مَرقُس 9
9
1عیسی به اُ جمعیت و شاگردُن خو ایگو: «حکیکتاً بهتُ اَگَم، چَن نُفر ایجا ووستادَن که تا نِگینَن که پادشاهی خدا با کُدرَت اَتا، نامِرِن.»
روی عیسی عوض بو
2شیش رو بعد، عیسی به پطرس و یَعکوب و یوحنا ایسِی و به اُشُ با خو بالا یه کوه بلند ایبو تا اُجا تهنا بَشِن. اُجا، جلو چِهمِ اُشُ، شکل عیسی عوض بو. 3جِمه اَش بَرخ ایزَه و خیلی سفید بو، ایکَک که هیچکَ رو زمین ناتون یه جِمه ئو ایطو سفید بُکنت. 4اُجا، الیاس پیغُمبَر و موسی پیغُمبَر جلوی چِهمِشُ ظاهر بودِن و با عیسی گَپ شازَه. 5پطرس به عیسی ایگو: «استاد، چِکَک خُبِن که ما ایجاییم. بُوال تا سه تا سِرگ درست بُکنیم، یه تا به تو، یه تا به موسی یه تا هم به الیاس.» 6پطرس اینادونست چه بِگِت، چون اُشُ خیلی تِرسیدرِن. 7اُغایه یه ابر رو اُشُ سایه ایکردُندُ و صدایی اَ ابر در هُند که، ایگو: «ایین پُس عزیزُم، به اُ گوش هادِین.» 8یَکهو، وختی دور و ور خو نگاه شُکِه، جُلَ عیسی، به هیچکَ پهلو خو شُنِدی.
9موکعی که اَ کوه زیر شاهُندَه، عیسی بهشُ کَدِکَن ایکه که تا اُ موکعی که پُس انسان اَ مُردَئُن زنده نِبودِن ایی چیزُ که شُدی به کسی نَگِن. 10اُشُ هم ایی کضیه بین خوشُ نگه شُکِه، ولی اَ همدگه شاپُرسی که ایی ’زنده بودِن اَ مُردَئُن‘ یعنی چه. 11اُشُ اَ عیسی شُپُرسی: «پَ به چه معلّموی تورات اَگِن که اَوِّل بایه الیاس پیغُمبَر بیاد؟» 12عیسی جواب ایدا: «بله که اَوِّل الیاس اَتا تا همه چیُ مثه کَبلی درست بُکنت. ولی بِی چه دربارۀ پُس انسان نوشته بودِن که بایه زجر زیادی بِکَشِه و خار و خفیف بُبو؟ 13ولی، بهتُ اَگَم که الیاس هُندِن، و اُشُ هر کاری که شُخواست باهاش شُکِه، درست همطو که دربارَش توو نوشته ئُوی مقدّس نوشته بودِن.»
عیسی به پُسی که روح ناپاک ایشَه شفا اَدِت
14وختی اُشُ پهلو بکیه شاگردُن هُندِن، شُدی که جمعیت گِپی دور و ور اُشُوئَن و معلّموی تورات با اُشُ بحث اَکِردَن. 15جمعیت همی که به عیسی شُدی، همه خیلی تعجب شُکِه، وا دُو پهلوش رفتِنُ، سلام شُکِه. 16عیسی ازشُ ایپُرسی: «راجب چه با اُشُ بحث اَکِردِین؟» 17یه مَردی اَ میون جمعیت جواب ایدا: «استاد، به پُسُم پهلوت اُمواردِن. چون اُ یه روحی ایشَه که گُنگش اَکُنت. 18وختی شَگِنت، به اُ وا زمین اَزَنت، یه طوری که اَ لُوی کف اَتا و دندُنوش کُفل اِبو، جُنی خشک اِبو. اَ شاگردُت اُمخواست به اُ روح اَ پُسُم در بُکنِن، ولی شُنِتونِست.» 19عیسی به اُشُ جواب ایدا: «ای نسل بی‌ایمُن، تا کی بایه باهاتُ بَشُم؟ تا کی بایه تحملتُ بُکنُم؟ به اُ پهلوی مه بیارین.» 