعت سر تکیه کونی و این واسی که خدا شناسنی گولاز کونی 18و اونِ اراده دونی و چونکی شریعت اجی تعلیم بیتی، بهترینونه سیوا کونی، 19و اگر حتم دَانی کی تو خودت کورونِ رائنمایی و اوشونی کی ظولماتِ مئن ایسان ئبه نوری، 20نادونون مربی و زاکون معلیم ایسی، تو، شریعته کی دونایی و حقیقته، دانی، 21پس تویی کی بَقیه تعلیم دئنی، خودتَ ناموجنی؟ تویی کی ضِد دوزدی موعظه کونی، خودت دوزی کونی؟ 22تویی کی گونی نخا زینا گودن، خودت زینا کونی؟ تویی کی بُتون اجی تا مراغاگینه، خودت معبدونه چپؤ کونی؟ 23تویی کی تی شریعت داشتنه نازنی، شریعت شکنئن همأ خُدا بی حرمتی کونی؟ 24چون هوطو کی پیغمبرؤن کیتاب مئن بنویشته بوبو: «شیمئه واسی، غیریهودئن مئن خُدا نومَ کفر گونن.»

25موقعی ختنه ارزش دانه کی شریعتَ به جا بارین، امّا اگه شریعت بشکنین اینه مونه کی اِنگار ختنه نوبوبین. 26پس اگه مرداکی کی ختنه نوبو، شریعتِ حکمونه به جا باره، مگر اون ختنه نوبؤن، ختنه بؤن به حیساب نَانه؟ 27پس اونکی جسم مئن ختنه نوبو، امّا شریعتَ بجا ابئنه، تَا محکوم خوانه گودن، تَا کی هم شریعت بنویشته بوبو حُکمونه دانی، و هم ختنه بؤنه، امّا خدا شریعته شکنئنی.

28چونکی یهودی او نئه کی به ظاهر یهودی ببون، و ختنه ئم کاری نئه کی جسم و ظاهر مئن ببون. 29بلکی یهودی اونی ایسه کی باطین مئن یهودی ببون و ختنه هم کاری ایسه دیلی، کی خدا روح اونِ انجوم دئنه، نه بواسطه یکته بنویشته. ایتوچی ادمه خُدا تحسین کونه، نه اینسون.

Currently Selected:

نؤمه رومیان ئبه 2: EGB

Highlight

Copy