مَرقُس 8
8
جیره دادن به چهار هزار نُفر
1توو اُ روزُ، دوبارَه جمعیت گِپی جمع بودِن. وختی چیزی به خاردِن شُنَهَه، عیسی جار شاگردُن خو ایزَه تا پهلوش بیان و به اُشُ ایگو: 2«دلُم به حال ایی جمعیت اِسوزِه، چون الان سه رون که با مِئَن و چیزی بِی خاردِن شُنی. 3اگه به اُشُ گُشنه وا لَهَرُشُ بفرستُم، توو راه ضعف اَکُنِن. بعضی اَ اُشُ اَ راهِ دور هُندَن.» 4شاگردُن به عیسی جواب شُدا: «چطوکا کسی اِتون توو ایطو جای پرت به ایی مردم نُن پیدا بُکنت تا سیرشُ بُکنت؟» 5عیسی ازشُ ایپُرسی: «چَن تا نُن تُهَه؟» اُشُ شُگُفت: «هفت تا.» 6اُغایه عیسی به جمعیت فَرمُن ایدا تا رو زمین بِنینگِن. هفت تا نُنُ ایگِفت و بعد اَ شُکر کِردِن، پَرک ایکه، به شاگردُن خو ایدا تا جلو مردم بُنوسِن؛ شاگردُن اَم جلو جمعیت شُناها. 7چَن تا مُئی کوچِک هم شُهَستَه. پَ عیسی به مُئی ئُو هم برکت ایدا، و ایگو تا مُئی ئُو هم جلو مردم بُنوسِن. 8همه شُخا و سیر بودِن و شاگردُ اَ خُردَه تکه ئُویی که موندَه هفت تا گیفیر پُر جمع شُکِه. 9تقریباً چهار هزار نُفر اُجا هَستَرِن. بعد عیسی به مردم ایفِرِستا تا بِرَن 10و فوراً وا شاگردُنِ خو سوار مَنشوبَه بو و به منطکه دَلمانوتَه رَه.
فَریسیُ یه نِشُنه آسَمُنی شاوا
11عالموی فرقۀ فَریسی هُندِن و با عیسی بحث شُکِه. اُشُ وا خاطریکه به عیسی امتحان بُکنِن، یه نِشُنه آسَمُنی اَ اُ شُخواست. 12عیسی اَ دل آه ایکِشی و ایگو: «بِی چه ایی نسل نِشُنه شاوا؟ حکیکتاً، به شما اَگَم، هیچ نِشُنه ای به ایی نسل داده نابو.» 13پَ عیسی به اُشُ ول ایکه و دوبارَه سوار مَنشوبَه بو، و به اُ پِل هُوو رَه.
خمیر مایه فَریسیُ و هیرودیس
14شاگردُن اَ یاد شُکِردَه نُن با خوشُ بِسَن، و توو مَنشوبَه فَکَه یه تا نُن شُهَستَه. 15عیسی به اُشُ هشدار ایدا و ایگو: «واسار بُبی به خوتُ اَ خمیرمایه فَریسیُ و خمیرمایه هیرودیس دور بُگناری.» 16پَ شاگردُن دربارۀ ایی که نُن شُنی با همدگه بحث شاکِه. 17عیسی که شَدونِست اُشُ راجب چه گَپ اَزدَن، وازشُ ایگو: «به چه دربارۀ ایی که نُن تُنی با هم بحث اَکِردِین؟ هِنوزا نادونین و درک ناکُنین؟ مگه دلتُ اَ سنگِن؟ 18چِهم تُهَه و ناگینین؟ گوش تُهَه و ناشنُوین؟ یادتُ نی؟ 19وختی که پنج تا نُنُ به پنج هزار نُفر پَرک اُمکه، چَن تا گیفیر پُر اَ خُردَه تکه ئُو جمع تُکه؟» اُشُ شُگُفت: «دوازده تا گیفیر.» 20عیسی ایگو: «وختی هفت تا نُنُ به چهار هزار نُفر پَرک اُمکه، چَن تا گیفیر پُر اَ خُردَه تکه ئُو جمع تُکه؟» اُشُ شُگُو: «هفت تا گیفیر.» 21عیسی بهشُ ایگو: «هِنوزا درک ناکُنین؟»