20پَ به اُ پُس پهلو عیسی شُوا. موکعی که اُ روح به عیسی ایدی، درجا به پُسو ایتکوند طوری که رو زمین کَ و همیطو که کف بالا ایوا، رو خاک پِل ایزَه. 21عیسی اَ بَپِش ایپُرسی: «چَن وختِن که ایطوکان؟» بَپِش جواب ایدا: «اَ بچگی. 22ایی روح چَن بار به اُ توو آتِش و هُوو ایکردُندِن تا هلاکی بُکنت. ولی اگه اِتونی کاری بُکن، بهمُ رحم بُکن و کمکمُ بُکن.» 23عیسی به اُ ایگو: «اگه اِتونی؟ به کسی که ایمُن ایشَه همه چی ممکنِن.» 24بَپِ اُ چوک درجا با صدای بلند ایگو: «ایمُن اُمهَستِن؛ کمکُم بُکن تا حریف بی‌ایمُنیم بَشُم!» 25وختی عیسی ایدی که جمعیت با دُو طرفشُ اَهُندَن، به اُ روح ناپاک نهیب ایدا، ایگو: «ای روح کر و لال، بهت دستور اَدَم اَ اُ در بیِی و دگه ابداً داخل جُنی نَرِی!» 26اُ روح غار ایزَه و به پُس بد ایتکوند، و ازش در هُند. اُ پُس مثه یه جنازه بو، طوریکه خیلیشُ شُگُو: «اُ مُردِن.» 27ولی عیسی دَسِ اُ پُسُ ایگِه، بلندش ایکه، و اُ سرپا بو. 28وختی عیسی به لَهَر رَه، شاگردُش موکعی که فَکَه خوشُ هَستَرِن، اَزی شُپُرسی: «به چه ما مُنَتونست به اُ روح در بُکنیم؟» 29عیسی به اُشُ جواب ایدا: «ایطو روح جز با دعا در نِتا.»
عیسی دوبارَه مُردَه و زنده بودِن خویی پیشگویی اَکُنت
30اُشُ اَ اُجا رفتِن و اَ توو منطکه جلیل رد شُکِه. عیسی ایناواستَه که کسی بُدُنِت اُ کَمجان، 31چون اُ به شاگردُن خو تعلیم شَدا و به اُشُ شَگُو که: «به پُس انسان، دَسِ مردم تحویلش اَدِن و اُشُ به اُ اَکُشِن. و سه رو بعد اَ ایکه ایشُکُشت، زنده اِبو.» 32ولی شاگردُن منظور عیسائو شُنَفَهمی و شاتِرسی اَزی سؤال بُکنِن.
کِ اَ همه گَپتِرِن؟
33بعد اُشُ به شهر کَفَرناحوم هُندِن. موکعی که داخل لَهَر هَستَرِن، عیسی ازشُ ایپُرسی: «تو راه راجب چه بحث تاکه؟» 34ولی اُشُ چُپ شُزَه، چون توو راه راجب ایی که کِ اَ همه گَپتِرِن وا همدگه بحث شاکِه. 35عیسی نِشت و به اُ دوازده تا شاگرد پهلو خو صدا ایکه و ایگو: «هَرکَ شَوات اَوِّل بَشِت، بایه آخِر اَ همه و نوکر همه بَشِت.» 36بعد به یه تا چولنگ ایوا، وسط اُشُ ایناها، و به اُ چولنگ کِچَک ایکه، و به اُشُ ایگو: 37«هَرکَ به یه چولنگی مثه ایی به نُم مه کبول بُکنت، به مه کبول ایکِردِن؛ و هَرکَ به مه کبول بُکنت، نه که به مه، در واکع به اُ که به مه ایفِرِستادِن کبول ایکِردِن.»
هَرکَ که به ضدّ ما نین، با مان
38یوحنا به عیسی ایگو: «استاد، ما به کسی مُدی که به نُم تو به زارُ در شَکِه، ولی چون اَ ما نَهَستَه، سعی مُکِه جلویی بگیریم.» 39ولی عیسی ایگو: «جلوش مگیری، چون کسی ناتون به نُم مه معجزه بُکنت و یه خو بعدته، اَ مه بد بِگِت. 40چون هَرکَ به ضدّ ما نین، با مان. 41حکیکتاً، بهتُ اَگَم، هَرکَ وا خاطریکه شما مال مسیحین، یه چَک هُوو به شما هادِه تا بُخارین، ابداً بی‌اجر نامونِت.
تعلیم دربارۀ وسوسه
42«هَرکَ باعث بَشِت که یه تا اَ ایی کوچِکُ که به مه ایمُن ایشَن به گناه بِکِت، به اُ بِهتِرِن که یه سنگ هاش گَپ وا گردُنی دولکون بُکنِن و به اُ تو دیریا ایبِکَردُنِن! 43اگه دَسِت بِی تو توو گناه تَکَردُنه، کَطعی بُکن. بِی تو بِهتِرِن که علیل داخل زندگی ابدی بِشی، تا ایکه با دو تا دَس وا جَهَندم بِرِی، توو آتِشی که هیچِوَه خاموش نابو. 44جائی که کِرمِ اُشُ نامِره و آتِش خاموش نابو. 45و اگه پات بِی تو توو گناه تَکَردُنه، کَطعی بُکن. بِی تو بِهتِرِن که تو لَنگ داخل زندگی ابدی بِشی، تا ایکه با دو تا پا داخل جَهَندم اِدبکردُنِن. 46جائی که کِرمِ اُشُ نامِره و آتِش خاموش نابو. 47و اگه چِهمِت بِی تو توو گناه تَکَردُنه، دری بیار، بِی تو بِهتِرِن که تو وا یه چِهم داخل پادشاهی خدا بِشی، تا ایکه با دو تا چِهم توو جَهَندم اِدبکردُنِن، 48جائی که
«”کِرمِ اُشُ نامِره
و آتِش خاموش نابو.“
49«چونکه همه با آتِش سور اَبِن. 50نِمِک خُبِن، ولی اگه نِمِک سوری خو اَ دَس هادِه، دگه چطو اِبو دوبارَه سوری بُکنی؟ شما هم در خوتُ نِمِک تُبَشِت و وا همدگه توو صُل و صفا بَشین.»
Currently Selected:
مَرقُس 9: PES
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company
مَرقُس 9
9
1عیسی به اُ جمعیت و شاگردُن خو ایگو: «حکیکتاً بهتُ اَگَم، چَن نُفر ایجا ووستادَن که تا نِگینَن که پادشاهی خدا با کُدرَت اَتا، نامِرِن.»
روی عیسی عوض بو
2شیش رو بعد، عیسی به پطرس و یَعکوب و یوحنا ایسِی و به اُشُ با خو بالا یه کوه بلند ایبو تا اُجا تهنا بَشِن. اُجا، جلو چِهمِ اُشُ، شکل عیسی عوض بو. 3جِمه اَش بَرخ ایزَه و خیلی سفید بو، ایکَک که هیچکَ رو زمین ناتون یه جِمه ئو ایطو سفید بُکنت. 4اُجا، الیاس پیغُمبَر و موسی پیغُمبَر جلوی چِهمِشُ ظاهر بودِن و با عیسی گَپ شازَه. 5پطرس به عیسی ایگو: «استاد، چِکَک خُبِن که ما ایجاییم. بُوال تا سه تا سِرگ درست بُکنیم، یه تا به تو، یه تا به موسی یه تا هم به الیاس.» 6پطرس اینادونست چه بِگِت، چون اُشُ خیلی تِرسیدرِن. 7اُغایه یه ابر رو اُشُ سایه ایکردُندُ و صدایی اَ ابر در هُند که، ایگو: «ایین پُس عزیزُم، به اُ گوش هادِین.» 8یَکهو، وختی دور و ور خو نگاه شُکِه، جُلَ عیسی، به هیچکَ پهلو خو شُنِدی.