شفای مَرد کور توو بِیت‌صِیْدا
22اُشُ به بِیت‌صِیْدا رسیدِن. چَن نُفر به یه مَرد کور پهلو عیسی شُوا، اَ عیسی خواهش شُکِه رو اُ دَس بُنوسه. 23عیسی دَس اُ مَرد کورُ ایگِه و اَ داهات در ایبُرد. بعد تُفکه رو چِهمِش ایکَردی و دَسُ خو روش ایناها و ازش ایپُرسی: «چیزی اَدیدِی؟» 24اُ مَرد سر خو بالا ایکه و ایگو: «به مردم اَدیدم ولی اُشُ مثه دِرَهتویی اَن که راه اَرَفتَن.» 25پَ عیسی یه بار دگه دَسُ خو رو چِهموی اُ مَرد ایناها. چِهمُن اُ مَرد روشن بو، بینایش برگشتُ، همه چیُ واضح شِدی. 26عیسی به اُ به لَهَرِش ایفِرِستا و ایگو: «حتی داخل اُ داهاتم مَرَه.»
اعتراف پطرس دربارۀ عیسی
27عیسی وا شاگردُن خو به داهاتوی دور و ور قیصریۀ فیلیپی رَه. توو راه، اَ شاگردُن خو ایپُرسی: «مردم اَگَن مه کِئَم؟» 28اُشُ جواب شُدا: «بعضی اَگِن یحیای تعمیددهنده ای، یه عده اَگِن الیاس پیغُمبَر و یه عده دگه هم اَگِن یه تا اَ پیغُمبَرویی.» 29عیسی ازشُ ایپُرسی: «ولی شما اَگِین مه کِئَم؟» پطرس جواب ایدا: «تو مسیح موعودی.» 30عیسی به اُشُ شدیداً کَدِکَن ایکه دربارۀ اُ به کسی چیزی نَگِن.
پیشگویی عیسی دربارۀ مرگ و زنده بودِنش
31عیسی شروع وا تعلیم دادن به اُشُ ایکه که پُس انسان بایه زجر زیادی بِکَشِه و اَ طَرَه شیخُ و کاهنوی گَپ و معلّموی تورات رد بَشِت، ایبُکُشِن و بعد اَ سه رو دوبارَه زنده بَشِت. 32عیسی ایی گَپُ واضح ایزَه. پطرس به عیسی یه گوشه ایکِشی و به اُ نهیب ایدا. 33ولی عیسی رو خو بَریگَردُند، به شاگردُن خو نگاه ایکه و به پطرس نهیب ایدا و ایگو: «اَ سر رام بِرَه کنار، ای شِیطُن! به چه که فکروی تو روی مسائل انسانین، نه روی مسائل خدا.»
34اُغایه به جمعیت و شاگردُن پهلو خو صدا ایکه و بهشُ ایگو: «اگه کسی شَوا دُمباله‌رُو مه بَشِت، بایه اَ خوش بگذره، صلیب خو بِسِت و دُمبال مه بیاد. 35به چه که هَرکَ شَوات جُنِ خو نجات هادِه، اُ رو اَ دَس اَدِت؛ ولی هَرکَ وا خاطر مه و وا خاطر انجیل جُن خو اَ دَس هادِه، اُ رو نجات اَدِت. 36چونکه به آدم چه فُیدَه ایشَه که تَمُن دنیائو ایبَشِت، ولی جُنِ خو اَ دَس هادِه؟ 37آدم به عوض جُنِ خو چه اِتون هادِه؟ 38چون هَرکَ میونِ ایی نسلِ زناکار و گناهکار، اَ مه و کَلُم مه عار ایبَشِت، پُس انسان هم موکعی که در جلال بَپ آسَمُنی خو وا فرشته ئُوی مقدّس بیاد، اَ اُ عار ایشَه.»