9موکعی که اَ کوه زیر شاهُندَه، عیسی بهشُ کَدِکَن ایکه که تا اُ موکعی که پُس انسان اَ مُردَئُن زنده نِبودِن ایی چیزُ که شُدی به کسی نَگِن. 10اُشُ هم ایی کضیه بین خوشُ نگه شُکِه، ولی اَ همدگه شاپُرسی که ایی ’زنده بودِن اَ مُردَئُن‘ یعنی چه. 11اُشُ اَ عیسی شُپُرسی: «پَ به چه معلّموی تورات اَگِن که اَوِّل بایه الیاس پیغُمبَر بیاد؟» 12عیسی جواب ایدا: «بله که اَوِّل الیاس اَتا تا همه چیُ مثه کَبلی درست بُکنت. ولی بِی چه دربارۀ پُس انسان نوشته بودِن که بایه زجر زیادی بِکَشِه و خار و خفیف بُبو؟ 13ولی، بهتُ اَگَم که الیاس هُندِن، و اُشُ هر کاری که شُخواست باهاش شُکِه، درست همطو که دربارَش توو نوشته ئُوی مقدّس نوشته بودِن.»
عیسی به پُسی که روح ناپاک ایشَه شفا اَدِت
14وختی اُشُ پهلو بکیه شاگردُن هُندِن، شُدی که جمعیت گِپی دور و ور اُشُوئَن و معلّموی تورات با اُشُ بحث اَکِردَن. 15جمعیت همی که به عیسی شُدی، همه خیلی تعجب شُکِه، وا دُو پهلوش رفتِنُ، سلام شُکِه. 16عیسی ازشُ ایپُرسی: «راجب چه با اُشُ بحث اَکِردِین؟» 17یه مَردی اَ میون جمعیت جواب ایدا: «استاد، به پُسُم پهلوت اُمواردِن. چون اُ یه روحی ایشَه که گُنگش اَکُنت. 18وختی شَگِنت، به اُ وا زمین اَزَنت، یه طوری که اَ لُوی کف اَتا و دندُنوش کُفل اِبو، جُنی خشک اِبو. اَ شاگردُت اُمخواست به اُ روح اَ پُسُم در بُکنِن، ولی شُنِتونِست.» 19عیسی به اُشُ جواب ایدا: «ای نسل بی‌ایمُن، تا کی بایه باهاتُ بَشُم؟ تا کی بایه تحملتُ بُکنُم؟ به اُ پهلوی مه بیارین.» 20پَ به اُ پُس پهلو عیسی شُوا. موکعی که اُ روح به عیسی ایدی، درجا به پُسو ایتکوند طوری که رو زمین کَ و همیطو که کف بالا ایوا، رو خاک پِل ایزَه. 21عیسی اَ بَپِش ایپُرسی: «چَن وختِن که ایطوکان؟» بَپِش جواب ایدا: «اَ بچگی. 22ایی روح چَن بار به اُ توو آتِش و هُوو ایکردُندِن تا هلاکی بُکنت. ولی اگه اِتونی کاری بُکن، بهمُ رحم بُکن و کمکمُ بُکن.» 23عیسی به اُ ایگو: «اگه اِتونی؟ به کسی که ایمُن ایشَه همه چی ممکنِن.» 24بَپِ اُ چوک درجا با صدای بلند ایگو: «ایمُن اُمهَستِن؛ کمکُم بُکن تا حریف بی‌ایمُنیم بَشُم!» 25وختی عیسی ایدی که جمعیت با دُو طرفشُ اَهُندَن، به اُ روح ناپاک نهیب ایدا، ایگو: «ای روح کر و لال، بهت دستور اَدَم اَ اُ در بیِی و دگه ابداً داخل جُنی نَرِی!» 26اُ روح غار ایزَه و به پُس بد ایتکوند، و ازش در هُند. اُ پُس مثه یه جنازه بو، طوریکه خیلیشُ شُگُو: «اُ مُردِن.» 27ولی عیسی دَسِ اُ پُسُ ایگِه، بلندش ایکه، و اُ سرپا بو. 28وختی عیسی به لَهَر رَه، شاگردُش موکعی که فَکَه خوشُ هَستَرِن، اَزی شُپُرسی: «به چه ما مُنَتونست به اُ روح در بُکنیم؟» 29عیسی به اُشُ جواب ایدا: «ایطو روح جز با دعا در نِتا.»
عیسی دوبارَه مُردَه و زنده بودِن خویی پیشگویی اَکُنت
30اُشُ اَ اُجا رفتِن و اَ توو منطکه جلیل رد شُکِه. عیسی ایناواستَه که کسی بُدُنِت اُ کَمجان، 31چون اُ به شاگردُن خو تعلیم شَدا و به اُشُ شَگُو که: «به پُس انسان، دَسِ مردم تحویلش اَدِن و اُشُ به اُ اَکُشِن. و سه رو بعد اَ ایکه ایشُکُشت، زنده اِبو.» 32ولی شاگردُن منظور عیسائو شُنَفَهمی و شاتِرسی اَزی سؤال بُکنِن.
کِ اَ همه گَپتِرِن؟
33بعد اُشُ به شهر کَفَرناحوم هُندِن. موکعی که داخل لَهَر هَستَرِن، عیسی ازشُ ایپُرسی: «تو راه راجب چه بحث تاکه؟» 34ولی اُشُ چُپ شُزَه، چون توو راه راجب ایی که کِ اَ همه گَپتِرِن وا همدگه بحث شاکِه. 35عیسی نِشت و به اُ دوازده تا شاگرد پهلو خو صدا ایکه و ایگو: «هَرکَ شَوات اَوِّل بَشِت، بایه آخِر اَ همه و نوکر همه بَشِت.» 36بعد به یه تا چولنگ ایوا، وسط اُشُ ایناها، و به اُ چولنگ کِچَک ایکه، و به اُشُ ایگو: 37«هَرکَ به یه چولنگی مثه ایی به نُم مه کبول بُکنت، به مه کبول ایکِردِن؛ و هَرکَ به مه کبول بُکنت، نه که به مه، در واکع به اُ که به مه ایفِرِستادِن کبول ایکِردِن.»
هَرکَ که به ضدّ ما نین، با مان
38یوحنا به عیسی ایگو: «استاد، ما به کسی مُدی که به نُم تو به زارُ در شَکِه، ولی چون اَ ما نَهَستَه، سعی مُکِه جلویی بگیریم.» 39ولی عیسی ایگو: «جلوش مگیری، چون کسی ناتون به نُم مه معجزه بُکنت و یه خو بعدته، اَ مه بد بِگِت. 40چون هَرکَ به ضدّ ما نین، با مان. 41حکیکتاً، بهتُ اَگَم، هَرکَ وا خاطریکه شما مال مسیحین، یه چَک هُوو به شما هادِه تا بُخارین، ابداً بی‌اجر نامونِت.
تعلیم دربارۀ وسوسه
42«هَرکَ باعث بَشِت که یه تا اَ ایی کوچِکُ که به مه ایمُن ایشَن به گناه بِکِت، به اُ بِهتِرِن که یه سنگ هاش گَپ وا گردُنی دولکون بُکنِن و به اُ تو دیریا ایبِکَردُنِن! 43اگه دَسِت بِی تو توو گناه تَکَردُنه، کَطعی بُکن. بِی تو بِهتِرِن که علیل داخل زندگی ابدی بِشی، تا ایکه با دو تا دَس وا جَهَندم بِرِی، توو آتِشی که هیچِوَه خاموش نابو. 44جائی که کِرمِ اُشُ نامِره و آتِش خاموش نابو. 45و اگه پات بِی تو توو گناه تَکَردُنه، کَطعی بُکن. بِی تو بِهتِرِن که تو لَنگ داخل زندگی ابدی بِشی، تا ایکه با دو تا پا داخل جَهَندم اِدبکردُنِن. 46جائی که کِرمِ اُشُ نامِره و آتِش خاموش نابو. 47و اگه چِهمِت بِی تو توو گناه تَکَردُنه، دری بیار، بِی تو بِهتِرِن که تو وا یه چِهم داخل پادشاهی خدا بِشی، تا ایکه با دو تا چِهم توو جَهَندم اِدبکردُنِن، 48جائی که
«”کِرمِ اُشُ نامِره
و آتِش خاموش نابو.“
49«چونکه همه با آتِش سور اَبِن. 50نِمِک خُبِن، ولی اگه نِمِک سوری خو اَ دَس هادِه، دگه چطو اِبو دوبارَه سوری بُکنی؟ شما هم در خوتُ نِمِک تُبَشِت و وا همدگه توو صُل و صفا بَشین.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company