Currently Selected:
مَرقُس 8: PES
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company
مَرقُس 8
8
جیره دادن به چهار هزار نُفر
1توو اُ روزُ، دوبارَه جمعیت گِپی جمع بودِن. وختی چیزی به خاردِن شُنَهَه، عیسی جار شاگردُن خو ایزَه تا پهلوش بیان و به اُشُ ایگو: 2«دلُم به حال ایی جمعیت اِسوزِه، چون الان سه رون که با مِئَن و چیزی بِی خاردِن شُنی. 3اگه به اُشُ گُشنه وا لَهَرُشُ بفرستُم، توو راه ضعف اَکُنِن. بعضی اَ اُشُ اَ راهِ دور هُندَن.» 4شاگردُن به عیسی جواب شُدا: «چطوکا کسی اِتون توو ایطو جای پرت به ایی مردم نُن پیدا بُکنت تا سیرشُ بُکنت؟» 5عیسی ازشُ ایپُرسی: «چَن تا نُن تُهَه؟» اُشُ شُگُفت: «هفت تا.» 6اُغایه عیسی به جمعیت فَرمُن ایدا تا رو زمین بِنینگِن. هفت تا نُنُ ایگِفت و بعد اَ شُکر کِردِن، پَرک ایکه، به شاگردُن خو ایدا تا جلو مردم بُنوسِن؛ شاگردُن اَم جلو جمعیت شُناها. 7چَن تا مُئی کوچِک هم شُهَستَه. پَ عیسی به مُئی ئُو هم برکت ایدا، و ایگو تا مُئی ئُو هم جلو مردم بُنوسِن. 8همه شُخا و سیر بودِن و شاگردُ اَ خُردَه تکه ئُویی که موندَه هفت تا گیفیر پُر جمع شُکِه. 9تقریباً چهار هزار نُفر اُجا هَستَرِن. بعد عیسی به مردم ایفِرِستا تا بِرَن 10و فوراً وا شاگردُنِ خو سوار مَنشوبَه بو و به منطکه دَلمانوتَه رَه.
فَریسیُ یه نِشُنه آسَمُنی شاوا
11عالموی فرقۀ فَریسی هُندِن و با عیسی بحث شُکِه. اُشُ وا خاطریکه به عیسی امتحان بُکنِن، یه نِشُنه آسَمُنی اَ اُ شُخواست. 12عیسی اَ دل آه ایکِشی و ایگو: «بِی چه ایی نسل نِشُنه شاوا؟ حکیکتاً، به شما اَگَم، هیچ نِشُنه ای به ایی نسل داده نابو.» 13پَ عیسی به اُشُ ول ایکه و دوبارَه سوار مَنشوبَه بو، و به اُ پِل هُوو رَه.
خمیر مایه فَریسیُ و هیرودیس
14شاگردُن اَ یاد شُکِردَه نُن با خوشُ بِسَن، و توو مَنشوبَه فَکَه یه تا نُن شُهَستَه. 15عیسی به اُشُ هشدار ایدا و ایگو: «واسار بُبی به خوتُ اَ خمیرمایه فَریسیُ و خمیرمایه هیرودیس دور بُگناری.» 16پَ شاگردُن دربارۀ ایی که نُن شُنی با همدگه بحث شاکِه. 17عیسی که شَدونِست اُشُ راجب چه گَپ اَزدَن، وازشُ ایگو: «به چه دربارۀ ایی که نُن تُنی با هم بحث اَکِردِین؟ هِنوزا نادونین و درک ناکُنین؟ مگه دلتُ اَ سنگِن؟ 18چِهم تُهَه و ناگینین؟ گوش تُهَه و ناشنُوین؟ یادتُ نی؟ 19وختی که پنج تا نُنُ به پنج هزار نُفر پَرک اُمکه، چَن تا گیفیر پُر اَ خُردَه تکه ئُو جمع تُکه؟» اُشُ شُگُفت: «دوازده تا گیفیر.» 20عیسی ایگو: «وختی هفت تا نُنُ به چهار هزار نُفر پَرک اُمکه، چَن تا گیفیر پُر اَ خُردَه تکه ئُو جمع تُکه؟» اُشُ شُگُو: «هفت تا گیفیر.» 21عیسی بهشُ ایگو: «هِنوزا درک ناکُنین؟»
شفای مَرد کور توو بِیت‌صِیْدا
22اُشُ به بِیت‌صِیْدا رسیدِن. چَن نُفر به یه مَرد کور پهلو عیسی شُوا، اَ عیسی خواهش شُکِه رو اُ دَس بُنوسه. 23عیسی دَس اُ مَرد کورُ ایگِه و اَ داهات در ایبُرد. بعد تُفکه رو چِهمِش ایکَردی و دَسُ خو روش ایناها و ازش ایپُرسی: «چیزی اَدیدِی؟» 24اُ مَرد سر خو بالا ایکه و ایگو: «به مردم اَدیدم ولی اُشُ مثه دِرَهتویی اَن که راه اَرَفتَن.» 25پَ عیسی یه بار دگه دَسُ خو رو چِهموی اُ مَرد ایناها. چِهمُن اُ مَرد روشن بو، بینایش برگشتُ، همه چیُ واضح شِدی. 26عیسی به اُ به لَهَرِش ایفِرِستا و ایگو: «حتی داخل اُ داهاتم مَرَه.»
اعتراف پطرس دربارۀ عیسی
27عیسی وا شاگردُن خو به داهاتوی دور و ور قیصریۀ فیلیپی رَه. توو راه، اَ شاگردُن خو ایپُرسی: «مردم اَگَن مه کِئَم؟» 28اُشُ جواب شُدا: «بعضی اَگِن یحیای تعمیددهنده ای، یه عده اَگِن الیاس پیغُمبَر و یه عده دگه هم اَگِن یه تا اَ پیغُمبَرویی.» 29عیسی ازشُ ایپُرسی: «ولی شما اَگِین مه کِئَم؟» پطرس جواب ایدا: «تو مسیح موعودی.» 30عیسی به اُشُ شدیداً کَدِکَن ایکه دربارۀ اُ به کسی چیزی نَگِن.
پیشگویی عیسی دربارۀ مرگ و زنده بودِنش
31عیسی شروع وا تعلیم دادن به اُشُ ایکه که پُس انسان بایه زجر زیادی بِکَشِه و اَ طَرَه شیخُ و کاهنوی گَپ و معلّموی تورات رد بَشِت، ایبُکُشِن و بعد اَ سه رو دوبارَه زنده بَشِت. 32عیسی ایی گَپُ واضح ایزَه. پطرس به عیسی یه گوشه ایکِشی و به اُ نهیب ایدا. 33ولی عیسی رو خو بَریگَردُند، به شاگردُن خو نگاه ایکه و به پطرس نهیب ایدا و ایگو: «اَ سر رام بِرَه کنار، ای شِیطُن! به چه که فکروی تو روی مسائل انسانین، نه روی مسائل خدا.»
34اُغایه به جمعیت و شاگردُن پهلو خو صدا ایکه و بهشُ ایگو: «اگه کسی شَوا دُمباله‌رُو مه بَشِت، بایه اَ خوش بگذره، صلیب خو بِسِت و دُمبال مه بیاد. 35به چه که هَرکَ شَوات جُنِ خو نجات هادِه، اُ رو اَ دَس اَدِت؛ ولی هَرکَ وا خاطر مه و وا خاطر انجیل جُن خو اَ دَس هادِه، اُ رو نجات اَدِت. 36چونکه به آدم چه فُیدَه ایشَه که تَمُن دنیائو ایبَشِت، ولی جُنِ خو اَ دَس هادِه؟ 37آدم به عوض جُنِ خو چه اِتون هادِه؟ 38چون هَرکَ میونِ ایی نسلِ زناکار و گناهکار، اَ مه و کَلُم مه عار ایبَشِت، پُس انسان هم موکعی که در جلال بَپ آسَمُنی خو وا فرشته ئُوی مقدّس بیاد، اَ اُ عار ایشَه.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company